| Iam satis terris nivis atqve dirae g. m. p. Pro: in | 1.2.1-2.1 |
| terras misit. Post occisum Gaium Caesarem, quem Cassius | |
| et Brutus aliique coniurati interfecerunt, multa portenta sunt | |
| uisa. Haec autem omnia uult uideri in ultionem occisi prin- | |
| cipis facta, et poenam eorum, qui bella ciuilia agere non | 5 |
| desinebant. | |
| Saecvlvm Pyrrae. Pyrra qu[a]esta est, noua monstra | 6.1 |
| mundo accidisse interit<u> generis humani. | |
| Piscivm et <s.> g. h. <v.> Leuiter in re tam atroci et | 9.1 |
| piscium et palumborum meminit, nisi quod hi[i] excessus | |
| lyricis concessi sunt. | |
| Et svperiecto p. n. a. d. | 11-12.1 |
| Superiecto aequore id est: super terras iacto, illa | |
| scilicet diluuii inundatione. | |
| <p. d.> Timidae u. ad p. d. | 10-11.1 |
| <Tiberim> Tiberis enim ita creuit, ut prodigii loco | 13.1 |
| haberetur. | |
| Flavvm Tiberim. Sic et Vergilius: | |
| Verticibus rapidis et multa flauus harena. | |
| Litore Etrvsco v. v. Constat uiolentia maris repul- | 14.1 |
| sum Tiberim redundare solitum <et> effundi super ripas | |
| suas, quod hic nunc monstrose factum dicit, qu<oni>am | |
| inundation<e> Tiberis ad periculum ruinarum alio duxit solum. | |
| Litus autem Etruscum Tyrrheni id est Tusci maris [repul- | 5 |
| sum Tiberis] litus accip<e>, in quo<d> Tiberis exit. | |
| Ire deiectvm monvmenta regis. | 15.1 |
| Monumentum non sepulchrum tantum dicitur, sed | |
| omnia, quidquid memoria<m> testatur. Regis ergo Numae | |
| Pompilii significat. | |
| Iliae dvm se n. q. i. v. v. | 17-18.1 |
| Ilia auctore Ennio in amnem Tiberim iussu Amul[l]ii | |
| regis Albanorum praecipitata [antea enim] Anieni matri- | |
| monio iuncta est. Atque hic loquitur, quasi Tiberi potius | |
| nupserit. Qu[a]erenti autem Iliae caedem Caesaris in- | 5 |
| tellegendum. | |
| Iove non probante, quod terreri Iuppiter populum ius- | 19.1 |
| serit, non perire. | |
| Avdiet c. a. f. Ἀσυνδέτως transiit. <Et> sic intellegen- | 21.1 |
| dum: itaque audiet rara iuuentus, maiores suos acuisse ferrum. | |
| Non pugnas parentum, sed uitio pa- | 23-24.1 |
| rentum rara iuuentus, quia bella ciuilia sub Caesare | |
| et Pompeio, deinde sub Augusto et Cassio atque Bruto Romani | |
| se ipsi conf<e>cerunt. | |
| Qvem voce<t> divvm p. r. | 25.1 |
| Iterum ἀσυνδέτως transiit, et fere morem hunc habet | |
| sine coniunctionibus transeundi. Ceterum subaudienda hic | |
| est coniunctio 'ergo'; sic enim fit ple<n>um: 'que<m> ergo | |
| [quem] uocet diuum populus'. | 5 |
| Minvs avdientem c. V. | 27-28.1 |
| Offensam scilicet scelere eorum, qui Caesarem occiderunt. | |
| Tandem v. p. n. c. v. a. Conuersus est ad Apol- | 30-31.1 |
| linem, qui Actiaco bello Antoni[n]um obpressit. | |
| Sive tv mavis Erycina <ridens> q. I. c. e. C. Potest | 33-34.1 |
| et ridens Iocus et Erycina ridens accipi. <Et> est Ho- | |
| mericum Erycina ridens secundum illud φιλομειδὴς | |
| Ἀφροδίτη. | |
| Sive neglectvm g. e. n. <r.> a. Ad Martem hoc per- | 35-36.1 |
| tinet, quem inuidiose arguit genus suum, id est Romanos | |
| neglexisse, quod passus sit eos bello ciuili uastari. | |
| Hev nimis longo s. l. Ludo <b>elle pro: bello; hic enim | 37.1 |
| uidetur lusus esse Martis. | |
| Acer et Mavri peditis crventvm <v.> i. h. | 39-40.1 |
| Mauri pro cuiuslibet accipe bellicosae gentis; speciem | |
| enim pro genere posuit. | |
| Sive mvtata ivvenem figvra. Adulatur Augusto, Mer- | 41.1 |
| curium eum dicens esse. | |
| Servs in caelvm r. | 45.1 |
| Suauiter optat Augusto, ut diu uiuat. | |
| Neve te nostris vitiis iniqvvm o. a. t. | 47-49.1 |
| Bene haec dicuntur, quia ad Mercurium uidetur loqui, | |
| qui uolucer deus est. Simul eleganter et illud oblique optat, | |
| ut post excessum Augustus diuus factus recipiatur in caelum. | |
| Nostris vitiis i. Vtrum ad bella ciuilia referens ait, | 47.1 |
| an latius e<t> hoc intellegetur? | |
| Ocior[a] avra tollat. Pro 'ocius tollat'; σχῆμα | 48-49.1 |
| ὑπαλλαγή. |