XVIIIB
|
|
* * *
|
2.18b.4a
|
quid mea si canis aetas candesceret annis,
|
5
|
et faceret scissas languida ruga genas?
|
|
at non Tithoni spernens Aurora senectam
|
|
desertum Eoa passa iacere domost:
|
|
illa deos currum conscendens dixit iniquos,
|
13
|
invitum et terris praestitit officium;
|
|
illum saepe suis descendens fovit in ulnis,
|
9
|
nec prius abiunctos sedula lavit equos;
|
10
|
illum ad vicinos cum amplexa quiesceret Indos,
|
|
maturos iterumst questa redire dies.
|
|
cui maiora senis Tithoni gaudia vivi
|
15
|
quam gravis amisso Memnone luctus erat.
|
|
cum sene non puduit talem dormire puellam
|
|
et canae totiens oscula ferre comae.
|
|
at tu etiam iuvenem odisti me, perfida, cum sis
|
|
ipsa anus haud longa curva futura die.
|
20
|