Argumenta Aeneidis
|
|
Decasticha
|
|
Praefatio
|
|
Vergilius magno quantum concessit Homero,
|
pr.1
|
tantum ego Vergilio, Naso poeta, meo.
|
|
nec me praelatum cupio tibi ferre, poeta;
|
|
ingenio si te subsequor, hoc satis est.
|
|
argumenta quidem librorum priva notavi,
|
5
|
errorem ignarus ne quis habere queat.
|
|
bis quinos feci legerent quod carmine versus
|
|
Aeneidos totum corpus ut esse putent.
|
|
adfirmo gravitate mea, me crimine nullo
|
|
livoris titulo praeposuisse tibi.
|
10
|
I
|
|
Vir magnus bello, nulli pietate secundus
|
1.1
|
Aeneas odiis Iunonis pressus iniquae
|
|
Italiam quaerens Siculis erravit in undis,
|
|
naufragus et tandem Libyae est advectus ad oras
|
|
ignarusque loci, fido comitatus Achate,
|
5
|
indicio matris regnum cognovit Elissae.
|
|
quin etiam nebula saeptus pervenit in urbem,
|
|
abreptos socios undis cum classe recepit
|
|
hospitioque usus Didus per cuncta benignae
|
|
excidium Troiae iussus narrare parabat.
|
10
|
II
|
|
Conticuere omnes. tum sic fortissimus heros
|
2.1
|
fata recensebat patriae casusque suorum:
|
|
fallaces Graecos simulataque dona Minervae,
|
|
Laucontis poenam et laxantem claustra Sinonem,
|
|
somnum, quo monitus acceperat Hectoris atri,
|
5
|
iam flammas, caedes Troum patriaeque ruinas
|
|
et regis Priami fatum miserabile semper
|
|
impositumque patrem collo dextraque prehensum
|
|
Ascanium, frustra a tergo comitante Creusa,
|
|
ereptam hanc fato, socios in monte repertos.
|
10
|
III
|
|
Post eversa Phrygum regna ut fuga coepta moveri
|
3.1
|
utque sit in Thracen primo devectus ibique
|
|
moenia condiderit Polydori caede piata,
|
|
regis Ani hospitium et Phoebi responsa canentis,
|
|
coeptum iter in Cretam, rursus nova fata reperta,
|
5
|
naufragus utque foret Strophadas compulsus ab undis,
|
|
inde fugam et dirae praecepta horrenda Celaenus
|
|
liquerit utque Helenum perceptis ordine fatis,
|
|
supplicem Achaemeniden Polyphemo urgente receptum
|
|
amissumque patrem Drepani. sic deinde quievit.
|
10
|
IV
|
|
At regina gravi Veneris iam carpitur igni.
|
4.1
|
consulitur soror Anna; placet succumbere amori.
|
|
fiunt sacra deis, onerantur numina donis.
|
|
itur venatum; Veneris clam foedera iungunt.
|
|
factum fama notat. monitus tum numine divum
|
5
|
Aeneas classemque fugae sociosque parabat.
|
|
sensit amans Dido; precibus conata morari,
|
|
postquam fata videt nec iam datur ulla facultas,
|
|
conscenditque pyram dixitque novissima verba
|
|
et vitam infelix multo cum sanguine fudit.
|
10
|
V
|
|
Navigat Aeneas. Siculas defertur ad oras.
|
5.1
|
hic Manes celebrat patrios. una hospes Acestes.
|
|
ludos ad tumulum faciunt, certamina ponunt.
|
|
prodigium est cunctis ardens adlapsa sagitta.
|
|
Iris tum Beroen habitu mentita senili
|
5
|
incendit naves, subitus quas vindicat imber.
|
|
in somnis pater Anchises quae bella gerenda
|
|
quoque duce ad Manes possit descendere monstrat.
|
|
transcribit matres urbi populumque volentem
|
|
et placida Aeneas Palinurum quaerit in unda.
|
10
|
VI
|
|
Cumas deinde venit; fert hinc responsa Sibyllae.
|
6.1
|
Misenum sepelit; mons servat nomen humati.
|
|
ramum etiam divum placato numine portat
|
|
ad vatis tecta atque una descendit Avernum.
|
|
agnoscit Palinuron ibi, solatur Elissam
|
5
|
Deiphobumque videt lacerum crudeliter ora.
|
|
umbrarum poenas audit narrante Sibylla.
|
|
convenit Anchisen penitus convalle virenti
|
|
cognoscitque suam prolem monstrante parente.
|
|
haec ubi percepit, graditur classemque revisit.
|
10
|
VII
|
|
Hic quoque Caietam tumul<o da>t; deinde profectus
|
7.1
|
Laurentum venit, hanc verbis cognoscit Iuli
|
|
fatalem terram; 'mensis iam vescimur' inquit.
|
|
centum oratores pacem veniamque petentes
|
|
ad regem mittit Latii tunc forte Latinum,
|
5
|
qui cum pace etiam natae conubia pactus.
|
|
haec furia Allecto Iunonis distrahit ira.
|
|
rex cedit fatis, quamvis pia vota repugnent.
|
|
belli causa fuit violatus vulnere cervus.
|
|
arma ferunt gentes sociae, flat bella iuventus.
|
10
|
VIII
|
|
Dat belli signum Laurenti Turnus ab arce,
|
8.1
|
mittitur et magni Venulus Diomedis ad urbem,
|
|
qui petat auxilium et doceat quae causa petendi.
|
|
Aeneas divum monitis adit Arcada regem,
|
|
Evandrum Arcadia profugum nova regna tenentem.
|
5
|
accipit auxilia et natus socia agmina iungens
|
|
Evandri Pallas fatis comes ibat iniquis.
|
|
iamque habilis bello et maternis laetus in armis
|
|
fataque fortunasque ducum casusque suorum
|
|
miratur clipeo divinam intentus in artem.
|
10
|
IX
|
|
Atque ea diversa penitus dum parte geruntur
|
9.1
|
Iunonis monitu festinat Turnus in hostem.
|
|
Teucrorum naves Rutulis iaculantibus ignem
|
|
nympharum in speciem divino numine versae.
|
|
Euryali et Nisi coeptis fuit exitus impar.
|
5
|
pugnatur: castra Aeneadae vallumque tuentur.
|
|
audacem Remulum leto dat pulcher Iulus.
|
|
fit via vi. Turnus Bitian et Pandaron altum
|
|
deicit et totis victor dat funera castris,
|
|
iamque fatigatus recipit se in tuta suorum.
|
10
|
X
|
|
Concilium divis hominum de rebus habetur.
|
10.1
|
interea Rutuli portis circum omnibus instant.
|
|
advenit Aeneas multis cum milibus inde.
|
|
Mars vocat et totis in pugnam viribus itur.
|
|
interimit Pallanta potens in proelia Turnus
|
5
|
caedunturque duces, cadit et sine nomine vulgus.
|
|
subtrahitur pugnae Iunonis numine Turnus.
|
|
Aeneas instat Mezenti caede piata
|
|
Lausus fata patris praesenti morte redemit.
|
|
mox ultor nati Mezentius occidit ipse.
|
10
|
XI
|
|
Constituit Marti spoliato ex hoste tropaeum
|
11.1
|
exanimemque patri feretro Pallanta remittit.
|
|
iura sepulturae tribuit tempusque Latinis.
|
|
Evander patrios affectus edit in urbe.
|
|
corpora caesa virum passim disiecta cremantur.
|
5
|
legati referunt Diomeden arma negasse.
|
|
Drances et Turnus leges aequante Latino
|
|
concurrunt dictis. Aeneas imminet urbi.
|
|
pugnatur. vincunt Troes. cadit ipsa Camilla.
|
|
dein reduces castris nocti cessere monenti.
|
10
|
XII
|
|
Turnus iam fractis adverso Marte Latinis
|
12.1
|
semet in arma parat pacem cupiente Latino.
|
|
foedus percutitur; passuros omnia victos.
|
|
hoc Turni Iuturna soror confundit et ambos
|
|
in pugnam populos agit ementita Camertem.
|
5
|
Aenean volucri tardatum membra sagitta
|
|
anxia pro nato servavit cura parentis.
|
|
urbs capitur. vitam laqueo sibi finit Amata.
|
|
Aeneas Turnum campo progressus utrimque
|
|
circumfusa acie vita spoliavit et armis.
|
10
|