| Habes meum de oratore, Brute, iudicium; quod | 237.1 |
| aut sequere, si probaveris, aut tuo stabis, si aliud | |
| quoddam est tuum. in quo neque pugnabo tecum | |
| neque hoc meum, de quo tanto opere hoc libro asse- | |
| veravi, unquam affirmabo esse verius quam tuum. | 5 |
| potest enim non solum aliud mihi ac tibi, sed mi- | |
| himet ipsi aliud alias videri. nec in hac modo re, | |
| quae ad volgi adsensum spectet et ad aurium volup- | |
| tatem, quae duo sunt ad iudicandum levissima, sed | |
| ne in maxumis quidem rebus quicquam adhuc inveni | 10 |
| firmius, quod tenerem aut quo iudicium meum diri- | |
| gerem, quam id quodcumque mihi quam simillimum | |
| veri videretur, cum ipsum illud verum tamen in oc- | |
| culto lateret. tu autem velim, si tibi ea quae dis- | 238.1 |
| putata sunt minus probabuntur, ut aut maius opus | |
| institutum putes quam effici potuerit aut, dum tibi | |
| roganti voluerim obsequi, verecundia negandi scri- | |
| bendi me imprudentiam suscepisse. | 5 |