IN SENATV CONTRA
|
|
L. PISONEM
|
|
Haec oratio dicta est Cn. Pompeio Magno ii M.
|
1.1
|
Crasso ii coss. ante paucos dies quam Cn. Pompeius
|
|
ludos faceret quibus theatrum a se factum dedicavit. Hoc
|
|
intellegi ex ipsius Ciceronis verbis potest quae in hac ora-
|
|
tione posuit. Dixit enim sic: 'Instant post hominum me-
|
5
|
moriam apparatissimi magnificentissimique ludi.'
|
|
* * * quidem posuit hanc inter eas orationes quas dixit
|
|
Cicero L. Domitio Appio Claudio coss. ultimam. Sed ut ego
|
|
ab eo dissentiam facit primum quod Piso reversus est ex pro-
|
|
vincia Pompeio et Crasso consulibus, Gabinius Domitio et
|
10
|
Appio: hanc autem orationem dictam ante Gabini reditum
|
|
ex ipsa manifestum est. Deinde magis quidem naturale
|
|
est ut Piso recenti reditu invectus sit in Ciceronem
|
|
responderitque insectationi eius qua revocatus erat ex
|
|
provincia quam post anni intervallum. Apparet autem
|
15
|
Ciceronem respondisse Pisoni. In summa, cum dicat in
|
|
ipsa oratione Cicero instare magnificentissimos apparatissi-
|
|
mosque ludos, non video quo modo hoc magis Domitio et
|
|
Appio coss. dictum sit, quibus consulibus nulli notabiliores
|
|
ludi fuerunt, quam Pompeio et Crasso, quo anno Pompeius
|
20
|
exquisitissimis magnificentissimisque omnis generis ludis
|
|
theatrum dedicavit.
|
|
Argumentum orationis huius breve admodum est. Nam
|
2.1
|
cum revocati essent ex provinciis Piso et Gabinius sententia
|
|
Ciceronis quam dixerat de provinciis consularibus Lentulo
|
|
et Philippo consulibus, reversus in civitatem Piso de
|
|
insectatione Ciceronis in senatu conquestus est et in eum
|
5
|
invectus, fiducia maxime Caesaris generi qui tum Gallias
|
|
obtinebat. Pisoni Cicero respondit hac oratione.
|
|
ENARRATIO
|
|
CIRCA VERS. A PRIMO * * *
|
|
'Quod minimum specimen in te ingeni? Ingeni
|
10
|
autem? immo ingenui hominis ac liberi: qui colore
|
|
ipso patriam aspernaris, oratione genus, moribus
|
|
nomen.'
|
|
Tametsi haec oratio sic inscribitur: In L. Pisonem;
|
|
tamen non puto vos ignorare hunc Pisonem ex ea familia
|
15
|
esse quae Frugi appellata sit: et ideo dicit aspernari eum
|
|
moribus nomen.
|
|
CIRCA VERS. LXXX
|
|
'Hoc non ad contemnendam Placentiam pertinet
|
19
|
unde se is ortum gloriari solet: neque enim hoc
|
20
|
mea natura fert, nec municipi, praesertim de me
|
|
optime meriti, dignitas patitur.'
|
|
Magnopere me haesitare confiteor quid sit qua re Cicero
|
|
Placentiam municipium esse dicat. Video enim in annali-
|
|
bus eorum qui Punicum bellum secundum scripserunt tradi
|
25
|
Placentiam coloniam deductam pridie Kal. Iun. primo
|
|
anno eius belli, <P.> Cornelio Scipione, patre Africani prioris,
|
|
Ti. Sempronio Longo coss. Neque illud dici potest, sic
|
|
eam coloniam esse deductam quemadmodum post plures
|
|
aetates Cn. Pompeius Strabo, pater Cn. Pompei Magni,
|
30
|
Transpadanas colonias deduxerit. Pompeius enim non
|
3.1
|
novis colonis eas constituit sed veteribus incolis manenti-
|
|
bus ius dedit Latii, ut possent habere ius quod ceterae
|
|
Latinae coloniae, id est ut petendo magistratus civitatem
|
|
Romanam adipiscerentur. Placentiam autem sex milia
|
5
|
hominum novi coloni deducti sunt, in quibus equites
|
|
ducenti. Deducendi fuit causa ut opponerentur Gallis
|
|
qui eam partem Italiae tenebant. Deduxerunt iii viri
|
|
P. Cornelius Asina, P. Papirius Maso, Cn. Cornelius Scipio.
|
|
Eamque coloniam liii * * * deductam esse invenimus:
|
10
|
deducta est autem Latina. Duo porro genera earum colo-
|
|
niarum quae a populo Romano deductae sunt fuerunt, ut
|
|
Quiritium aliae, aliae Latinorum essent. De se autem
|
|
optime meritos Placentinos ait, quod illi quoque honora-
|
|
tissima decreta erga Ciceronem fecerunt certaveruntque in
|
15
|
ea re cum tota Italia, cum de reditu eius actum est.
|
|
PAVLO POST
|
|
'de avo Pisonis materno:
|
18
|
Hic cum a domo <profectus> Placentiae forte
|
|
consedisset pauci<s post annis> in eam civitatem—
|
20
|
nam tum erat * * * —ascendit. Prius enim
|
|
Gallus, dein Gallica<nus>, extremo Placentinus
|
|
haberi <coeptus> est.'
|
|
Hoc quod dicit civitatem fuisse <Placentiam>, ab eadem
|
4.1
|
persuasione ponit municipium fuisse. Avum autem <mater-
|
|
num> Pisonis primo Gallum fuisse ideo ait quod venisse
|
|
eum in Italiam dicit trans Alpis, <dein Gallicanum,> quod in
|
|
Italia consederit, Placenti<num denique>, postquam adscitus
|
5
|
sit a Placenti<nis. Sed Pisonis> avus multo post ea tempora
|
|
fuit quibus Placentia colonia est deducta.
|
|
CIRCA VERS. A PRIMO * * *
|
|
'Lautiorem * * * pater tuus socerum quam
|
9
|
C. Piso * * * in illo luctu meo. Ei enim
|
10
|
filiam meam collocavi quem ego, <si mihi> potestas
|
|
tum omnium fuisset, unum potissimum dele-
|
|
gissem.'
|
|
Quis fuerit socer Pisonis patris ipse supra dixit his
|
|
verbis:
|
15
|
'Insuber quidam fuit, idem mercator et praeco:
|
|
is cum Romam cum filia venisset, adulescentem
|
|
nobilem, Caesonini hominis furacissimi filium,
|
|
ausus est appellare, <eique> filiam collocavit. Cal-
|
|
ventium aiunt eum appellatum.'
|
20
|
Ipsius Pisonis contra quem haec oratio est socerum
|
|
Rutilium Nudum Fenestella tradit. Cicero filiam post
|
|
mortem Pisonis generi P. Lentulo collocavit, apud quem
|
|
illa ex partu decessit.
|
|
CIR. VER. A PRIMO CCLXX
|
|
Ego in C. Rabirio perduellio<nis reo> xxxx annis
|
5.2
|
ante me consulem interpositam senatus auctoritatem sustinui
|
|
contra invidiam atque defendi.
|
|
Possit aliquis credere <errare> Ciceronem, quod dicat
|
5
|
quadraginta annis factum esse <ut> ex S. C. <arma ad>versus
|
|
L. Appuleium Saturninum tribunum plebis sumerentur.
|
|
C. enim Mario L. <Valerio> coss. id senatum decre<visse, qui>
|
|
coss. <annis> ante consulatum Ciceronis xxxvii <fuerint>. Sed
|
|
hic non subtilis computatio annorum facta est verum sum-
|
10
|
matim tempus comprehensum est, ut proinde <debeamus>
|
|
accipere ac si dixerit: prope xxxx annis. Haec consuetudo
|
|
in ipsis <orationibus est>: itaque idem Cicero in ea quoque
|
|
quam habuit in Catilinam in senatu, †ait * * * octavus deci-
|
|
mus dies esset postea quam factum <est> senatus consultum
|
15
|
ut viderent consules ne quid res publica detrimenti caperet,
|
|
dixit vicesimum diem habere <se> S. C. tamquam <in vagina
|
|
reconditum>.
|
|
CIR. VERS. A PRIMO CCC
|
|
'Ego cum in contione abiens magistratu
|
20
|
dicere a tribuno plebis prohiberer quae consti-
|
6.1
|
tueram, cum is mihi tantum modo iurare permit-
|
|
teret, sine ulla dubitatione iuravi rem p. atque
|
|
hanc urbem mea unius opera esse salvam.'
|
|
Diximus iam antea a Q. Metello Nepote tr. pl. Cicero-
|
5
|
nem consulatu abeuntem prohibitum esse contionari de
|
|
rebus quas in eo magistratu gessit.
|
|
CIR. VER. A PRIMO CCCXX
|
|
dicit de ludis Compitaliciis:
|
9
|
'Quos Q. Metellus—facio iniuriam fortis-
|
10
|
simo viro mortuo, qui illum cuius paucos pares
|
|
haec civitas tulit cum hac importuna belua con-
|
|
feram—, sed ille designatus consul, cum quidam
|
|
tr. pl. suo auxilio magistros ludos contra S. C.
|
|
facere iussisset, privatus fieri vetuit.—Tu cum
|
15
|
in Kal. Ian. Compitaliorum dies incidisset, Sex.
|
|
Clodium, qui numquam ante praetextatus <fuisset>,
|
|
ludos facere et praetextatum volitare passus <es>.'
|
|
L. Iulio C. Marcio consulibus quos et ipse Cicero supra
|
|
memoravit senatus consulto collegia sublata sunt quae
|
20
|
adversus rem publicam videbantur esse <constituta>. Sole-
|
|
bant autem magistri collegiorum ludos facere, sicut magistri
|
|
vicorum faciebant, Compitalicios praetextati, qui ludi subla-
|
|
tis collegiis discussi sunt. Post vi deinde annos quam
|
|
sublata erant P. Clodius tr. pl. lege lata restituit collegia.
|
25
|
Invidiam ergo et crimen restitutorum confert in Pisonem,
|
|
quod, cum consul esset, passus sit ante quam lex ferretur
|
7.1
|
facere <Kal. Ianuar.> praetextatum ludos Sex. Clodium. Is
|
|
fuit familiarissimus Clodii et operarum Clodianarum dux,
|
|
quo auctore postea illato ab eis corpore Clodii curia cum
|
|
eo incensa est. Quos ludos tunc quoque fieri prohibere
|
5
|
temptavit L. Ninnius tr. pl. Ante biennium autem quam
|
|
restituerentur collegia, Q. Metellus Celer consul designatus
|
|
magistros vicorum ludos Compitalicios facere prohibuerat,
|
|
ut Cicero tradit, quamvis auctore tribuno plebis fierent
|
|
ludi; cuius tribuni nomen adhuc non inveni.
|
10
|
PAVLO POST
|
|
'Ergo his fundamentis positis consulatus
|
12
|
tui, triduo post, inspectante te et tacente, a fatali
|
|
portento prodigioque rei publicae lex Aelia et
|
|
Fufia eversa est, propugnacula murique tranquil-
|
15
|
litatis atque oti; collegia non ea solum quae
|
|
senatus sustulerat restituta, sed innumerabilia
|
|
quaedam ex omni faece urbis ac servitio conci-
|
|
tata. Ab eodem homine in stupris inauditis ne-
|
|
fariisque versato vetus illa magistra pudoris et
|
20
|
modestiae censura sublata est.'
|
|
Diximus L. Pisone A. Gabinio coss. P. Clodium tr. pl.
|
|
quattuor leges perniciosas populo Romano tulisse: anno-
|
|
nariam, de qua Cicero mentionem hoc loco non facit—fuit
|
|
enim summe popularis—ut frumentum populo quod antea
|
25
|
senis aeris ac trientibus in singulos modios dabatur gratis
|
|
daretur: alteram ne quis per eos dies quibus cum populo
|
|
agi liceret de caelo servaret; propter quam rogationem ait
|
|
legem Aeliam et Fufiam, propugnacula et muros tranquilli-
|
8.1
|
tatis atque otii, eversam esse;—obnuntiatio enim qua perni-
|
|
ciosis legibus resistebatur, quam Aelia lex confirmaverat,
|
|
erat sublata—: tertiam de collegiis restituendis novisque
|
|
instituendis, quae ait ex servitiorum faece constituta:
|
5
|
quartam ne quem censores in senatu legendo praeterirent,
|
|
neve qua ignominia afficerent, nisi qui apud eos accusatus
|
|
et utriusque censoris sententia damnatus esset. Hac ergo
|
|
eius lege censuram, quae magistra pudoris et modestiae est,
|
|
sublatam ait.
|
10
|
PAVLO POST
|
|
'Persequere continentis his funeribus
|
12
|
dies. Pro Aurelio tribunali ne conivente quidem
|
|
te, quod ipsum esset scelus, sed etiam hilarioribus
|
|
oculis quam solitus eras intuente, dilectus servo-
|
15
|
rum habebatur ab eo qui nihil sibi umquam nec
|
|
facere nec pati turpe duxit.'
|
|
Profecto intellegitis P. Clodium significari.
|
|
CIR. VER. A PRIMO <DC>
|
|
dicit de Castoris templo:
|
20
|
'Id autem templum sublato aditu, revolsis
|
|
gradibus, a coniuratorum reliquiis atque a Cati-
|
|
linae praevaricatore quondam, tum ultore, armis
|
|
teneretur.'
|
|
Catilinam lege repetundarum absolutum esse accusante
|
25
|
P. Clodio iam supra dictum est.
|
|
STATIM
|
|
'Cum equites Romani relegarentur, viri boni
|
9.2
|
lapidibus e foro pellerentur.'
|
|
L. Lamiam a Gabinio consule edicto relegatum esse iam
|
|
diximus.
|
5
|
CIR. VER. A PRIMO DCXX
|
|
'Seplasia me <hercule>, te ut primum aspexit,
|
7
|
Campanum consulem repudiavit.'
|
|
Dictum est in dissuasione legis agrariae apud populum
|
|
plateam esse Capuae quae Seplasia appellatur, in qua un-
|
10
|
guentarii negotiari sint soliti. Ergo eos quoque qui in ea
|
|
platea negotiarentur dicit invitos Pisonem vidisse, cum
|
|
Capuam consul venit, quod eos a quibus ipse expulsus
|
|
erat adiuvisset.
|
|
CIR. VER. A PRIMO DCXL
|
|
'Ecquod in hac urbe maius umquam in-
|
16
|
cendium fuit cui non consul subveniret? At tu
|
|
illo ipso tempore apud socrum tuam cuius do-
|
|
mum ad meam exhauriendam patefeceras sedebas.'
|
|
Post profectionem ex urbe Ciceronis bona eius P. Clo-
|
20
|
dius publicavit; postquam direpta sunt omnia quae aut in
|
|
domo aut in villis fuerunt, et ex eis ad ipsos consules lata
|
|
complura, domus direpta primum, deinde inflammata ac
|
|
diruta est. Socrus Pisonis quae fuerit invenire non potui,
|
|
videlicet quod auctores rerum non perinde in domibus ac
|
10.1
|
familiis feminarum, nisi illustrium, ac virorum nomina tra-
|
|
diderunt.
|
|
PAVLO POST
|
|
'Ac ne tum quidem emersisti, lutulente
|
5
|
Caesonine, e miserrimis naturae sordibus cum
|
|
experrecta tandem virtus celeriter et verum ami-
|
|
cum et optime meritum civem et suum pristinum
|
|
morem requisivit.'
|
|
Profecto Cn. Pompeium significari intellegitis.
|
10
|
CIR. VER. A PRIMO DCCC
|
|
'De me cum omnes magistratus promul-
|
12
|
gassent praeter unum praetorem a quo non fuit
|
|
postulandum, fratrem inimici mei, praeterque duos
|
|
de lapide emptos tribunos, legem comitiis centu-
|
15
|
riatis tulit P. Lentulus consul.'
|
|
Frater ille inimici mei, id est P. Clodi. Ap. Claudius,
|
|
sicut iam saepe significavi, tum fuit praetor. Duos tribunos
|
|
de quibus ipsis quoque iam diximus, quos de lapide emptos
|
|
ait, quia mercede id faciebant, Sex. Atilium Serranum et
|
20
|
Q. Numerium significat.
|
|
CIR. MEDIVM
|
|
'Appellatus est hic volturius illius pro-
|
23
|
vinciae, si dis placet, imperator. Ne tum quidem,
|
|
Paule noster, tabellas cum laurea Romam mittere
|
25
|
audebas?'
|
|
Confido vos intellegere L. Paulum hunc significari qui
|
|
fuit pater naturalis Africani posterioris, de Macedoniaque
|
|
ultimum et Perse rege triumphavit. Macedoniam autem
|
11.1
|
Piso in quem haec oratio est obtinuit; propter quod Paulum
|
|
eum appellat, irridens eum quod ibi rem non prospere
|
|
gessit.
|
|
CIR. MEDIVM
|
|
'<M.> Marcellus qui ter consul fuit summa
|
6
|
<virtute>, pietate, gloria militari, periit in mari: qui
|
|
tamen ob virtutem <in> gloria et laude vivit.'
|
|
Fortasse quaeratis quem dicat Marcellum. Fuit autem
|
|
nepos M. Marcelli eius qui bello Punico secundo Syracusas
|
10
|
vicit et quinque consulatus adeptus est. Hic autem Mar-
|
|
cellus de quo Cicero dicit naufragio ad ipsam Africam
|
|
periit paulo ante coeptum bellum Punicum tertium. Idem
|
|
cum statuas sibi ac patri itemque avo poneret in monu-
|
|
mentis avi sui ad Honoris et Virtutis, decore subscripsit:
|
15
|
iii marcelli novies coss. <Fuit enim ipse ter consul,> avus
|
|
quinquies, pater semel: itaque neque mentitus est et apud
|
|
imperitiores patris sui splendorem auxit.
|
|
CIR. VER. A NOV. DCCC<C>
|
|
'Me consequentibus diebus in ea ipsa
|
20
|
domo qua tu me expuleras, quam incenderas,
|
|
pontifices, consules, patres conscripti conlocarunt,
|
|
mihique, quod antea nemini, pecunia publica aedi-
|
|
ficandam domum censuerunt.'
|
|
Hoc Cicero oratorio more, non historico, videtur posuisse:
|
25
|
nam multis aetatibus ante Ciceronem nulli id contigisse ve-
|
|
rum est, nemini vero umquam antea videamus ne parum
|
|
caute dicat. Antiquis enim temporibus pluribus idem con-
|
|
tigit; nam <M.> Valerio Maximo, ut Antias tradidit, inter
|
12.1
|
alios honores domus quoque publice aedificata est in Palatio,
|
|
cuius exitus quo magis insignis esset in publicum versus
|
|
declinaretur, hoc est, extra privatum aperiretur. Varronem
|
|
autem tradere M. Valerio, quia Sabinos vicerat, aedes in
|
5
|
Palatio tributas, Iulius Hyginus dicit in libro priore de viris
|
|
claris, <et> P. Valerio Volesi filio Publicolae aedium pub<lice
|
|
lo>cum sub Veliis, ubi nunc aedis Victoriae est, populum ex
|
|
lege quam ipse tulerat concessisse. Tradunt et Antiochi
|
|
regis filio obsidi domum publice aedificatam, inter quos
|
10
|
Atticus in annali: quae postea dicitur Lucili poetae fuisse.
|
|
Varro quoque in libro iii de vita populi Romani, quo loco
|
|
refert quam gratus fuerit erga bene meritos, dicit Mutinae,
|
|
quod in Sicilia cum equitatu suo transierat ad nos, civitatem
|
|
Romae datam aedesque et pecuniam ex aerario. Videamus
|
15
|
tamen num ideo Cicero dicat sibi, quod antea nulli, domum
|
|
pecunia publica ex aerario aedificatam, quia illis aut locus
|
|
publice datus sit, aut domus quae non fuerant eorum pro-
|
|
pter illos publico sumptu aedificatae: Ciceroni domus quae
|
|
fuerat ipisus et diruta atque incensa erat et consecrata pu-
|
20
|
blico sumptu aedificata sit: quod novum et huic primo et
|
|
adhuc etiam soli contigit.
|
|
CIR. VER. A NOVIS. DCCCXX
|
|
'O stultos Camillos, Curios, Fabricios, Ca-
|
24
|
latinos, Scipiones, Marcellos, Maximos! o amen-
|
25
|
tem Paulum, rusticum Marium, nullius consili
|
|
patres horum amborum consulum qui triumpha-
|
|
runt!'
|
|
Diximus hanc orationem esse dictam Cn. Pompeio
|
13.1
|
Magno ii M. Crasso ii coss. Pompeii pater bello Italico
|
|
de Picentibus, M. Crassi pater P. Crassus ante bellum
|
|
Italicum de Hispanis triumphavit.
|
|
CIR. VER. A NOV. DCLX
|
|
'Eadem cupiditate vir summo ingenio
|
6
|
praeditus, <C.> Cotta, nullo certo hoste <flagravit>.
|
|
Eorum neuter triumphavit, quod alteri illum
|
|
honorem collega, alteri mors peremit.'
|
|
Credo vos quaerere et quis hic Cotta et quis ille collega
|
10
|
Crassi fuerit. Fuit autem C. Cotta orator ille compar
|
|
P. Sulpici qui est in dialogis Ciceronis de Oratore scriptis.
|
|
Cum decretus illi esset triumphus, mortuus est ante diem
|
|
triumphi, cum cicatrix vulneris eius quod ante plures annos
|
|
in proelio acceperat rescissa esset repente. L. autem Crasso
|
15
|
collega fuit Q. Scaevola pontifex qui, cum animadverteret
|
|
Crasso propter summam eius in re publica potentiam ac
|
|
dignitatem senatum in decernendo triumpho gratificari, non
|
|
dubitavit rei publicae magis quam collegae habere rationem
|
|
ac ne fieret S. C. intercessit. Idem provinciam, cuius cupi-
|
20
|
ditate plerique etiam boni viri deliquerant, deposuerat ne
|
|
sumptui esset †oratio.
|
|
STATIM
|
|
'Inrisa est a te paulo ante M. Pisonis cu-
|
24
|
piditas triumphandi a qua te longe dixisti abhor-
|
25
|
rere: qui etiam si minus magnum bellum gesserat,
|
|
istum honorem omittendum non putavit. Tu
|
|
eruditior quam Piso.'
|
|
Quis hic M. Piso fuerit credo vos ignorare. Fuit autem,
|
14.1
|
ut puto iam nos dixisse, Pupius Piso eisdem temporibus
|
|
quibus Cicero, sed tanto aetate maior ut adulescentulum
|
|
Ciceronem pater ad eum deduceret, quod in eo et antiquae
|
|
vitae similitudo et multae erant litterae: orator quoque
|
5
|
melior quam frequentior habitus est. Biennio tamen serius
|
|
quam Cicero consul fuit; triumphavit procos. de Hispania
|
|
Q. Hortensio Q. Metello Cretico coss. ante Ciceronis
|
|
consulatum.
|
|
<PAVLO POST>
|
|
'Instant post hominum memoriam appara-
|
11
|
tissimi magnificentissimique ludi, quales non
|
|
modo numquam fuerunt, sed ne <quo> modo fieri
|
|
quidem posthac possint possum ullo pacto suspi-
|
|
cari.'
|
15
|
Cn. Pompeii ludos significat quibus theatrum a se factum
|
|
dedicavit, quibus ludis elephantorum pugnam primus omnium
|
|
dedit in Circo.
|
|
VER. A NOVIS. DLX
|
|
'Est quidam Graecus qui cum isto vivit,
|
20
|
homo, vere ut dicam—sic enim cognovi—huma-
|
|
nus, sed tam diu <quam diu> aut cum aliis est aut
|
|
ipse secum.'
|
|
Philodemum significat qui fuit Epicureus illa aetate no-
|
|
bilissimus, cuius et poemata sunt lasciva.
|
25
|
CIR. VER. A NOVIS. CCCXX
|
|
'Quamquam, quod ad me attinet,
|
27
|
numquam istam imminuam curam infitiando tibi.'
|
|
Prope notius est quam ut indicandum sit hunc versum
|
|
esse L. Acci poetae et dici a Thyeste Atreo.
|
30
|
CIR. VER. A NOVIS. CC
|
|
Quod populari illi sacerdoti sescentos ad bestias
|
15.2
|
socios stipendiariosque misisti.
|
|
Manifestum est P. Clodium significari.
|
|
CIR. VER. A. NOVIS. CXX
|
|
'Ecquid vides, ecquid sentis, lege iudiciaria
|
6
|
lata, quos posthac iudices simus habituri?'
|
|
Legem iudiciariam ante aliquot annos quibus tempori-
|
|
bus accusatus est Verres a Cicerone tulit L. Aurelius Cotta
|
|
praetor, qua communicata sunt iudicia senatui et equitibus
|
10
|
Romanis et tribunis aerariis. Rursus deinde Pompeius in
|
|
consulatu secundo, quo haec oratio dicta est, promulgavit
|
|
ut amplissimo ex censu ex centuriis aliter atque antea lecti
|
|
iudices, aeque tamen ex illis tribus ordinibus, res iudicarent.
|
|
CIR. VER. A NOVIS. LXXXX
|
|
'L. Opimius eiectus patria est qui et post
|
16
|
praeturam et consul maximis periculis rem publi-
|
|
cam liberarat. Non in eo cui facta iniuria est sed
|
|
in eis qui fecerunt sceleris et conscientiae poena
|
|
permansit.'
|
20
|
Notum est Opimium in praetura Fregellas cepisse, quo
|
|
facto visus est ceteros quoque nominis Latini socios male
|
|
animatos repressisse, eundemque in consulatu Fulvium
|
|
Flaccum consularem et C. Gracchum tribunicium oppres-
|
|
sisse, ob quam invidiam postea iudicio circumventus est et
|
25
|
in exsilium actus.
|
|