IN C. PAPIRIUM CARBONEM
|
|
Cic. de Orat. 2.170
|
|
non si Opimium defendisti, Carbo, idcirco te isti
|
14.1
|
bonum civem putabunt: simulasse te et aliquid quaesisse
|
|
perspicuum est, quod Ti. Gracchi mortem saepe in con-
|
|
tionibus deplorasti, quod P. Africani necis socius fuisti,
|
|
quod eam legem in tribunatu tulisti, quod semper a bonis
|
5
|
dissedisti.
|
|
PRO LICINIA VIRGINE VESTALI
|
|
Rhet. Her. 4.47
|
|
accusatoris officium est inferre crimina; defensoris
|
19.1
|
diluere et propulsare; testis dicere quae sciat aut audierit;
|
|
quaesitoris est unum quemque horum in officio suo con-
|
|
tinere. quare, L. Cassi, si testem, praeterquam quod
|
|
sciat aut audierit, argumentari et coniectura prosequi
|
5
|
patieris, ius accusatoris cum iure testimonii commiscebis,
|
|
testis inprobi cupiditatem confirmabis, reo duplicem de-
|
|
fensionem parabis.
|
|
SUASIO LEGIS SERVILIAE
|
|
Cic. de Orat. 1.225
|
|
eripite nos ex miseriis, eripite ex faucibus eorum,
|
24.1
|
quorum crudelitas nostro sanguine non potest expleri;
|
|
nolite sinere nos quoiquam servire, nisi vobis universis,
|
|
quibus et possumus et debemus.
|
|
Prisc. GL 2.428K
|
|
neque me minus vestri quam mei miserebitur.
|
25.1
|
Cic. Orat. 219
|
|
nam ubi lubido dominatur, innocentiae leve prae-
|
26.1
|
sidium est.
|
|
PRO M.' CURIO APUD CENTUMVIROS
|
|
Cic. de Orat. 2.24
|
|
nam si, Scaevola, nullum erit testamentum recte
|
33.1
|
factum nisi quod tu scripseris, omnes ad te cives cum
|
|
tabulis veniemus, omnium testamenta tu scribes unus.
|
|
quid igitur? quando ages negotium publicum? quando
|
|
amicorum? quando tuum? quando denique nihil ages?
|
5
|
mihi enim liber esse non videtur, qui non aliquando nihil
|
|
agit.
|
|
ORATIO CENSORIA
|
|
CONTRA CN. DOMITIUM AHENOBARBUM
|
|
Plin. Nat. 17.4
|
|
utrumne igitur ego sum, . . . quaeso, Domiti, exemplo gravis et ipsa mea
|
38.1
|
censura notandus, qui domo, quae mihi hereditate obve-
|
|
nit, comiter habitem, an tu, qui sex arbores <<³⁰LX>³⁰>
|
|
aestimes?
|
|
Val. Max. 9.1.4
|
|
quanto ergo eam . . . minoris fore existimas, si decem arbusculas inde
|
39.1
|
succidero?
|
|
*
|
|
uter igitur luxuriosior est, egone, qui decem co-
|
|
lumnas centum milibus nummum emi, an tu, qui decem
|
5
|
arbuscularum umbram tricies sestertii summa conpen-
|
|
sas?
|
|
IN SENATU ADVERSUS
|
|
L. MARCIUM PHILIPPUM CONSULEM
|
|
Cic. de Orat. 3.4
|
|
an tu cum omnem auctori-
|
41.1
|
tatem universi ordinis pro pignore putaris eamque in
|
|
conspectu populi Romani concideris, me his existimas
|
|
pignoribus terreri? non tibi illa sunt caedenda, si
|
|
L. Crassum vis coercere: haec tibi est excidenda lin-
|
5
|
gua, qua vel avulsa spiritu ipso libidinem tuam liber-
|
|
tas mea refutabit.
|
|
PRO C. VISELLIO ACULEONE
|
|
Cic. de Orat. 2.262
|
|
audiamus . . . pulchellum puerum.
|
44.1
|
*
|
|
audiamus . . . disertum.
|
|
PRO CN. PLANCO
|
|
CONTRA M. IUNIUM BRUTUM
|
|
Cic. de Orat. 2.223
|
|
minime mirum . . . modo enim existi de balneis.
|
45a.1
|
Cic. de Orat. 2.224
|
|
Brute, testificatur pater se tibi Privernatem fundum reliquisse.
|
45b.1
|
sapiens videlicet homo cum primis nostrae civitatis no-
|
45c.1
|
rat hunc gurgitem; metuebat, ne cum is nihil haberet,
|
|
nihil esse ei relictum putaretur.
|
|
ubi sunt hi fundi, Brute, quos
|
45d.1
|
tibi pater publicis commentariis consignatos reliquit?
|
|
quod nisi puberem te, inquit, iam haberet, quartum li-
|
|
brum composuisset et se etiam in balneis lotum cum
|
|
filio scriptum reliquisset.
|
5
|
Cic. de Orat. 2.225sq.
|
|
Brute quid sedes? quid illam anum patri nuntiare vis
|
45e.1
|
tuo? quid illis omnibus, quorum imagines duci vides?
|
|
quid maioribus tuis? quid L. Bruto, qui hunc populum
|
|
dominatu regio liberavit? quid te agere? cui rei, cui
|
|
gloriae, cui virtuti studere? patrimonione augendo? at
|
5
|
id non est nobilitatis. sed fac esse, nihil superest;
|
|
lubidines totum dissupaverunt. an iuri civili? est pater-
|
|
num. sed dicet te, cum aedes venderes, ne in rutis
|
|
quidem et caesis solium tibi paternum recepisse. an
|
|
rei militari? qui numquam castra videris! an eloquen-
|
10
|
tiae? quae neque est in te et, quidquid est vocis ac
|
|
linguae, omne in istum turpissimum calumniae quaestum
|
|
contulisti! tu lucem aspicere audes? tu hos intueri?
|
|
tu in foro, tu in urbe, tu in civium esse conspectu? tu
|
|
illam mortuam, tu imagines ipsas non perhorrescis? qui-
|
15
|
bus non modo imitandis, sed ne collocandis quidem tibi
|
|
locum ullum reliquisti.
|
|
Cic. de Orat. 2.242
|
|
per tuam nobilitatem, per vestram familiam!
|
47.1
|
*
|
|
per tuas statuas!
|
|
PRO PISONE
|
|
Cic. de Orat. 2.285
|
|
potest fieri, . . . Sile, ut is, unde te audisse
|
49.1
|
dicis, iratus dixerit.
|
|
*
|
|
potest etiam, ut tu non recte intellexeris.
|
|
*
|
5
|
potest etiam fieri . . . ut omnino,
|
|
quod te audisse dicis, nunquam audieris.
|
|
INCERTAE SEDIS
|
|
Cic. Orat. 222
|
|
missos faciant patronos; ipsi prodeant.
|
51.1
|