| Dactylici finem versus si cludat iambus, | 1920 |
| hoc est pro longa brevis ut paenultima fiat, | |
| auribus acciderit novitas inopina meleos; | |
| versus ut hic resonare potest, ita si cecineris, | |
| ite domum saturae, venit Hesperus, ite saturae, | |
| Nile pater propera, sitiunt sata, Nile propera, | 1925 |
| heus puer, ut mea sint tibi vilia carmina, vides. | |
| si nusquam hoc aliquis lectum putat, ecce dabitur | |
| versus Homericus Ausonio resonans ita modo, | |
| quemque miuron Achaica gens vocitare solita est, | |
| attoniti Troes viso serpente pavitant. | 1930 |
| Livius ille vetus Graio cognomine suae | |
| inserit Inoni versus, puto, tale docimen: | |
| praemisso heroo subiungit namque miuron, | |
| hymnum quando chorus festo canit ore Triviae, | |
| et iam purpureo suras include cothurno, | 1935 |
| balteus et revocet volucres in pectore sinus, | |
| pressaque iam gravida crepitent tibi terga pharetra: | |
| derige odorisequos ad certa cubilia canes. |