Et causa occidendi eius quae fuerit et quemadmo-
|
36.1.1
|
dum sit occisus, ne res tanta lateat, brevi edisseram.
|
|
Aurelianus, quod negari non potest, severus, truculen-
|
2.1
|
tus, sanguinarius fuit princeps. hic, cum usque eo se-
|
3.1
|
veritatem tetendisset, ut et filiam sororis occideret non
|
|
in magna neque in satis idonea causa, iam primum
|
|
in odium suorum venit. incidit autem, ut se res fata-
|
4.1
|
liter agunt, ut [o]Mneste[c]um quendam, quem pro
|
|
notario secretorum habuerat, libertum, ut quidam di-
|
|
cunt, suum, infensiorem sibi minando redderet, quod
|
|
nescio quid de [q]<e>o suspicatus esset. Mnesteus, qui
|
5.1
|
sciret Aurelianum neque frustra minari solere neque,
|
|
si minaretur, ignoscere, brevem nominum conscripsit
|
|
mixtis his, quibus Aurelianus vere irascebatur, cum
|
|
his, de quibus nihil asperum cogitabat, addito etiam
|
5
|
suo nomine, quo magis fidem faceret ingestae solli-
|
|
citudinis, ac brevem legit singulis, quorum nomina
|
|
continebat, addens disposuisse Aurelianum eos omnes
|
|
occidere, illos vero debere suae vitae, si viri s<i>nt, sub-
|
|
venire. hi[c] cum exarsissent, timore, qui merebantur
|
6.1
|
offensam, dolore[m] innocentes, <quod> beneficiis at-
|
|
que officiis Aurelianus videbatur ingratus, in supra
|
|
dicto loco iter facientem principem subito adorti inter-
|
|
emerunt.
|
5
|