vidimvs o cives diomedem {⁴³rhetorice protinus a re coepit;
|
11.243.1
|
neque enim opus erat principio aliquo legationem referenti. et hic figura
|
|
est hysteroproteron: natura enim hoc fuit prius dicendum 'atque iter
|
|
emensi casus superavimus omnis' et tunc 'vidimus Diomedem Argivaque
|
|
castra'. sed habet consuetudo ut qui tale aliquid nuntiant, protinus ad-
|
5
|
moneant, ut puta 'vidi illum, erat illic, faciebat illud': ideo adiecit 'ille
|
|
urbem Argyripam patriae cognomine gentis' et reliqua. illud etiam
|
|
ordine congruo subiunxit ad perliciendum animum priusquam quicquam
|
|
diceret 'munera praeferimus'. inde ordine 'nomen patriamque docemus,
|
|
qui bellum intulerint', hoc est qui, unde, contra quos, qua causa. deinde
|
10
|
ponitur oratio Diomedis, cuius sunt partes duae: una, qua se excusat;
|
|
alia, qua etiam illis suadet ut bellum deponant: nam hoc in fine ora-
|
|
tionis Venulus addit 'et responsa simul quae sint, rex optime regum,
|
|
audisti'. excusatio Diomedis duplex est: fortes sunt Troiani et felices.
|
|
fortes breviter ostendit per intermissionem 'mitto ea quae' et reliqua:
|
15
|
frigidus enim locus erat, si virtutem eorum timere diceret quos vicit.
|
|
Secundus locus multa continet: tam felices esse, ut de omnibus vindi-
|
|
carentur, et singula de singulis mire augendo exsequitur. novissimo
|
|
loco de se dixit, ne ei obiceretur: quid te ista movent, si tu nihil passus
|
|
es? et auxit quod amisit, et socios adiecit cum exclamatione 'haec adeo
|
20
|
ex illo mihi iam speranda fuerunt tempore'. ideo se contra Veneris
|
|
filium excusat pugnare; nam sequitur 'ne vero, ne me ad tales impel-
|
|
lite pugnas'. supererat ut pacem suaderet; ait enim 'munera quae pa-
|
|
triis ad me portastis ab oris' et cetera. inde laudem Aeneae ita ad-
|
|
didit, ut suam laudem servaret: ibi enim ubi se excusat, non hoc ait,
|
25
|
quia fortis est non adero, sed illud 'quicumque Iliacos ferro violavimus
|
|
agros', quasi hoc fatum fuerit omnium; hic ubi suadet pacem, aperte
|
|
dicit, pares mihi non estis, et ait 'experto credite, quantus in clipeum
|
|
adsurgat, quo turbine torqueat hastam', id est ego fatum timeo, vos
|
|
virtutem timere debetis. nam quod adiecit 'si duo praeterea talis Idaea
|
30
|
tulisset', non fuit contentus illum Hectori comparare, nisi adiunxisset
|
|
'hic pietate prior: coeant in foedera dextrae', id est quia pius est, bonus
|
|
amicus erit. statim conclusit, sicut ad singula invenies dictum. quod
|
|
autem ait 'vidimus, o cives, Diomedem', quasi res magna ei contigerit,
|
|
qui talem virum viderit. sane}⁴³ aut 'Diomedem' legendum, ut sit La-
|
35
|
tinus accusativus: et admittitur ecthlipsis, ut "multum ille
|
|
et terris iactatus et alto": aut si Graecum accusativum facere
|
|
voluerimus, 'Diomede' legamus, ut possit fieri synalipha, sicut
|
|
"Euryale infelix, qua te regione reliqui?" si autem 'Dio-
|
|
meden' dixerimus, nec Latinum est, nec Graecum, nec versus ratio
|
40
|
consistit: numquam enim ecthlipsis fit per 'n' litteram. tamen me-
|
|
lius est ut 'Diomede' legamus, ut sit Graecus accusativus. nomina
|
|
enim Graeca in 'ης' exeuntia, quae genetivum in 'εος' mittunt per
|
|
plenam elocutionem, cum eundem casum per synaeresin in 'ους'
|
|
miserint, accusativum in 'η' mittant necesse est, ideo quia cum na-
|
45
|
turam suam servant, accusativum in vocalem mittunt, non in con-
|
|
sonantem, et debet synaeresis plenitudinis servare rationem: ut ecce
|
|
Διομήδης plena declinatio est τοῦ Διομήδεος τῷ Διομήδει τὸν Διο-
|
|
μήδεα, per synaeresin autem facit τοῦ Διομήδους τῷ Διομήδει τὸν
|
|
Διομήδη. ergo hic accusativus ideo in 'η' exit, non in 'ν', quia
|
50
|
cum integrum est hoc nomen, in 'εος' exit et crescit eius genetivus:
|
|
si enim isosyllabus sit nominativo, accusativum in 'ν' mittit nec
|
|
habet 'σ' in genetivo, ut Θουκυδίδης, τοῦ Θουκυδίδου, τὸν Θουκυ-
|
|
δίδην: nam Διομήδης ideo in genetivo 'ς' habet, quia et cum in-
|
|
tegrum est et Διομήδεος facit, habet 'ς' consonantem.
|
55
|