vidimvs o cives diomedem {⁴³rhetorice protinus a re coepit; 11.243.1
neque enim opus erat principio aliquo legationem referenti. et hic figura
est hysteroproteron: natura enim hoc fuit prius dicendum 'atque iter
emensi casus superavimus omnis' et tunc 'vidimus Diomedem Argivaque
castra'. sed habet consuetudo ut qui tale aliquid nuntiant, protinus ad- 5
moneant, ut puta 'vidi illum, erat illic, faciebat illud': ideo adiecit 'ille
urbem Argyripam patriae cognomine gentis' et reliqua. illud etiam
ordine congruo subiunxit ad perliciendum animum priusquam quicquam
diceret 'munera praeferimus'. inde ordine 'nomen patriamque docemus,
qui bellum intulerint', hoc est qui, unde, contra quos, qua causa. deinde 10
ponitur oratio Diomedis, cuius sunt partes duae: una, qua se excusat;
alia, qua etiam illis suadet ut bellum deponant: nam hoc in fine ora-
tionis Venulus addit 'et responsa simul quae sint, rex optime regum,
audisti'. excusatio Diomedis duplex est: fortes sunt Troiani et felices.
fortes breviter ostendit per intermissionem 'mitto ea quae' et reliqua: 15
frigidus enim locus erat, si virtutem eorum timere diceret quos vicit.
Secundus locus multa continet: tam felices esse, ut de omnibus vindi-
carentur, et singula de singulis mire augendo exsequitur. novissimo
loco de se dixit, ne ei obiceretur: quid te ista movent, si tu nihil passus
es? et auxit quod amisit, et socios adiecit cum exclamatione 'haec adeo 20
ex illo mihi iam speranda fuerunt tempore'. ideo se contra Veneris
filium excusat pugnare; nam sequitur 'ne vero, ne me ad tales impel-
lite pugnas'. supererat ut pacem suaderet; ait enim 'munera quae pa-
triis ad me portastis ab oris' et cetera. inde laudem Aeneae ita ad-
didit, ut suam laudem servaret: ibi enim ubi se excusat, non hoc ait, 25
quia fortis est non adero, sed illud 'quicumque Iliacos ferro violavimus
agros', quasi hoc fatum fuerit omnium; hic ubi suadet pacem, aperte
dicit, pares mihi non estis, et ait 'experto credite, quantus in clipeum
adsurgat, quo turbine torqueat hastam', id est ego fatum timeo, vos
virtutem timere debetis. nam quod adiecit 'si duo praeterea talis Idaea 30
tulisset', non fuit contentus illum Hectori comparare, nisi adiunxisset
'hic pietate prior: coeant in foedera dextrae', id est quia pius est, bonus
amicus erit. statim conclusit, sicut ad singula invenies dictum. quod
autem ait 'vidimus, o cives, Diomedem', quasi res magna ei contigerit,
qui talem virum viderit. sane}⁴³ aut 'Diomedem' legendum, ut sit La- 35
tinus accusativus: et admittitur ecthlipsis, ut "multum ille
et terris iactatus et alto": aut si Graecum accusativum facere
voluerimus, 'Diomede' legamus, ut possit fieri synalipha, sicut
"Euryale infelix, qua te regione reliqui?" si autem 'Dio-
meden' dixerimus, nec Latinum est, nec Graecum, nec versus ratio 40
consistit: numquam enim ecthlipsis fit per 'n' litteram. tamen me-
lius est ut 'Diomede' legamus, ut sit Graecus accusativus. nomina
enim Graeca in 'ης' exeuntia, quae genetivum in 'εος' mittunt per
plenam elocutionem, cum eundem casum per synaeresin in 'ους'
miserint, accusativum in 'η' mittant necesse est, ideo quia cum na- 45
turam suam servant, accusativum in vocalem mittunt, non in con-
sonantem, et debet synaeresis plenitudinis servare rationem: ut ecce
Διομήδης plena declinatio est τοῦ Διομήδεος τῷ Διομήδει τὸν Διο-
μήδεα, per synaeresin autem facit τοῦ Διομήδους τῷ Διομήδει τὸν
Διομήδη. ergo hic accusativus ideo in 'η' exit, non in 'ν', quia 50
cum integrum est hoc nomen, in 'εος' exit et crescit eius genetivus:
si enim isosyllabus sit nominativo, accusativum in 'ν' mittit nec
habet 'σ' in genetivo, ut Θουκυδίδης, τοῦ Θουκυδίδου, τὸν Θουκυ-
δίδην: nam Διομήδης ideo in genetivo 'ς' habet, quia et cum in-
tegrum est et Διομήδεος facit, habet 'ς' consonantem. 55