| DE INTERIECTIONE | |
| Interiectio nihil habet nisi solum mentis affectum, quae tunc vere | 443.19 |
| interiectio dicitur, quando voce incondita profertur, ut o heu et similia. | 20 |
| cum autem plenas <voces> adhibemus ad exprimendos animi affectus, non | |
| tam interiectiones dicuntur, quam pro interiectionibus, ut 'pro Iuppiter | |
| ibit hic ait'. et haec pars non potest proprium nomen unius cuiusque | |
| significationis tenere, eo quod variae interiectiones sunt: nam o dolentis | |
| legitur, ut | 25 |
| o mihi praeteritos referat si Iuppiter annos, | |
| et irascentis, ut 'o callidos homines' et similia. |