avt dolvit miserans inopem avt invidit habenti 2.499.1
Cicero in Tusculanarum quinto libro hoc tractat, in quem cadit
una mentis perturbatio, posse in eum omnes cadere, sicut potest
omni virtute pollere, cui virtus una contigerit. unde nunc Vergi-
lius noluit rustico adsignare misericordiam, ne ei daret etiam ce- 5
teras animi passiones, quas novimus et a bonis et a malis rebus
venire: a bonis opinatis duas, unam praesentis temporis, ut gau-
dium, et unam futuri, ut spem; a malis similiter duas, unam prae-
sentis, ut dolorem, et unam futuri, ut metum: quas passiones esse
animi non dubium est, unde etiam ipse ait in sexto "hinc 10
metuunt cupiuntque, dolent gaudentque", Sallustius etiam in
Catilinae bello ait "omnes homines, qui de rebus dubiis
consultant, ab odio amicitia, ira atque misericordia va-
cuos esse decet. nam animus haud facile verum providet,
ubi illa officiunt". ergo aut secundum Ciceronis tractatum hoc 15
dixit; aut, quod absolutius est, intellegamus, ideo rusticum pauper-
tatem non dolere, quod eam malum esse non credit, sed munus
deorum: Lucanus de paupertate "o munera nondum in-
tellecta deum". est et aliud, quod possumus accipere: ideo rusti-
cum nec bonis nec malis alienis moveri, quia eis non interest, 20
quippe qui ab urbibus est remotus. {⁴³et aliter: non crudelem rusticum
inducit, qui inopis non misereatur, sed qui sciens paupertatem malum
non esse, pauperis non doleat sortem: et ideo adiecit 'aut invidit ha-
benti', quia non invidet, sciens divitias bonas non esse.}⁴³