Taceri non debet res, quae ad famam venerabilis viri
|
24.2.1
|
pertinet. fertur enim Aurelianum de T[h]yan<a>e civi-
|
3.1
|
tatis eversione vere dixisse, vere cogitasse; verum
|
|
Apollonium T[h]yan<a>eum, celeberrimae famae auc-
|
|
toritatisque sapientem, veterem philosophum, amicum
|
|
ver<e> deorum, ipsum etiam pro n<u>mine frequentan-
|
5
|
dum, recipienti se in tentorium ea forma, qua videtur,
|
|
subito adstitisse atque haec Latine, ut homo Pannonius
|
|
intellegeret, verba dixisse: 'Aureliane, si vis vincere,
|
4.1
|
nihil est quod de civium meorum nece cogites. Aure-
|
|
liane, si vis imperare, a cruore innocentium abstine.
|
|
Aureliane, clementer te age, si vis vivere.' norat vultum
|
5.1
|
philosophi venerabilis Aurelianus atque in multis eius
|
|
imaginem viderat templis. denique statim adtonitus
|
6.1
|
et imaginem et statuas et templum <e>idem promisit
|
|
atque in meliorem redit mentem. haec ego et a gravi-
|
7.1
|
bus viris conperi et in Ulpiae biblioth<e>cae libris relegi
|
|
et pro maiestate Apollonii magis credidi. quid enim
|
8.1
|
illo viro sanctius, venerabilius, antiquius diviniusque
|
|
inter homines fuit? ille mortuis reddidit vitam, ille
|
|
multa ultra homines et fecit et dixit. quae qui velit
|
|
nosse, Graecos legat libros, qui de eius vita conscripti
|
5
|
sunt. ipse autem, si vita suppetit atque ipsius viri
|
9.1
|
favor <vi>[s]<g>uerit, breviter saltem tanti viri facta in lit-
|
|
teras mittam, non quo illius viri gesta munere mei
|
|
sermonis indigeant, sed ut ea, quae miranda sunt,
|
|
omnium voce praedicentur.
|
5
|