Postremo promptis iam et aliis seditionis ministris
|
1.17.1
|
velut contionabundus interrogabat cur paucis centurioni-
|
|
bus paucioribus tribunis in modum servorum oboedirent.
|
|
quando ausuros exposcere remedia, nisi novum et nutantem
|
|
adhuc principem precibus vel armis adirent? satis per tot
|
5
|
annos ignavia peccatum, quod tricena aut quadragena sti-
|
|
pendia senes et plerique truncato ex vulneribus corpore
|
|
tolerent. ne dimissis quidem finem esse militiae, sed apud
|
|
vexillum tendentis alio vocabulo eosdem labores perferre.
|
|
ac si quis tot casus vita superaverit, trahi adhuc diversas
|
10
|
in terras ubi per nomen agrorum uligines paludum vel
|
|
inculta montium accipiant. enimvero militiam ipsam gra-
|
|
vem, infructuosam: denis in diem assibus animam et corpus
|
|
aestimari: hinc vestem arma tentoria, hinc saevitiam cen-
|
|
turionum et vacationes munerum redimi. at hercule verbera
|
15
|
et vulnera, duram hiemem, exercitas aestates, bellum atrox
|
|
aut sterilem pacem sempiterna. nec aliud levamentum quam
|
|
si certis sub legibus militia iniretur, ut singulos denarios mere-
|
|
rent, sextus decumus stipendii annus finem adferret, ne ultra
|
|
sub vexillis tenerentur, sed isdem in castris praemium
|
20
|
pecunia solveretur. an praetorias cohortis, quae binos
|
|
denarios acceperint, quae post sedecim annos penatibus suis
|
|
reddantur, plus periculorum suscipere? non obtrectari a se
|
|
urbanas excubias: sibi tamen apud horridas gentis e con-
|
|
tuberniis hostem aspici.
|
25
|