| XCIX | |
| Surripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi, | 99.1 |
| saviolum dulci dulcius ambrosia. | |
| verum id non impune tuli: namque amplius horam | |
| suffixum in summa me memini esse cruce, | |
| dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis | 5 |
| tantillum vestrae demere saevitiae. | |
| nam simul id factumst, multis diluta labella | |
| guttis abstersti mollibus articulis, | |
| ne quicquam nostro contractum ex ore maneret, | |
| tamquam commictae spurca saliva lupae. | 10 |
| praeterea infesto miserum me tradere amori | |
| non cessasti omnique excruciare modo, | |
| ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud | |
| saviolum tristi tristius elleboro. | |
| quam quoniam poenam misero proponis amori, | 15 |
| numquam iam posthac basia surripiam. |