His acceptis litteris Aurelianus non erubuit, sed ira-
|
28.1.1
|
tus est statimque collecto exercitu ac ducibus suis un-
|
|
dique Palmyram obsedit neque quicquam vir fortis
|
|
reliquit, quod aut inperfectum videretur aut incura-
|
|
tum. nam et auxilia, quae a Persis missa fuerant, inter-
|
2.1
|
cepit et alas Saracenas Armeniasque corrupit atque ad
|
|
se modo ferociter modo subtiliter transtulit, denique
|
|
multa vi mulierem potentissimam vicit. victa igitur
|
3.1
|
Zenobia cum fugeret camellis, quos dromedas voci-
|
|
tant, atque ad Persas iter tenderet, equitibus missis
|
|
est capta atque in Aureliani potestatem deducta. vic-
|
4.1
|
tor itaque Aurelianus totiusque iam orientis possessor,
|
|
cum in vinculis Zenobiam teneret, cum Persis, Arme-
|
|
niis, Saracenis super<b>ior atque insolentior egit ea,
|
|
quae ratio temporis postulabat. tunc ill<ata>e vestes,
|
5.1
|
quas in templo Solis videmus, consertae gemmis, tu<nc>
|
|
Persici dracones et t[h]iarae, tunc genus purpurae,
|
|
quod postea nec ulla gens detulit nec Romanus orbis
|
|
vidit. de qua pauca saltem libet dicere. meministis
|
29.1.1
|
enim fuisse in templo Iovis Optimi Maximi Capitolini
|
|
pallium breve purpureum lanestre, ad quod cum ma-
|
|
tronae atque ipse Aurelianus iungerent purpuras suas,
|
|
cineris specie decolorari videbantur ceterae divini
|
5
|
comparatione fulgoris. hoc munus rex Persarum ab
|
2.1
|
Indis interioribus sumptum Aureliano dedisse perhi-
|
|
betur, scribens: 'sume purpuram, qualis apud nos
|
|
est.' sed hoc falsum fuit. nam postea dili-
|
3.1
|
gentissime et Aurelianus et Probus et proxime Dio-
|
|
cletianus missis diligentissimis confectoribus requisi-
|
|
verunt tale genus purpurae nec tamen invenire po-
|
|
tuerunt. dicitur enim sandyx Indica talem purpuram
|
5
|
facere, si curetur.
|
|