hev modo una est syllaba, sed interdum propter metrum 2.69.1
duae fiunt, ut "eheu quam pingui macer est mihi taurus in
ervo", sicut 'prendit' et 'prehendit', et secundum Plinium multa
sunt talia. tellvs et aeqvora bene conciliat miserationem, de
communibus duobus exclusus elementis. sane 'tellus' 'us' longa 5
est: et sunt pauca quae 'us' producunt, ut senectus iuventus salus
virtus palus servitus incus tus rus mus pus, tunc scilicet cum gene-
tivus in 'tis' vel in 'ris' exit et habet paenultimam longam. ideo
autem 'tis' et 'ris' diximus, quia palus, licet paludis longa sit
'lu', brevis tamen non numquam invenitur, quia in 'dis' exit ge- 10
netivus, ut Horatius "sterilisque diu palus aptaque remis".
'aequora' vero modo maria, alibi campos, ut "ac prius ignotum
ferro quam scindimus aequor:" dictum enim est ab aequalitate.
{⁴³hev qvae nvnc . . . accipere] quia Graeci tenebant maria, Troiani
terras. sane quod deflet, ideo ei prima brevis datur oratio. et est con- 15
troversiae schema: nam principium satis docte sumptum est; hac enim
exclamatione et miseriae auctu benivolum sibi iudicem fecit, querelae
autem novitate attentum. quis enim non cuperet audire, quo pacto
idem homo et Graecis et Troianis esset invisus? denique subiecit 'quo
gemitu conversi animi, compressus et omnis impetus: hortamur fari 20
quo sanguine cretus, quidve ferat; memoret quae sit fiducia capto'.
habet ergo benivolentiam et attentionem. ingressus deinde causam, quia
timebat, ne persona Graeci suspecta esset quasi hostis, hoc fatetur pri-
mum et ex sequentibus sanat 'neque me Argolica de gente negabo: hoc
primum; nec si miserum Fortuna Sinonem finxit, vanum etiam men- 25
dacemque inproba finget'. subiungit fabulam ex qua sibi fidem paret
dicturus de equo. de Palamede autem et Iphigenia ad Troianos nil
pertinet, de quibus vera incipit et in falsa desinit; facile enim quae
sequuntur credibilia sunt, cum prima recognoscuntur: quae per singula
loca vel versus facilius poterimus advertere.}⁴³ 30