Scribit Aelius Sabinus, quod praetermittendum non 32.1.1
fuit, tantam pulchritudinem oris fuisse in filio, ut etiam
caput eius mortui iam nigrum, iam sordens, iam mace-
ratum, diffluente tabo, vel<ut> umbr<a> pulchri oris vi-
deretur. denique cum ingens gaudium esset, quod ca- 2.1
put Maximini videretur, prope par maeror erat, quod
et filii pariter portaretur. addidit Dexippus tantum 3.1
odium fuisse Maximini, ut interfectis Gordianis vi-
ginti viros senatus creaverit, quos opponeret Maxi-
mino. in quibus fuerunt Balbinus et Maximus, quos
contra eum imperatores fecerunt. idem addidit in con- 4.1
spectu[m] Maximini iam deserti a militibus et prae-
fectum praetorio ipsius et filium eius occisum. nec 5.1
desunt historici, qui dicant ipsum Maximinum, ubi de-
sertus est et ubi filium interemptum ante oculos suos
vidit, manu sua se interfecisse, ne quid ei muliebre
contingeret. 5