Planities inter utraque castra intercedebat cir-
|
29.1.1
|
citer milia passuum v, ut auxilia Pompei duabus de-
|
|
fenderentur rebus, oppido et excelsi loci natura. hinc
|
2.1
|
derigens proxima planities aequabatur. cuius decur-
|
|
sum antecedebat rivus qui ad eorum accessum sum-
|
|
mam efficiebat loci iniquitatem. nam palustri et vora-
|
|
ginoso solo currens erat ad dextrum. id quod Caesar
|
3.1
|
cum aciem derectam vidisset, non habuit dubium quin
|
|
mediae planitie in aequum ad dimicandum adversarii
|
|
procederent. hoc erat in omnium conspectu. hoc ac-
|
4.1
|
cedebat ut locus illa planitie aequitate ornaretur, et diei
|
|
solisque serenitate ut mirificum, ut optandum tempus
|
|
prope ab diis inmortalibus illud tributum esset ad
|
|
proelium committendum. nostri laetari, nonnulli etiam
|
5.1
|
timere, quod in eum locum res fortunaeque omnium
|
|
deducerentur ut quicquid post horam casus tribuisset,
|
|
in dubio poneretur. itaque nostri ad dimicandum pro-
|
6.1
|
cedunt, id quod adversarios existimabamus esse factu-
|
|
ros. qui tamen a munitione oppidi longius non aude-
|
|
bant procedere, in quo sibi prope murum adversarii
|
|
constituebant. itaque nostri procedunt. interdum ae-
|
7.1
|
quitas loci adversarios efflagitabat ut tali contende-
|
|
rent condicione ad victoriam. neque tamen illi a sua
|
|
consuetudine discedebant, ut aut ab excelso loco aut
|
|
oppido discederent. nostri pede presso propius rivum
|
8.1
|
cum adpropinquassent, adversarii patrocinari loco ini-
|
|
quo non desinunt.
|
|