Incipit de Abraham
|
|
< . . . > Non enim praecepto uirginitas prouocatur, sed
|
1.59.1.1
|
nec continentia relicta repellitur. Ad cuius fidem, carissimi,
|
|
auctorem habemus, sanctum uidelicet Abraham, qui filium
|
|
quondam Isaac habuit: simplex quidem uocabulum, sed
|
|
multiplex pronuntiatio. Hic namque, carissimi, desperatus
|
5
|
parentibus, sed deo promittente susceptus in transacta aetate
|
|
et generantis genitalis flore consumpto non tam ex parenti-
|
|
bus quam diuina praeceptione meruit procreari atque in ulti-
|
|
mis uitae curriculis Sarrae uterum filius aperuit primo uoca-
|
|
bulo, cui iam auiae reuerentiam senectus uerecunda detulerat.
|
10
|
Sub hac igitur, carissimi, desperatione natiuitatis et admira-
|
2.1
|
tione progenitus in primis infantiae rudimentis iubenti ac de-
|
|
poscenti deo innocens martyr offertur, immaculata hostia nec
|
|
uictima imparata, qui testis diuini timoris ad fidem a domino
|
|
poscitur, a parente perducitur, sed hostia non sanguinis, sed
|
5
|
salutis. Ad hanc igitur gloriam tardi partus ubertas et fecun-
|
|
ditas desperata profertur.
|
|
Vxor Abrahae fetus nescia, cum uisceribus frigente
|
3.1
|
senio nec sperare subolem posset nec portare confideret, matris
|
|
suscepit officia, quae uxoris iam munera nesciebat. Atque eo
|
|
tempore partus profertur, quo calor genitalia iam relinquebat.
|
|
Mira prorsus, carissimi, et speranda saeculis post futuris diui-
|
5
|
nae ordinationis propago formata: ad principium aetas
|
|
peracta reuocatur, accingitur de sterilitate fecunditas, ut im-
|
|
pleretur, quod scriptum est per prophetam: Exsulta, sterilis,
|
|
quae non pariebas, erumpe et clama, quae non parturis, quoniam
|
|
multi filii desertae.
|
10
|
Ecce enim, carissimi, in Sarra attractis
|
4.1
|
aetate neruis et, deficiente sanguinis suco, arescentibus uenis,
|
|
dura cum uisceribus cutis, deformis ac luridus pallor iam
|
|
paene uultus perdit humanos nec ullus in membris uoluptati
|
|
motus. Nihil in substantia resederat corporis, sed nihil tamen
|
5
|
in utero negabatur infanti et, cuius aetas auiam testaretur,
|
|
matrem partus ornauit, cum sub incerto affectionis uocabulo
|
|
pietas nutaret et, cum filium proferret uterus, nepotem senec-
|
|
tus optaret.
|
|
Ita denique dissensione temporis et naturae
|
5.1
|
contra opinionem nato angelus Isaac nomen imposuit, ut
|
|
firmaret laetitia, quod aetatis inbecillitas desperauit. Nouus
|
|
sane parentum circa filium crescit affectus, qui ex promissione
|
|
certior, ex tarditate dulcior, ex desperatione felicior putabatur.
|
5
|
Vnicus numero et in amoris soliditate iam primus totum
|
|
<paternae ac> maternae pietatis occupauerat pectus festinata
|
|
educatione nutritus, deo uictimam, parentibus pium parrici-
|
|
dium praebiturus.
|
|
Ecce carissimi, ut ait apostolus, contra spem natum
|
6.1
|
Abraham ad aram filium immolaturus domino auctore per-
|
|
ducit nec deest ad ministerium gladius, ut pater esset pariter
|
|
et sacerdos. Consimilis filii quoque est ex diuina uoluntate
|
|
securitas. Qui cum hostiam prouidet, cuius loco electus fuerat,
|
5
|
requirebat. Sed traduntur tenerae adhuc uinculis manus [et],
|
|
ne quid minus ab hostia uideretur; pedem ligatura destringit,
|
|
ne incitata uictima displiceret.
|
|
Cesset itaque hic, carissimi,
|
7.1
|
impietatis abominanda suspicio: Abraham dominum filio,
|
|
sacerdotem praetulit patri, nec pium se credidit, nisi probasset
|
|
fidelem. Denique, carissimi, intrepidus ad ministerium immo-
|
|
lationis armatur; libratur ad ictum uulneris securus animus,
|
5
|
sed securior manus; elatus in immolandum gladius uibratur
|
|
nec puerum mors uicina contristat, ne trepidatio fidem prodat
|
|
infirmam. Sub hac denique immolantis immolandique constan-
|
|
tia absolui meruit, dum humanum ex se deponit timorem et,
|
|
quantum ad fidem pertinet, pater promissa compleuit, domi-
|
10
|
nus parricidium probata uoluntate prohibuit.
|
|
Ad huius ergo personam Christi refertur uerecunda
|
8.1
|
natiuitas, sed uirginalis uteri aula secretior: diuini sermonis
|
|
arte formata in se tabescentis corporis uulua portauit. Sed in
|
|
caelesti prole, non semine, progenitum certissimum dominum
|
|
impia Iudaeorum exarsere consilia. Quem tacentem tamquam
|
5
|
obnoxium et pro ipsorum tantummodo caecitate maerentem,
|
|
ut Isaac non periturum ad aram, ita ad crucem Christum
|
|
sublimandum nefarii perduxerunt. Sed quia nescit aeternitas
|
|
mori, uiuit dominus post sepulcrum, et ad Iudaeos remansit
|
|
sola damnatae uoluntatis inuidia, qui dominum nec agnoscere
|
10
|
uoluerunt et sola crediderunt cogitatione puniri, quem nefa-
|
|
rium fuerat etiam tardius adorari.
|
|
Ad cuius immanis ausi
|
9.1
|
saeuitiam metuenda elementorum forma mutatur et dei
|
|
iniuriam prius prodit natura quam intellegat populus Iudaeo-
|
|
rum. Ab auctore itaque coepit furoris horror; accingitur turba
|
|
feralis et ad inuisibilem suspensum gladiorum mucro conuerti-
|
5
|
tur. Nec inde, ut dixi, sceleris sui crudelitas fructum sortita
|
|
est, quia, sicut in Isaac aliud offertur et aliud immolatur, ita
|
|
et in passione Christi quod per Adam deliquerat, per Christum
|
|
liberatur.
|
|