| Nox eadem necem Britannici et rogum coniunxit, | 13.17.1 |
| proviso ante funebri paratu, qui modicus fuit. in campo | |
| tamen Martis sepultus est adeo turbidis imbribus, ut vulgus | |
| iram deum portendi crediderit adversus facinus cui plerique | |
| etiam hominum ignoscebant, antiquas fratrum discordias et | 5 |
| insociabile regnum aestimantes. tradunt plerique eorum | |
| temporum scriptores crebris ante exitium diebus illusum isse | |
| pueritiae Britannici Neronem, ut iam non praematura neque | |
| saeva mors videri queat, quamvis inter sacra mensae, ne | |
| tempore quidem ad complexum sororum dato, ante oculos | 10 |
| inimici properata sit in illum supremum Claudiorum san- | |
| guinem, stupro prius quam veneno pollutum. festinationem | |
| exequiarum edicto Caesar defendit, ita maioribus institutum | |
| referens, subtrahere oculis acerba funera neque laudatio- | |
| nibus aut pompa detinere. ceterum et sibi amisso fratris | 15 |
| auxilio reliquas spes in re publica sitas, et tanto magis | |
| fovendum patribus populoque principem qui unus superesset | |
| e familia summum ad fastigium genita. |