| Scandunt pentametrum, duo sint quasi commata, quidam, | 1753 |
| ut pedibus binis semipedes superent; | |
| hos sibi coniunctos spondeum reddere quintum, | 1755 |
| postquam%¹⁵⁰ res Asi%¹⁵⁰ae%¹⁵⁰ desine%¹⁵⁰ Maenali%¹⁵⁰os, | |
| postquam res Asi desine Maenalios ae. | 1756a |
| at quidam in medio spondeum reddere malunt, | 1757 |
| semipedem et primum cum capite alterius | |
| iungunt, dactylico quae fit de commate longa: | |
| inde duas promptum est sic remanere breves: | 1760 |
| his longam adnectunt, qua dactylus incipit alter. | |
| cernis et hinc alias tot remanere breves: | |
| has ad semipedem iungunt in fine relictum, | |
| ultima nec refert longa sit anne brevis. | |
| sic spondeus erit medius, duo post anapaesti, | 1765 |
| postquam%¹⁵⁰ res Asi%¹⁵⁰ae de%¹⁵⁰sine Mae%¹⁵⁰nalios. | |
| idcirco primo curabis commate semper, | |
| ne brevis incurrens syllaba semipedis | |
| spondeum mediis nequeat coniungere longis | |
| et fiat talis, 'incipe Maenalios'. | 1770 |
| nam lis, quae brevis est, iungat sibi sive supremam | |
| os, vel quae prima est in (caput hoc etenim est), | |
| quia nec producta est, geminat nec consona vires, | |
| spondeus minime pes, sed iambus erit. | |
| exemplum idcirco vocali a parte locavi, | 1775 |
| longa foret ne lis, 'desine Maenalios'. | |
| quidam, quia gemino constat de commate versus, | |
| cludere comma prius non timuere brevi, | |
| ut sit pentameter talis, qualem modo fingo, | |
| hoc mihi tam grande munus habere datur, | 1780 |
| aut qualis supra versus peccare videtur, | |
| si fiet talis, 'incipe Maenalios'. | |
| nam referre nihil, sit qualis syllaba fini, | |
| commataque hoc ipsum iuris habere volunt: | |
| idcirco et verbo numquam uno cola ligari, | 1785 |
| ut constet parti finis utrique suus. | |
| nam vitiosus erit sic pentameter generatus, | |
| inter nostros gentilis oberrat equus. | |
| spondei duo sunt, quos dixi commate primo | |
| posse dari: verum syllaba quae sequitur | 1790 |
| nec penthemimerin verbi cum fine relinquit, | |
| quae data pentametris regula prima sonis, | |
| nec post dactylico debet quae commate iungi | |
| esse caput versus dactylici patitur. | |
| hoc ipsum melius mutata parte coibit, | 1795 |
| gentilis nostros inter oberrat equus. | |
| tantam nostra nequit mensura absolvere litem, | |
| malo tamen longa cludere comma prius. | |
| hos elegos dixere, solet quod clausula talis | |
| tristibus, ut tradunt, aptior esse modis. | 1800 |