Die VII. kal. Oct(o)b. cum in curiam Pompilianam ordo 3.2.1
amplissimus consedisset, Velius Cornificius Gordianus
consul dixit: 'referemus ad vos, p. c., quod saepe rettu- 3.1
limus: imperator est deligendus, <cum> exercitus sine
principe recte diutius stare non possit, simul quia cogit
necessitas. nam limitem Transrenanum Germani ru- 4.1
pisse dicuntur, occupasse urbes validas, nobiles, di-
vites et potentes. iam si nihil de Persicis motibus nun- 5.1
tiatur, cogitate tam leves esse mentes Syrorum, ut re-
gnare vel feminas cupiant potius quam nostram per-
peti sanctimoniam. quid Africam? quid Illyricum? quid 6.1
Aegyptum earumque omnium partium exercitus? quo
usque sine principe credimus posse consistere? quare 7.1
agite, p. c., et principem dicite. aut accipiet enim exer-
citus, quem elegeritis, aut, si refutaverit, alterum fa-
ciet.' post haec cum Tacitus, qui erat primae sententiae 4.1.1
consularis, sententiam incert<u>m quam vellet dicere[t],
omnis senatus adclamavit: 'Tacite Auguste, d<i>[us] te 2.1
serve<n>t. te diligimus, te principem facimus, tibi curam
rei p. orbisque mandamus. suscipe imperium ex sena- 3.1
tus auctoritate, tui loci, tuae vitae, tuae mentis est,
quod mereris. princeps senatus recte Augustus creatur,
prim<a>e sententiae vir recte imperator creatur. e<c-> 4.1
quis melius quam gravis imperat? e<c>quis melius quam
litteratus imperat? quod bonum faustum salutareque
sit, diu privatus fuisti: scis, quem ad modum debeas
imperare, qui alios principes pertulisti; scis, quem ad 5
modum debeas imperare, qui de aliis principibus iudi-
casti.' at ille: 'miror, p. c., vos in locum Aureliani, 5.1
fortissimi imperatoris, senem velle principem facere.
en membra, quae iaculari valeant, quae <h>astile tor- 6.1
quere, quae clipeis intonare, quae ad exemplum do-
cendi militis frequenter equitare. vix munia senatus
implemus, vix sententias, ad quas nos locus artat, edi-
cimus. videte diligentius, quam aetatem <d>e cubiculo 7.1
atque umbra in pruinas aestusque mittatis. ac proba-
turos senem imperatorem milites creditis? videte, ne 8.1
et rei p. non eum, quem velitis, principem detis, et
mihi hoc solum obesse incipiat, quod me unanimiter
del<e>gistis.' post haec adclamationes senatus haec fue- 5.1.1
runt: 'et Traianus ad imperium senex venit.' dixerunt
decies. 'et Hadrianus ad imperium senex venit.' dixe-
runt decies. 'et Antoninus ad imperium senex venit.'
dixerunt decies. 'et tu legisti: incanaque menta reg<i>s 5
Romani.' dixerunt decies. 'e<c>quis melius quam senex
imperat?' dixerunt decies. 'imperatorem te, non mili-
tem facimus.' dixerunt vicies. 'tu iube, milites pugnent.' 2.1
dixerunt tricies. 'habes prudentiam et bonum fratrem.'
dixerunt decies. 'Severus dixit caput imperare, non
pedes.' dixerunt tricies. 'animum tuum, non corpus
eligimus.' dixerunt vicies. 'Tacite Auguste, di te ser- 5
vent!' deinde 'omnes, omnes, omnes'. interrogat<u>s 3.1
praeterea, qui post Tacitum sedebat senator consularis,
Maecius Faltonius Nic[h]omac<h>us in haec verba dis-
seruit: 'semper quidem, p. c., recte atque prudenter rei 6.1.1
p. magnificus hic ordo consuluit, neque a quoquam
orbis terrae populo solidior umquam expectata sa-
pientia est, a<t>tamen nulla umquam neque gravior
neque prudentior in hoc sacrario dicta senten- 5
tia est. seniorem principem fecimus et virum, qui 2.1
omnibus quasi pater consulat. nihil ab hoc inmaturum,
nihil prae<pro>perum, nihil asperum formidandum est.
omnia seria, cuncta gravia et quasi ipsa res p. iubeat,
auguranda sunt. scit enim, qualem sibi principem sem- 3.1
per optaverit, nec potes<t> aliud nobis exhibere quam
ipse desideravit et voluit. enimvero si recolere velitis 4.1
vetusta illa prodigia, Nerones dico et Heliogabalos et
Commodos seu potius semper Incommod<o>s, certe non
hominum magis vitia illa quam aetatum fuerunt. dii 5.1
avertant principes pueros et patres patriae dici in-
puberes et quibus ad suscribendum magistri litterari
manus teneant, quos ad consulat<u>s dandos dulcia et
circuli et quaecumque voluptas puerilis invitet. quae 6.1
(malum) ratio est habere imperatorem, qui famam cu-
rare non noverit, qui, quid sit res p., nesciat, nutritorem
timeat, respiciat ad nutricem, <vir>garum magistralium
ictibus terrorique subiaceat, faciat eos consules, duces, 5
iudices, quorum vitam, merita, aetates, familias, gesta
non norit. sed qu<i>d diutius, p. c., protrahor? magis 7.1
gratulemur, quod habemus principem senem, quam illa
iteremus, quae plus quam lacrimand<a> tolerantibus ex-
titerunt. gratias igitur diis inmortalibus ago atque ha- 8.1
beo, et quidem pro universa re p., teque, Tacite Augu-
ste, convenio petens, obsecrans ac libere pro communi
patria legibus<que> deposcens, ne par<v>ulos tuos, si te
citius fata praevenerint, facias Romani heredes impe- 5
rii, ne sic rem p. patresque conscriptos populumque
Romanum ut villulam tuam, ut colonos tuos, ut ser-
vos tuos relinquas. quare circumspice, imitare Ner- 9.1
vas, Traian<o>s, Hadrianos. ingens est gloria morientis
principis rem p. magis amare quam filios.' hac ora- 7.1.1
tione et Tacitus ipse vehementer est motus et totus se-
natorius ordo concussus, statimque adclamatum est:
'omnes, omnes.'