en qvattvor aras ecce dvas tibi daphni dvas alta- 5.66.1
ria phoebo feci, inquit, aras quattuor: tibi, o Daphni, do duas,
et duas aras Apollini, quae sint altaria. novimus enim, aras et
diis esse superis et inferis consecratas, altaria vero esse superno-
rum tantum deorum, quae ab altitudine constant esse nominata: 5
quae nunc dat Apollini, quasi deo; Daphnidi vero aras ponit: nam
licet eum dixerit deum, tamen mortalem fuisse manifestum est.
sane quaeritur, cur duo altaria Apollini se positurum dicat, cum
constet supernos deos impari gaudere numero, infernos vero pari,
ut "numero deus impare gaudet", quod etiam ponti- 10
ficales indicant libri. sed constat secundum Porphyrii librum, quem
Solem appellavit, triplicem esse Apollinis potestatem, et eundem
esse Solem apud superos, Liberum patrem in terris, Apollinem
apud inferos. unde etiam tria insignia circa eius simulacrum vide-
mus: lyram, quae nobis caelestis harmoniae imaginem monstrat; 15
grypem, quae eum etiam terrenum numen ostendit; sagittas, quibus
infernus deus et noxius indicatur, unde etiam Apollo dictus est
ἀπὸ τοῦ ἀπολλύειν. hinc est quod et Homerus eundem tam pesti-
lentiae dicit quam salutis auctorem, et Horatius ait "condito mi-
tis placidusque telo supplices audi pueros, Apollo": unde 20
Vergilius, rationis huius peritus, per altaria supernum numen
ostendit, per parem numerum infernam indicat potestatem. {⁴³Varro
diis superis altaria, terrestribus aras, inferis focos dicari adfirmat. alii
'altaria' eminentia ararum et ipsa libamina, ut "paterisque altaria
libant".}⁴³ 25