Abditas causas uocant, in quibus requiritur, ex quibus principiis 1.pr.14.1
nostra corpora sint, quid secundam, quid aduersam ualetudinem faciat.
Neque enim credunt posse eum scire, quomodo morbos curare con-
ueniat, qui unde sint ignoret; neque esse dubium quin alia curatione
opus sit, si ex quattuor principiis uel superans aliquod uel deficiens 5
aduersam ualetudinem creat, ut quidam ex sapientiae professoribus
dixerunt: alia, si in umidis omne uitium est, ut Herophilo uisum est; 15.1
alia, si in spiritu, ut Hippocrati; alia, si sanguis in eas uenas, quae spi-
ritui accommodatae sunt, transfunditur et inflammationem, quam
Graeci ΦΛΕΓΜΟΝΗΝ nominant, excitat, eaque inflammatio talem mo-
tum efficit, qualis in febre est, ut Erasistrato placuit; alia, si manan- 16.1
tia corpuscula per inuisibilia foramina subsistendo iter claudunt, ut
Asclepiades contendit: eum uero recte curaturum, quem prima origo
causae non fefellerit. Neque uero infitiantur experimenta quoque esse
necessaria, sed ne ad haec quidem aditum fieri potuisse nisi ab aliqua ra- 5
tione contendunt: non enim quidlibet antiquiores uiros aegris inculcasse, 17.1
sed cogitasse quid maxime conueniret, et id usu explorasse, ad quod ante
coniectura aliqua duxisset. Neque interesse, an nunc iam pleraque ex-
plorata sint * * * , si a consilio tamen coeperunt. Et id quidem in multis
ita se habere. Saepe uero etiam noua incidere genera morborum, in 5
quibus nihil adhuc usus ostenderit et ideo necessarium sit animaduer-
tere, unde ea coeperi<n>t; sine quo nemo reperire mortalium possit,
cur hoc quam illo potius utatur. Et ob haec quidem in obscuro posi-
tas causas persecuntur.