| 'Petisse,' inquit, 'suam partem Roscium a Flavio con- | 52.1 |
| fiteor, vacuam et integram reliquisse Fanni concedo; sed, | |
| quod sibi exegit, id commune societatis factum esse con- | |
| tendo.' Quo nihil captiosius neque indignius potest dici. | |
| Quaero enim potueritne Roscius ex societate suam partem | 5 |
| petere necne. Si non potuit, quem ad modum abstulit? si | |
| potuit, quem ad modum non sibi exegit? nam quod sibi | |
| petitur, certe alteri non exigitur. An ita est: si quod uni- | 53.1 |
| versae societatis fuisset petisset, quod tum redactum esset | |
| aequaliter omnes partirentur; nunc cum petierit quod suae | |
| partis esset, non quod tum abstulit soli sibi exegit? Quid | |
| interest inter eum qui per se litigat et eum qui cognitor est | 5 |
| datus? Qui per se litem contestatur, sibi soli petit, alteri | |
| nemo potest, nisi qui cognitor est factus. Itane vero? | |
| cognitor si fuisset tuus, quod vicisset iudicio, ferres tuum; | |
| <cum> suo nomine petiit, quod abstulit, tibi non sibi exegit? | |
| Quod si quisquam petere potest alteri qui cognitor non est | 54.1 |
| factus, quaero, quid ita, cum Panurgus esset interfectus et | |
| lis contestata cum Flavio damni iniuria esset, tu in eam | |
| litem cognitor Rosci sis factus, cum praesertim ex tua ora- | |
| tione quodcumque tibi peteres huic peteres, quodcumque | 5 |
| tibi exigeres, id in societatem recideret. Quod si ad | |
| Roscium nihil perveniret quod tu a Flavio abstulisses, nisi | |
| te in suam litem dedisset cognitorem, ad te pervenire nihil | |
| debet quod Roscius pro sua parte exegit, quoniam tuus | |
| cognitor non est factus. Quid enim huic rei respondere | 55.1 |
| poteris, Fanni? Cum de sua parte Roscius transegit cum | |
| Flavio, actionem tibi tuam reliquit an non? Si non reli- | |
| quit, quem ad modum HS ccciↄↄↄ ab eo postea exegisti? | |
| si reliquit, quid ab hoc petis quod per te persequi et petere | 5 |
| debes? Simillima enim et maxime gemina societas here- | |
| ditatis est; quem ad modum socius in societate habet par- | |
| tem, sic heres in hereditate habet partem. Vt heres sibi | |
| soli non coheredibus petit, sic socius sibi soli non sociis | |
| petit; et quem ad modum uterque pro sua parte petit, | 10 |
| sic pro sua parte dissolvit, heres ex ea parte qua here- | |
| ditatem adiit, socius ex ea qua societatem coiit. Quem | 56.1 |
| ad modum suam partem Roscius suo nomine condonare | |
| potuit Flavio, ut eam tu non peteres, sic, cum exegit suam | |
| partem et tibi integram petitionem reliquit, tecum partiri | |
| non debet, nisi forte tu perverso more quod huius est ab | 5 |
| alio extorquere non potes, huic eripere potes. Perstat in | |
| sententia Saturius, quodcumque sibi petat socius, id socie- | |
| tatis fieri. Quod si ita est, qua, malum, stultitia fuit | |
| Roscius, qui ex iuris peritorum consilio et auctoritate resti- | |
| pularetur a Fannio diligenter ut eius quod exegisset a Flavio | 10 |
| dimidiam partem sibi dissolveret, si quidem sine cautione et | |
| repromissione nihilo minus id Fannius societati, hoc est | |
| Roscio, debebat? * * * * * * * * * |