| II | |
| Liber eram et vacuo meditabar vivere lecto; | 2.2.1 |
| at me composita pace fefellit Amor. | |
| cur haec in terris facies humana moratur? | |
| Iuppiter, ignosco pristina furta tua. | |
| fulva comast longaeque manus, et maxima toto | 5 |
| corpore, et incedit vel Iove digna soror, | |
| aut ceu Munychias Pallas spatiatur ad aras, | |
| Gorgonis anguiferae pectus operta comis; | |
| <aut patrio qualis ponit vestigia ponto | 8a |
| mille Venus teneris cincta Cupidinibus>. | |
| cedite iam, divae, quas pastor viderat olim | 13 |
| Idaeis tunicas ponere verticibus! | |
| hanc utinam faciem nolit mutare senectus, | 15 |
| etsi Cumaeae saecula vatis aget! |