SEXTI PROPERTI ELEGIARUM
|
|
LIBER PRIMUS
|
|
I
|
|
Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis,
|
1.1.1
|
contactum nullis ante cupidinibus.
|
|
tum mihi constantis deiecit lumina fastus
|
|
et caput impositis pressit Amor pedibus,
|
|
donec me docuit castas odisse puellas
|
5
|
improbus, et nullo vivere consilio.
|
|
ei mihi, iam toto furor hic non deficit anno,
|
|
cum tamen adversos cogor habere deos.
|
|
Milanion nullos fugiendo, Tulle, labores
|
|
saevitiam durae contudit Iasidos.
|
10
|
nam modo Partheniis amens errabat in antris,
|
|
rursus in hirsutas ibat et ille feras;
|
|
ille etiam Hylaei percussus vulnere rami
|
|
saucius Arcadiis rupibus ingemuit.
|
|
ergo velocem potuit domuisse puellam:
|
15
|
tantum in amore fides et benefacta valent.
|
|
in me tardus Amor non ullas cogitat artes,
|
|
nec meminit notas, ut prius, ire vias.
|
|
at vos, deductae quibus est pellacia lunae
|
|
et labor in magicis sacra piare focis,
|
20
|
en agedum dominae mentem convertite nostrae,
|
|
et facite illa meo palleat ore magis!
|
|
tunc ego crediderim Manes et sidera vobis
|
|
posse Cytinaeis ducere carminibus.
|
|
aut vos, qui sero lapsum revocatis, amici,
|
25
|
quaerite non sani pectoris auxilia.
|
|
fortiter et ferrum saevos patiemur et ignes,
|
|
sit modo libertas quae velit ira loqui.
|
|
ferte per extremas gentes et ferte per undas,
|
|
qua non ulla meum femina norit iter.
|
30
|
vos remanete, quibus facili deus annuit aure,
|
|
sitis et in tuto semper amore pares.
|
|
nam me nostra Venus noctes exercet amaras,
|
|
et nullo vacuus tempore defit Amor.
|
|
hoc, moneo, vitate malum: sua quemque moretur
|
35
|
cura, neque assueto mutet amore torum.
|
|
quod si quis monitis tardas adverterit aures,
|
|
heu referet quanto verba dolore mea!
|
|