{⁴³obtenta obducta. et 'obtenta', sicut 'ostenta': ab eo enim, 1.248.1
quod est 'ostendor', veteres participium 'ostentus', non 'ostensus' dice-
bant: ipse alibi "praetentaque Syrtibus arva"; Terentius in Eunucho
"an ego mihi occasionem ostentam tam brevem";
similiter et illud in Phormione "neque me nunc domum 5
reciperem, ni mihi esset spes ostenta[ta] huiusce habendae".}⁴³