| dvcitvr infelix acoetes quasi qui consternatus nimio | 11.85.1 |
| dolore ire non poterat. et bene ex rerum permutatione expressit | |
| doloris magnitudinem, dicens ita doluisse Acoeten, ut paene carens | |
| humano sensu per se ire non posset, et equum ita sensisse interitum | |
| domini, ut in humanum migraret adfectum: nam et lacrimabat et | 5 |
| sponte sequebatur cadaver. {⁴³et bene cum hominis sit 'ire', equi 'duci', | |
| de homine ait 'ducitur', de equo 'it lacrimans'.}⁴³ |