| LIBER VI | |
| . . . Quattuor et quadraginta orationes super ea re | 5(6).6.1 |
| habitae, ex quis ob metum paucae, plures adsuetudine . . . | |
| . . . 'mihi pudorem aut Seiano invidiam adlaturum censui. | |
| versa est fortuna et ille quidem qui collegam et generum | |
| adsciverat sibi ignoscit: ceteri quem per dedecora fovere | 5 |
| cum scelere insectantur. miserius sit ob amicitiam accusari | |
| an amicum accusare haud discreverim. non crudelitatem, | |
| non clementiam cuiusquam experiar sed liber et mihi ipsi | |
| probatus antibo periculum. vos obtestor ne memoriam | |
| nostri per maerorem quam laeti retineatis, adiciendo me | 10 |
| quoque iis qui fine egregio publica mala effugerunt.' |