CATALEPTON
|
|
I
|
|
De qua saepe tibi, uenit: sed, Tucca, uidere
|
1.1
|
non licet: occulitur limine clausa uiri.
|
|
de qua saepe tibi, non uenit adhuc mihi: namque
|
|
si occulitur—longe est, tangere quod nequeas.
|
|
uenerit: audiui. sed iam mihi nuntius iste
|
5
|
quid prodest? illi dicite cui rediit.
|
|
II
|
|
Corinthiorum amator iste uerborum,
|
2.1
|
iste, iste rhetor, †namque quatenus† totus
|
|
Thucydides, tyrannus Atticae febris,
|
|
tau Gallicum, min et sphin ut male illisit,
|
|
ita omnia ista uerba miscuit fratri.
|
5
|
III
|
|
Aspice quem ualido subnixum Gloria regno
|
3.1
|
altius et caeli sedibus extulerat:
|
|
terrarum hic bello magnum concusserat orbem,
|
|
hic reges Asiae fregerat, hic populos;
|
|
hic graue seruitium tibi, iam tibi, Roma, ferebat
|
5
|
(cetera namque uiri cuspide conciderant),
|
|
cum subito in medio rerum certamine praeceps
|
|
corruit e patria pulsus in exilium.
|
|
tale Deae numen: tali mortalia nutu
|
|
fallax momento temporis †hora dedit.
|
10
|
IV
|
|
Quocumque ire ferunt uariae nos tempora uitae,
|
4.1
|
tangere quas terras, quosque uidere homines,
|
|
dispeream, si te fuerit mihi carior alter
|
|
(alter enim qui te dulcior esse potest?),
|
|
cui iuueni ante alios diui diuumque sorores
|
5
|
cuncta, neque indigno, Musa, dedere bona,
|
|
cuncta quibus gaudet Phoebi chorus ipseque Phoebus;
|
|
doctior o quis te, Musa, fuisse potest?
|
|
o quis te in terris loquitur iucundior uno?
|
|
(Clio †nam certe candida non loquitur.)
|
10
|
quare illud satis est, si te permittis amari:
|
|
nam contra ut sit amor mutuus, unde mihi?
|
|
V
|
|
Ite hinc, inanes, ite, rhetorum ampullae,
|
5.1
|
inflata rhoezo non Achaico uerba;
|
|
et uos, Selique Tarquitique Varroque,
|
|
scholasticorum natio madens pingui,
|
|
ite hinc, inane cymbalon iuuentutis;
|
5
|
tuque, o mearum cura, Sexte, curarum,
|
|
uale, Sabine; iam ualete, formosi.
|
|
nos ad beatos uela mittimus portus
|
|
magni petentes docta dicta Sironis,
|
|
uitamque ab omni uindicabimus cura.
|
10
|
ite hinc, Camenae, uos quoque ite iam sane,
|
|
dulces Camenae (nam fatebimur uerum,
|
|
dulces fuistis), et tamen meas chartas
|
|
reuisitote, sed pudenter et raro.
|
|
VI
|
|
Socer, beate nec tibi nec alteri,
|
6.1
|
generque Noctuine, putidum caput,
|
|
tuoque nunc puella talis et tuo
|
|
stupore pressa rus abibit? ei mihi,
|
|
ut ille uersus usquequaque pertinet:
|
5
|
'gener socerque, perdidistis omnia'.
|
|
VII
|
|
Si licet, hoc sine fraude, Vari dulcissime, dicam
|
7.1
|
'dispeream, nisi me perdidit iste Pothus';
|
|
sin autem praecepta uetant me dicere, sane
|
|
non dicam, sed: 'me perdidit iste puer'.
|
|
VIII
|
|
Villula, quae Sironis eras, et pauper agelle—
|
8.1
|
uerum illi domino tu quoque diuitiae—
|
|
me tibi, et hos una mecum, quos semper amaui,
|
|
si quid de patria tristius audiero,
|
|
commendo, in primisque patrem. tu nunc eris illi
|
5
|
Mantua quod fuerat quodque Cremona prius.
|
|
IX
|
|
Pauca mihi, niueo sed non incognita Phoebo,
|
9.1
|
pauca mihi, doctae, dicite, Pegasides.
|
|
uictor adest, magni magnum decus ecce triumphi,
|
|
uictor qua terrae, quaque patent maria,
|
|
horrida barbaricae portans insignia pugnae,
|
5
|
magnus ut Oenides, utque superbus Eryx,
|
|
nec minus idcirco uestros expromere cantus
|
|
maximus, et sanctos dignus inire choros.
|
|
hoc itaque insuetis iactor magis, optime, curis,
|
|
quid de te possim scribere, quidue tibi;
|
10
|
namque (fatebor enim) quae maxima deterrendi
|
|
debuit, hortandi maxima causa fuit.
|
|
pauca tua in nostras uenerunt carmina chartas,
|
|
carmina cum lingua tum sale Cecropia,
|
|
carmina quae Phrygium, saeclis accepta futuris,
|
15
|
carmina quae Pylium uincere digna senem.
|
|
molliter hic uiridi patulae sub tegmine quercus
|
|
Moeris pastores et Meliboeus erant,
|
|
dulcia iactantes alterno carmina uersu
|
|
qualia Trinacriae doctus amat iuuenis.
|
20
|
certatim ornabant omnes heroida diuae,
|
|
certatim diuae munere quoque suo.
|
|
felicem ante alias o te scriptore puellam:
|
|
altera non fama dixerit esse prior—
|
|
non illa, Hesperidum ni munere capta fuisset,
|
25
|
quae uolucrem cursu uicerat Hippomenen;
|
|
candida cycneo non edita Tyndaris ouo;
|
|
non supero fulgens Cassiopea polo;
|
|
non defensa diu †multum† certamine equorum,
|
|
optabant †grauide quam sibi quaeque manus,
|
30
|
saepe animam generi pro qua pater inpius hausit,
|
|
saepe rubro pro qua sanguine fluxit humus;
|
|
regia non Semele, non Inachis Acrisione,
|
|
inmitti expertae fulmine et imbre Iouem;
|
|
non cuius ob raptum pulsi liquere penates
|
35
|
Tarquinii patrios filius atque pater,
|
|
illo quo primum dominatus Roma superbos
|
|
mutauit placidis tempore consulibus.
|
|
multa, neque inmeritis, donauit praemia alumnis,
|
|
praemia Messallis maxima Publicolis:
|
40
|
nam quid ego inmensi memorem studia ista laboris,
|
|
horrida quid durae tempora militiae?
|
|
castra foro solitos, urbi praeponere castra,
|
|
tam procul hoc †gnato,† tam procul hac patria?
|
|
inmoderata pati iam frigora iamque calores?
|
45
|
sternere uel dura posse super silice?
|
|
saepe trucem aduerso perlabi sidere pontum?
|
|
saepe mare audendo uincere, saepe hiemem?
|
|
saepe etiam densos inmittere corpus in hostes?
|
|
communem belli non meminisse deum?
|
50
|
nunc celeris Afros, periurae milia gentis,
|
|
aurea nunc rapidi flumina adire Tagi?
|
|
nunc aliam ex alia bellando quaerere gentem,
|
|
uincere et Oceani finibus ulterius?
|
|
non nostrum est tantas, non, inquam, attingere laudes;
|
55
|
quin ausim hoc etiam dicere: uix hominum est.
|
|
ipsa haec, ipsa ferent rerum monumenta per orbem,
|
|
ipsa sibi egregium facta decus parient;
|
|
nos ea quae tecum finxerunt carmina diui,
|
|
Cynthius et Musae, Bacchus et Aglaie.
|
60
|
si laudi aspirare humili, si adire Cyrenas,
|
|
si patrio Graios carmine adire sales
|
|
possumus, optatis plus iam procedimus ipsis:
|
|
hoc satis est: pingui nil mihi cum populo.
|
|
X
|
|
Sabinus ille, quem uidetis, hospites,
|
10.1
|
ait fuisse mulio celerrimus,
|
|
neque ullius uolantis inpetum cisi
|
|
nequisse praeterire, siue Mantuam
|
|
opus foret uolare, siue Brixiam.
|
5
|
et hoc negat Tryphonis aemuli domum
|
|
negare nobilem insulamue Ceryli,
|
|
ubi iste, post Sabinus, ante Quinctio,
|
|
bidente dicit attodisse forcipe
|
|
comata colla, ne Cytorio iugo
|
10
|
premente dura uulnus ederet iuba.
|
|
Cremona frigida, et lutosa Gallia,
|
|
tibi haec fuisse et esse cognitissima,
|
|
ait Sabinus; ultima ex origine
|
|
tua stetisse dicit in uoragine,
|
15
|
tua in palude deposisse sarcinas,
|
|
et inde tot per orbitosa milia
|
|
iugum tulisse, laeua siue dextera
|
|
strigare mula siue †utrumque ceperat.
|
|
neque ulla uota semitalibus deis
|
20
|
sibi esse facta praeter hoc nouissimum:
|
|
paterna lora †proximumque† pectinem.
|
|
sed haec prius fuere: nunc eburnea
|
|
sedetque sede seque dedicat tibi,
|
|
gemelle Castor, et gemelle Castoris.
|
25
|
XI
|
|
Quis deus, Octaui, te nobis abstulit? an quae
|
11.1
|
dicunt, a, nimio pocula dura mero?
|
|
'uobiscum, si est culpa, bibi: sua quemque secuntur
|
|
fata: quid inmeriti crimen habent cyathi?'
|
|
scripta quidem tua nos multum mirabimur: et te
|
5
|
raptum et Romanam flebimus historiam.
|
|
sed tu nullus eris. peruersi, dicite, Manes,
|
|
hunc superesse patri quae fuit inuidia?
|
|
XII
|
|
Superbe Noctuine, putidum caput,
|
12.1
|
datur tibi puella quam petis, datur;
|
|
datur, superbe Noctuine, quam petis.
|
|
sed, o superbe Noctuine, non uides
|
|
duas habere filias Atilium?
|
5
|
duas, et hanc et alteram, tibi dari?
|
|
adeste nunc, adeste: ducit, ut decet,
|
|
superbus ecce Noctuinus hirneam.
|
|
Thalassio, Thalassio, Thalassio.
|
|
XIII
|
|
Iacere me, quod alta non possim, putas,
|
13.1
|
ut ante, uectari freta,
|
|
nec ferre durum frigus aut aestum pati,
|
|
neque arma uictoris sequi?
|
|
ualent, ualent mihi ira et antiquus furor
|
5
|
et lingua qua †assim† tibi,
|
|
seu prostitutae turpe contubernium
|
|
sororis (o quid me incitas,
|
|
quid, inpudice et inprobande Caesari?),
|
|
seu furta dicantur tua,
|
10
|
et helluato sera patrimonio
|
|
in fratre parsimonia,
|
|
uel acta puero cum uiris conuiuia,
|
|
udaeque per somnum nates,
|
|
et inscio repente clamatum insuper
|
15
|
'Thalassio, Thalassio'.
|
|
quid palluisti, femina? an ioci dolent?
|
|
an facta cognoscis tua?
|
|
non me uocabis, pulchra, per Cotytia
|
|
ad feriatos fascinos;
|
20
|
nec deinde te mouere lumbos in †ratulam
|
|
prensis uidebo altaribus,
|
|
flauumque propter Thybrim olentis nauticum
|
|
uocare, ubi adpulsae rates
|
|
caeno retentae sordido stant in uadis
|
25
|
macraque luctantes aqua;
|
|
neque in culinam et uncta compitalia
|
|
dapesque duces sordidas,
|
|
quibus repletus et saliuosis †aquis
|
|
obesam ad uxorem redis,
|
30
|
et aestuantes †docte† soluis pantices,
|
|
†osiculisque† lambis sauiis.
|
|
nunc laede, nunc lacesse, si quidquam uales.
|
|
en nomen adscribo tuum,
|
|
cinaede Lucci. iamne liquerunt opes,
|
35
|
fameque genuini crepant?
|
|
uidebo habentem praeter ignauos nihil
|
|
fratres et iratum Iouem
|
|
scissumque uentrem et hirneosi patrui
|
|
pedes inedia turgidos.
|
40
|
XIV
|
|
Si mihi susceptum fuerit decurrere munus,
|
14.1
|
o Paphon, o sedes quae colis Idalias,
|
|
Troius Aeneas Romana per oppida digno
|
|
iam tandem ut tecum carmine uectus eat,
|
|
non ego ture modo aut picta tua templa tabella
|
5
|
ornabo, et puris serta feram manibus:
|
|
corniger †hos aries humilis† et maxima taurus
|
|
uictima sacratos sparget honore focos,
|
|
marmoreusque tibi †aut† mille coloribus ales
|
|
in morem picta stabit Amor pharetra.
|
10
|
adsis o Cytherea: tuus te Caesar Olympo
|
|
et Surrentini litoris ara uocat.
|
|
XV
|
|
Vate Syracosio qui dulcior, Hesiodoque
|
15.1
|
maior, Homereo non minor ore fuit,
|
|
illius haec quoque sunt diuini elementa poetae,
|
|
et rudis in uario carmine Calliope.
|
|
XVI
|
|
[†Callide mage sub hec celi est iniuria secli
|
16.1
|
antiquis, hospes, non minor ingeniis,
|
|
et quo Roma uiro doctis certaret Athenis—
|
|
ferrea sed nulli uincere fata datur.]
|
|