| paene simvl tecvm solacia r. m. cum suis enim solaciis | 9.18.1 |
| perit poeta, qui necdum editis carminibus moritur. Vergilius autem | |
| illo tempore nondum aliquid scripserat. et dicendo 'solacia' laten- | |
| ter tempora carpit Augusti, quibus carmina non oblectamento fue- | |
| runt, sed solacio, quod infelicium esse consuevit. {⁴³vel 'tua solacia' | 5 |
| tua carmina, quibus consolamur.}⁴³ |