| Nox erat et caelo fvlgebat lvna sereno inter minora sidera. | 15.pr.1 |
| Qu[a]eritur de Neaera, quod non seruet fidem iuris iurandi, | |
| quo se obstrinxerat semper cum Horatio uicturam. | |
| Deinde horrendum ipsum ius iurandum uult facere: | |
| noctis silentium erat, inquit, serenum caelum, luna lucebat. | 5 |
| Cvm tv, magnorvm n<v>men laesvra deorvm. Ad euentum | 3.1 |
| refert numen laesura deorum, quasi, cum iuraret, iam | |
| perfidiam fallendi in animo haberet. | |
| In verba ivrabas mea, hoc est: [mea] per <e>um uerba | 4.1 |
| concepta iu<ri>s iurandi. | |
| Lentis adh<a>erens bracchiis. | 6.1 |
| Mihi adh<a>erens amplexu bracchiorum, cum haec iurares. | |
| Dvm pecori lvpvs et navtis infestvs Orion. Huic simile est: | 7.1 |
| In freta dum fluuii current, dum montibus | |
| umbrae | |
| Lustrabunt conuexa, polus dum sidera pascet. | |
| Nam siqvid in Flacco viri est. | 12.1 |
| Id est: siquid uirile Flaccus in se habet. | |
| Non feret adsidvas potiori te dare n<o>ctes. | 13.1 |
| Potiori non ex sua persona Flaccus dixit (neque enim | |
| riualem sibi suum praefert), sed 'qui apud te potior est'. | |
| Nec semel offensae cedet constantia formae: qua semel | 15.1 |
| offensa est. Id est: nec uincetur constantia mea a tua forma, | |
| quominus illam contemnat ac relinquat. | |
| <Si certvs intrarit dolor. | |
| Si> indignationem certam concepero. | 5 |
| Et tv, qvicvmqve es felicior. Ad riualem hoc dicit. | 17.1 |
| Atqve meo nvnc svperbvs incedis malo. | 17-18.1 |
| Id est: tibi placens ac gloriosus. | |
| Sis pec[i]ore et mvlta dives tellvre licebit. Etiam di- | 19.1 |
| u<i>ti<i>s felix sis praeter amore<m> Neaerae. | |
| Tibiqve Pactvlvs flvat, id est: abundes auro, quia Pa- | 20.1 |
| ctolus fluuius aurum ferre dicitur. | |
| Nec te Pythagorae fallant arcana renati. | 21.1 |
| Id est: licet doctissimus sis. | |
| Quare autem renatus Pythagora dicatur, notum est et | |
| supra diximus. | |
| Formaqve vincas Nerea. | 22.1 |
| Hunc quoque supra rettulimus formosissimum ab Ho- | |
| mero praedicari hoc uersu: | |
| Νηρεὺς ὅς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν. | |
| Hev translatos alio maerebis amores. Ingemescit iam | 23.1 |
| uicem illius, qui relinqui m<a>er<eb>it. | |
| Ast ego vicissim risero. Risero modo coniunctiuo | 24.1 |
| dicitur tempore futuro, ut est illud Terentianum: | |
| Vxor<i> tibi opus es<se> dixero. |