| Nondum ea clades exoleverat cum ignis violentia | 4.64.1 |
| urbem ultra solitum adfecit, deusto monte Caelio; feralem- | |
| que annum ferebant et ominibus adversis susceptum principi | |
| consilium absentiae, qui mos vulgo, fortuita ad culpam | |
| trahentes, ni Caesar obviam isset tribuendo pecunias ex modo | 5 |
| detrimenti. actaeque ei grates apud senatum ab inlustribus | |
| famaque apud populum, quia sine ambitione aut proximorum | |
| precibus ignotos etiam et ultro accitos munificentia iuverat. | |
| adduntur sententiae ut mons Caelius in posterum Augustus | |
| appellaretur, quando cunctis circum flagrantibus sola Tiberii | 10 |
| effigies sita in domo Iunii senatoris inviolata mansisset. | |
| evenisse id olim Claudiae Quintae eiusque statuam vim | |
| ignium bis elapsam maiores apud aedem matris deum con- | |
| secravisse. sanctos acceptosque numinibus Claudios et | |
| augendam caerimoniam loco in quo tantum in principem | 15 |
| honorem di ostenderint. |