VITA <H>ORATII
|
|
Qui(ntus) <H>oratius Flaccus poeta lyricus libertino
|
1
|
patre natus patria <V>enusia ortus, dubium Apulus an Luca-
|
|
nus, ut ipse confitetur:
|
|
Nam Venusinus arat finem sub utrumque
|
|
colonus,
|
5
|
puer admodum Romam cum parente migrauit, ut ipse
|
|
dicit:
|
|
Romae nutriri mihi contigit atque doceri.
|
|
Quem cum pater misisset in ludum litterarium, pau-
|
|
cissimis eruditus inpensis angustias patris uicit ingenio.
|
10
|
Athenas petit iuuenis, et ibi interpellantibus sese ciuilibus
|
|
bellis Bruti secutus est partes. A quo militia tribunatus
|
|
honoratus non, ut ceteri, in partibus uictis perseuerauit;
|
|
sed captus a Caesare, cum carmini incumberet, [et] post
|
|
magnum tempus beneficio Maecenatis non solum seruatus,
|
15
|
sed etiam Caesari in amicitiam traditus. Vnde in honorem
|
|
Maecenatis quaedam scripsit, ut:
|
|
Maecenas atauis edite regibus
|
|
et beniuolentiam Caesaris carmine prosecutus, ut est illud:
|
|
Neu sinas Medos agitare inultos
|
20
|
Te duce, Caesar.
|
|
Scripsit lyrica, carminis auctorem secutus Alc<a>eum,
|
|
quem in opere suo ita iactat:
|
|
Aeolium carmen ad Italos
|
|
Deduxisse modos,
|
25
|
artis poeticae unum, epodon unum, epistularum duos, ser-
|
|
monum duos <libros>, Lucil[l]ium secutus antiquissimum
|
|
scriptorem, cuius ita meminit dicendo:
|
|
Lucili ritu[m] nostrum melioris utroque,
|
|
et saeculare carmen, quod celebratu<r> publicis uotis, felix
|
30
|
futurum posteri[u]s omen.
|
|