BAEBI ITALICI ILIAS
|
|
Iram pande mihi Pelidae, Diva, superbi,
|
1
|
Tristia quae miseris iniecit funera Grais
|
|
Atque animas fortes heroum tradidit Orco
|
|
Latrantumque dedit rostris volucrumque trahendos
|
|
Illorum exsangues inhumatis ossibus artus.
|
5
|
Confiebat enim summi sententia regis,
|
|
†Protulerant ex quo discordia pectora turbas,
|
|
Sceptriger Atrides et bello clarus Achilles.
|
|
quis deus hos ira tristi contendere iussit?
|
|
Latonae et magni proles Iovis. ille Pelasgum
|
10
|
infestus regi pestem in praecordia misit
|
|
implicuitque gravi Danaorum corpora morbo.
|
|
nam quondam Chryses, sollemni tempora vitta
|
|
implicitus, raptae flevit solacia natae
|
|
invisosque dies invisaque tempora noctis
|
15
|
egit et assiduis implevit questibus auras.
|
|
postquam nulla dies animum maerore levabat
|
|
nullaque lenibant patrios solacia fletus,
|
|
castra petit Danaum genibusque affusus Atridae
|
|
per superos regnique decus miserabilis orat,
|
20
|
ut sibi causa suae reddatur nata salutis.
|
|
dona simul praefert. vincuntur fletibus eius
|
|
Myrmidones reddique patri Chryseida censent.
|
|
sed negat Atrides Chrysenque excedere castris
|
|
despecta pietate iubet; ferus ossibus imis
|
25
|
haeret amor spernitque preces damnosa libido.
|
|
contemptus repetit Phoebeia templa sacerdos
|
|
squalidaque infestis maerens secat unguibus ora
|
|
dilaceratque comas annosaque tempora plangit.
|
|
mox ubi depositi gemitus lacrimaeque quierunt,
|
30
|
Fatidici his sacras compellat vocibus aures:
|
|
'quid coluisse mihi tua, Delphice, numina prodest
|
|
aut castam multos vitam duxisse per annos?
|
|
quidve iuvat sacros posuisse altaribus ignes,
|
|
si tuus externo iam spernor ab hoste sacerdos?
|
35
|
en, haec desertae redduntur dona senectae?
|
|
si gratus tibi sum, sim te sub vindice tutus.
|
|
aut si qua, ut luerem sub acerbo crimine poenas,
|
|
inscius admisi, cur o tua dextera cessat?
|
|
posco sacros arcus: in me tua derige tela;
|
40
|
auctor mortis erit certe deus. ecce merentem
|
|
fige patrem: cur nata luit peccata parentis
|
|
atque hostis duri patitur miseranda cubile?'
|
|
dixerat. ille sui motus prece vatis acerbis
|
|
luctibus infestat Danaos pestemque per omnes
|
45
|
immittit populos: vulgus ruit undique Graium
|
|
vixque rogis superest tellus, vix ignibus aer;
|
|
deerat ager tumulis. iam noctis sidera nonae
|
|
transierant decimusque dies patefecerat orbem,
|
|
cum Danaum proceres in coetum clarus Achilles
|
50
|
convocat et causas hortatur pestis iniquae
|
|
edere Thestoriden. tunc Calchas numina divum
|
|
consulit et causam pariter finemque malorum
|
|
invenit effarique verens ope tutus Achillis
|
|
haec ait 'infesti placemus numina Phoebi
|
55
|
reddamusque pio castam Chryseida patri,
|
|
si volumus, Danai, portus intrare salutis'.
|
|
dixerat; exarsit subito violentia regis:
|
|
Thestoriden dictis primum compellat amaris
|
|
mendacemque vocat; tum magnum incusat Achillem
|
60
|
inque vicem ducis invicti convicia suffert.
|
|
confremuere omnes: tandem clamore represso
|
|
cogitur invitos aeger dimittere amores
|
|
intactamque pio reddit Chryseida patri
|
|
multaque dona super; quam cunctis notus Vlixes
|
65
|
impositam puppi patrias devexit ad arces
|
|
atque iterum ad Danaum classes sua vela retorsit.
|
|
protinus infesti placantur numina Phoebi
|
|
et prope consumptae vires redduntur Achivis.
|
|
non tamen Atridae Chryseidos excidit ardor:
|
70
|
maeret et amissos deceptus luget amores.
|
|
mox rapta magnum Briseide privat Achillem
|
|
solaturque suos alienis ignibus ignes.
|
|
at ferus Aeacides nudato protinus ense
|
|
tendit in Atriden et, ni sibi reddat honestae
|
75
|
munera militiae, letum crudele minatur
|
|
nec minus ille parat contra defendere se ense.
|
|
quod nisi casta manu Pallas tenuisset Achillem,
|
|
turpem caecus amor famam liquisset in aevum
|
|
gentibus Argolicis. contenta voce minisque
|
80
|
invocat aequoreae Pelides numina matris,
|
|
ne se Plistheniden contra patiatur inultum.
|
|
at Thetis audita nati prece deserit undas
|
|
castraque Myrmidonum iuxta petit et monet, armis
|
|
abstineat dextram ac congressibus: inde per auras
|
85
|
emicat aethereas et in aurea sidera fertur.
|
|
tunc genibus regis sparsis affusa capillis
|
|
'pro nato veni genetrix en ad tua supplex
|
|
numina, summe parens: ulciscere meque meumque
|
|
pignus ab Atrida. quodsi permittitur illi,
|
90
|
ut flammas inpune mei violarit Achillis,
|
|
turpiter occiderit superata libidine virtus.'
|
|
Iuppiter haec contra 'tristes depone querelas,
|
|
magni diva maris, mecum labor iste manebit.
|
|
tu solare tui maerentia pectora nati'.
|
95
|
dixit, at illa leves caeli delapsa per auras
|
|
litus adit patrium gratasque sororibus undas.
|
|
offensa est Iuno 'tantum' que ait, 'optime coniunx,
|
|
Doride nata valet, tantum debetur Achilli,
|
|
ut mihi, quae coniunx dicor tua quaeque sororis
|
100
|
dulce fero nomen, dilectos fundere Achivos
|
|
et Troum renovare velis in proelia vires?
|
|
haec ita dona refers nobis? sic diligor a te?'
|
|
talibus incusat dictis irata Tonantem
|
|
inque vicem summi patitur convicia regis.
|
105
|
tandem interposito lis Ignipotente resedit
|
|
conciliumque simul genitor dimittit Olympi
|
|
et dapibus divi curant sua corpora largis.
|
109
|
interea sol emenso decedit Olympo:
|
108
|
inde petunt thalamos iucundaque dona quietis.
|
110
|
nox erat et toto fulgebant sidera mundo
|
|
humanumque genus requies divumque tenebat,
|
|
cum pater omnipotens Somnum vocat atque ita fatur:
|
|
'vade age per tenues auras, lenissime divum,
|
|
Argolicique ducis celeri pete castra volatu
|
115
|
dumque tuo premitur sopitus pondere dulci,
|
|
haec illi mandata refer: cum crastina primum
|
|
extulerit Titana dies noctemque fugarit,
|
|
cogat in arma viros incautumque occupet hostem.'
|
|
nec mora, Somnus abit levibusque per aera pennis
|
120
|
devolat in thalamos Agamemnonis: ille sopore
|
|
corpus inundatum leni prostratus habebat.
|
|
ad quem sic loquitur curarum operumque levator:
|
|
'rex Danaum Atrida, vigila et mandata Tonantis,
|
|
quae tibi iussa simul delatus ab aethere porto,
|
125
|
accipe: cum primum Titan se emerserit undis,
|
|
fortibus arma iube socios aptare lacertis
|
|
et petere Iliacos instructo milite campos.'
|
|
dixit et has repetit per quas modo venerat auras.
|
|
interea lucem terris dedit ignea lampas.
|
130
|
convocat attonitus iussis Pelopeius heros
|
|
in coetum proceres remque omnibus ordine pandit.
|
|
cuncti promittunt socias in proelia vires
|
|
hortanturque ducem; quorum rex fortia dictis
|
|
pectora collaudat: grates agit omnibus aequas.
|
135
|
hic tunc Thersites, quo non deformior alter
|
|
venerat ad Troiam nec lingua protervior ulli,
|
|
bella gerenda negat patrias hortatus ad oras
|
|
vertere iter; quem consiliis inlustris Vlixes
|
|
correptum dictis sceptro percussit eburno.
|
140
|
tum vero ardescit conceptis litibus ira:
|
|
vix telis caruere manus, ad sidera clamor
|
|
tollitur et cunctos pugnandi corripit ardor.
|
|
tandem sollertis prudentia Nestoris aevo
|
|
compressam miti sedavit pectore turbam
|
145
|
admonuitque duces dictis, responsa recordans
|
|
temporis illius, quo visus in Aulide serpens
|
|
consumpsit volucrum bis quattuor arbore fetus
|
|
atque ipsam invalido pugnantem corpore contra
|
|
addidit extremo natorum funere matrem.
|
150
|
tunc 'sic deinde' senex 'moneo remoneboque, Achivi:
|
|
in decimo labor est, Calchas quem dixerat, anno,
|
|
quo caderet Danaum victricibus Ilion armis
|
|
* * *'
|
153a
|
assensere omnes, laudatur Nestoris aetas
|
154
|
conciliumque simul dimittitur; arma parari
|
155
|
dux iubet atque animos aptare et corpora pugnae.
|
|
postera lux tacitas ut primum depulit umbras
|
|
et nitidum Titan radiis caput extulit undis,
|
|
protinus armari socios iubet acer Atrides
|
|
et petere Iliacos instructo milite campos.
|
160
|
vos mihi nunc, Musae (quid enim non ordine nostis?),
|
|
nomina clara ducum clarosque referte parentes
|
|
et dulces patrias: nam sunt haec munera vestra.
|
|
dicamus, quot quisque rates ad Pergama duxit,
|
|
et coeptum peragamus opus, sitque auctor Apollo
|
165
|
aspiretque libens operi per singula nostro.
|
|
Peneleus princeps et bello Leïtus acer
|
|
Arcesilaus atrox Prothoënorque Cloniusque
|
|
Boeoti decies quinas egere carinas
|
|
et tumidos valido pulsarunt remige fluctus.
|
170
|
inde Mycenaeis Agamemnon moenibus ortus,
|
|
quem sibi bellatrix delegit Graecia regem,
|
|
centum egit plenas armato milite puppes.
|
|
et bis tricenis Menelai navibus ardor
|
|
insequitur totidemque ferox Agapenoris ira.
|
175
|
quos iuxta fidus sollerti pectore Nestor
|
|
consilioque potens gemina cum prole suorum
|
|
it ter tricenis munitus in arma carinis.
|
|
at Schedius virtute potens et Epistrophus ingens,
|
|
gloria Myrmidonum, saevi duo robora belli,
|
180
|
longa quaterdenis pulsarunt aequora proris.
|
|
et bis vicenas Polypoetes atque Leonteus
|
|
instruxere rates oneratas milite forti.
|
|
Euryalus Sthenelique decus et fortis in armis
|
|
Tydides valido pulsarunt remige pontum:
|
185
|
bis quadragenas onerarunt milite puppes.
|
|
Ascalaphusque potens et Ialmenus, acer uterque,
|
|
ter denas valido complerunt remige naves.
|
|
et bis vicenas Locrum fortissimus Aiax
|
|
instruxit puppes totidemque Euhaemone natus.
|
190
|
quos iuxta Graium durus comitator Achilles
|
|
cum quinquaginta materna per aequora vectus
|
|
* * *
|
192a
|
Thessalici iuvenes Phidippus et Antiphus ibant
|
193
|
altaque ter denis pulsarunt aequora proris.
|
|
et tribus †assumptis ratibus secat aequora Nireus,
|
195
|
Tlepolomusque novem Rhodius, quos viribus acer
|
|
Eumelus sequitur, minus una nave profectus
|
|
quam duxit Telamone satus Salaminius Aiax.
|
|
ast Prothous Magnes Tenthredone natus et una
|
|
Euboeae a †magnis Elephenor finibus ortus
|
200
|
Dulichiusque Meges, animisque insignis et armis,
|
|
Aetola de gente Thoas Andraemone natus,
|
|
hi quadragenas omnes duxere carinas.
|
|
et bis sex Ithaci naves sollertia duxit;
|
|
quem sequitur totidem ratibus Telamonius Aiax,
|
205
|
egregia virtute potens; simul horrida Guneus
|
|
ire bis undenis temptabat in arma carinis.
|
|
Idomeneus et Meriones, Cretaeus uterque,
|
|
bis quadragenis muniti navibus ibant.
|
|
et totidem puppes clara de gente Menestheus
|
210
|
duxit Athenaeus, quot viribus ambit Achilles.
|
|
Amphimachusque ferox et Thalpius, Elide nati,
|
|
et clara virtute Polyxenus atque Diores,
|
|
hi bis vicenas onerarunt milite puppes.
|
|
Protesilaus agit totidem fortisque Podarces
|
215
|
instructas puppes, quot duxit Oileos Aiax.
|
|
et septem Poeante satus tulit arma carinis.
|
|
quem sequitur iuxta Podalirius atque Machaon,
|
|
altaque ter denis sulcarunt aequora proris.
|
|
his ducibus Graiae Troiana ad litora puppes
|
220
|
bis septem venere minus quam mille ducentae.
|
|
iamque citae appulerant classes camposque tenebant,
|
|
cum pater ad Priamum mittit Saturnius Irin,
|
|
quae doceat fortes venisse ad bella Pelasgos.
|
|
nec mora, continuo iussu capit arma parentis
|
225
|
Priamides Hector totamque in proelia pubem
|
|
festinare iubet portisque agit agmen apertis.
|
|
cui fulgens auro cassis iuvenile tegebat
|
|
omni parte caput, munibat pectora thorax
|
|
et clipeus laevam, dextram decoraverat hasta
|
230
|
ornabatque latus mucro; simul alta nitentes
|
|
crura tegunt ocreae, quales decet Hectoris esse.
|
|
hunc sequitur forma melior, tunc fortis in armis,
|
|
belli causa Paris, patriae funesta ruina,
|
|
Deiphobusque Helenusque simul fortisque Polites,
|
235
|
et sacer Aeneas, Veneris certissima proles,
|
|
Archelochusque Acamasque ferox Antenore creti.
|
|
nec non et proles generosa Lycaonis ibat
|
|
Pandarus et magnae Glaucus virtutis in armis;
|
|
Amphiusque et Adrastus et Asius atque Pylaeus.
|
240
|
ibat et Amphimachus Nastesque, insignis uterque,
|
|
magnanimique duces Odiusque et Epistrophus ingens
|
|
Euphemusque ferox clarusque aetate Pyraechmes;
|
|
cum quibus et Mesthles atque Antiphus et bonus armis
|
|
Hippothous† atque Acamas †venere Pirous una,
|
245
|
Arsinooque sati Chromiusque atque Ennomus, ambo
|
|
florentes aetate viri, quos Phorcus et ingens
|
|
Ascanius sequitur, simul et Iovis inclita proles
|
|
Sarpedon claraque satus tellure Coroebus.
|
|
his se defendit ducibus Neptunia Troia,
|
250
|
vicissetque dolos Danaum, ni fata fuissent.
|
|
iamque duae stabant acies fulgentibus armis,
|
|
cum Paris, exitium Troiae funestaque flamma,
|
|
armatum adverso Menelaum ex agmine cernit
|
|
seque velut viso perterritus angue recepit
|
255
|
ad socios amens; quem postquam turpiter Hector
|
|
confusum terrore videt, 'o dedecus' inquit
|
|
'aeternum patriae generisque infamia nostri,
|
|
terga refers? at non dubitabas hospitis olim
|
|
expugnare toros, cuius nunc defugis arma
|
260
|
vimque times. ubi sunt vires, ubi cognita nobis
|
|
ludorum quondam vario in certamine virtus?
|
|
hic animos ostende tuos: nihil adiuvat armis
|
|
nobilitas formae: duro Mars milite gaudet.
|
|
dum iaceas in amore tuo, nos bella geremus
|
265
|
scilicet et nostrum fundemus in hoste cruorem.
|
|
aequius adversis tecum concurrat in armis
|
|
impiger Atrides: spectet Danaumque Phrygumque
|
|
depositis populus telis, vos foedere iuncto
|
|
adversas conferte manus, decernite ferro.'
|
270
|
dixit. quem contra paucis Priameius heros
|
|
'quid nimis indignis' inquit 'me vocibus urges,
|
|
o patriae, germane, decus? nam nec mihi coniunx
|
|
pravaque luxuria est potior virtutis honore
|
|
nec vires temptare viri dextramque recuso,
|
275
|
dummodo victorem coniunx cum pace sequatur.'
|
|
dicta refert Hector; placuit sententia Grais.
|
|
protinus accitur Priamus sacrisque peractis
|
|
foedera iunguntur; post haec discedit uterque
|
|
depositis populus telis campusque patescit.
|
280
|
interea toto procedit ab agmine Troum
|
|
pulcher Alexander, clipeoque insignis et hasta.
|
|
quem contra paribus fulgens Menelaus in armis
|
|
constitit et 'tecum mihi sint certamina' dixit
|
|
'nec longum nostra laetabere coniuge, quae te
|
285
|
mox raptum regemet, tantummodo Iuppiter adsit.'
|
|
dixit et adversum se concitat acer in hostem.
|
|
ille virum forti venientem reppulit ictu
|
|
seque gradu celeri recipit longeque frementem
|
|
hastam deinde iacit; quam devitavit Atrides
|
290
|
inque vicem misso fixisset corpora telo
|
|
praedonis Phrygii, ni vastum ferrea pectus
|
|
texisset lorica viri, septemplice tergo
|
|
* * *
|
293a
|
insequitur iuxta clamor; tum adversus uterque
|
294
|
constitit et galeam galea terit et pede plantam
|
295
|
coniungit, stridetque mucro mucrone corusco,
|
|
corpus collectum tegitur fulgentibus armis.
|
|
non aliter fortes nitida de coniuge tauri
|
|
bella gerunt vastisque replent mugitibus auras.
|
|
atque diu rigido rimabant corpora ferro,
|
300
|
cum memor Atrides raptae sibi coniugis instat
|
|
Dardaniumque premit iuvenem. mox ense rigente
|
|
cedentem retro dum desuper appetit hostem,
|
|
splendidus extremas galeae percussus ad oras
|
|
dissiluit mucro; gemuerunt agmina Graium.
|
305
|
tum vero ardescit, quamvis manus ense carebat,
|
|
et iuvenem arrepta prosternit casside victor
|
|
ad socios †traheretque nisi caligine caeca
|
|
texisset Cytherea virum subiectaque mento
|
|
fortia rupisset laxatis vincula nodis,
|
310
|
ultimus ille dies Paridi foret. abstrahit auro
|
|
fulgentem galeam secum Menelaus et ardens
|
|
in medios mittit proceres rursumque recurrit
|
|
et magnam validis contorsit viribus hastam
|
|
in cladem Phrygii, sua quem Venus eripit hosti
|
315
|
et secum in thalamos defert testudine cultos.
|
|
ipsa dehinc Helenam muris accersit ab altis
|
|
Dardanioque suos Paridi deducit amores.
|
|
quem tali postquam conspexit voce locuta est
|
|
'venisti, mea flamma, Paris, superatus ab armis
|
320
|
coniugis antiqui? vidi puduitque videre,
|
|
arreptum cum te traheret violentus Atrides
|
|
Iliacoque tuos foedaret pulvere crines.
|
|
nostraque (me miseram) timui ne Doricus ensis
|
|
oscula discuteret; totus mihi mente †relicta
|
325
|
fugerat ore color sanguisque reliquerat artus.
|
|
quis te cum saevo contendere suasit Atrida?
|
|
an nondum vaga fama tuas pervenit ad aures
|
|
de virtute viri? moneo, ne rursus inique
|
|
illius tua fata velis committere dextrae.'
|
330
|
dixit, tum largis perfudit fletibus ora.
|
|
tristis Alexander 'non me superavit Atrides,
|
|
o meus ardor' ait, 'sed castae Pallados ira.
|
|
mox illum nostris succumbere turpiter armis
|
|
aspicies aderitque meo Cytherea labori.'
|
335
|
post haec amplexus per mutua corpora iunctis
|
|
incubuit membris Cygneidos; illa soluto
|
|
accepit flammas gremio Troiaeque suasque.
|
|
interea toto Menelaus in agmine Troum
|
|
quaerit Alexandrum victorque huc fertur et illuc.
|
340
|
quem frater socias acuens in bella catervas
|
|
adiuvat et forti pulsos Phrygas increpat ore
|
|
servarique iubet leges Helenamque reposcit.
|
|
dumque inter sese proceres certamen haberent,
|
|
concilium omnipotens habuit regnator Olympi
|
345
|
foederaque intento turbavit Pandarus arcu,
|
|
te, Menelae, petens; laterique volatile telum
|
|
incidit et tunicam ferro squamisque rigentem
|
|
dissecat: excedit pugna gemebundus Atrides
|
|
castraque tuta petit; quem doctus ab arte paterna
|
350
|
Paeoniis curat iuvenis Podalirius herbis
|
|
itque iterum in caedes horrendaque proelia victor.
|
|
armavit fortes Agamemnonis ira Pelasgos
|
|
et dolor in pugnam cunctos communis agebat.
|
|
bellum ingens oritur multumque utrimque cruoris
|
355
|
funditur et totis sternuntur corpora campis;
|
|
inque vicem Troumque cadunt Danaumque catervae.
|
|
nec requies datur ulla viris; sonat undique Mavors
|
|
telorumque volant cunctis e partibus imbres.
|
|
occidit Antilochi rigido demersus in umbras
|
360
|
ense Thalysiades optataque lumina linquit.
|
|
inde manu forti Graiorum terga prementem
|
|
occupat Anthemione satum Telamonius Aiax
|
|
et praedurato transfixit pectora telo:
|
|
purpureo vomit ille animam cum sanguine mixtam,
|
365
|
ora rigat moriens. tum magnis Antiphus hastam
|
|
viribus adversum conatus corpore toto
|
|
torquet in Aeaciden: telumque erravit ab hoste
|
|
inque hostem cecidit, transfixit et inguine Leucon:
|
|
concidit infelix prostratus vulnere forti
|
370
|
et carpit virides moribundus dentibus herbas.
|
|
†impiger †Atrides casu concussus amici
|
|
Democoonta petit teloque adversa trabali
|
|
tempora transadigit vaginaque horridus ensem
|
|
eripit; ille suis moriens resupinus in armis
|
375
|
concidit et terram moribundo vertice pulsat.
|
|
iamque Amarynciden saxi deiecerat ictu
|
|
impiger Imbrasides dederatque silentibus umbris;
|
|
dumque avidus praedae iuvenem spoliare parabat,
|
|
desuper hasta venit dextra librata Thoantis
|
380
|
perque viri scapulas animosaque pectora transit.
|
|
in vultus ruit ille suos calidumque cruorem
|
|
ore vomit stratusque super sua palpitat arma.
|
|
sanguine Dardanii manabant undique campi,
|
|
manabant amnes passim; pugnatur ubique
|
385
|
* * *
|
385a
|
inmixtis ardens amborum exercitus armis
|
386
|
et modo Troianis, modo virtus crescit Achivis
|
|
laetaque per varios petitur victoria casus.
|
|
hic postquam Danaum longe cedentia vidit
|
|
agmina Tydides tumidumque increscere Martem,
|
390
|
in medias acies, qua plurimus imminet hostis,
|
|
inruit et versas prosternit caede phalangas:
|
|
huc illuc ensemque ferox hastamque coruscat.
|
|
bellica Pallas adest flagrantiaque ignibus arma
|
|
adiuvat atque animos iuveni viresque ministrat.
|
395
|
ille—boum veluti viso grege saeva leaena,
|
|
quam stimulat ieiuna fames, ruit agmina contra
|
|
et prostrata necat vesano corpora dente:
|
|
sic ruit in medios hostes Calydonius heros,
|
|
virginis armigerae monitis et numine tutus.
|
400
|
conversi dant terga Phryges; fugientibus ille
|
|
instat et exstructos morientum calcat acervos.
|
|
dumque ferit sternitque viros, videt ecce Daretis
|
|
adverso stantes furibundus in agmine natos,
|
|
Phegeaque Idaeumque simul; quem cuspide Phegeus
|
405
|
occupat ante gravi, sed vulnera depulit umbo
|
|
vitatumque solo ferrum stetit: haud mora, totis
|
|
ingentem torquet Tydides viribus hastam
|
|
transadigitque viri pectus; pars cuspidis ante
|
|
eminet et prodit scapulis pars altera fossis.
|
410
|
hunc ubi fundentem calidum de pectore flumen
|
|
versantemque oculos animamque per ora vomentem
|
|
conspexit frater, stricto celer advolat ense
|
|
germanique cupit fatorum existere vindex.
|
|
sed neque vim saevi nec fortia sustinet arma
|
415
|
Tydidae contraque tamen defendere temptat.
|
|
ut volucris, discerpta sui cum corpora nati
|
|
accipitrem laniare videt nec tendere contra,
|
|
auxilium neque ferre suo valet anxia nato
|
|
quodque potest, levibus plaudit sua pectora pennis:
|
420
|
sic hostem Idaeus germani caede superbum
|
|
spectat atrox miseroque nequit succurrere fratri
|
|
et, nisi cessisset, dextra cecidisset eadem.
|
|
nec minus in Teucros armis furit †alter Atrides
|
|
insequiturque acies et ferro funera miscet.
|
425
|
obvius huic fatis occurrit ductus iniquis
|
|
infelix Odius, quem vastae cuspidis ictu
|
|
sternit et ingenti scapulas transverberat hasta.
|
|
hinc petit Idomeneus adversa parte ruentem
|
|
Maeoniden Phaestum; cuius post funera laetus
|
430
|
et Strophio genitum Stygias demittit ad umbras.
|
|
Meriones Phereclum librata percutit hasta,
|
|
Pedaeumque Meges; tum vastis horridus armis
|
|
Eurypylus gladio venientem Hypsenora fundit
|
|
et pariter vita iuvenem spoliavit et armis.
|
435
|
parte alia volitat sinuoso Pandarus arcu
|
|
Tydidenque oculis inmensa per agmina quaerit.
|
|
quem postquam Troum sternentem corpora vidit,
|
|
horrida contento derexit spicula cornu
|
|
et summas umeri destringit acumine partes.
|
440
|
tum vero ardescit iuvenis Calydonius ira
|
|
in mediasque acies animosi more leonis
|
|
fertur et Astynoum magnumque †Hyperona fundit:
|
|
comminus hunc gladio, iaculo ferit eminus illum.
|
|
inde premit Polyïdon Abantaque cuspide forti
|
445
|
et notum bello Xanthum vastumque Thoonem.
|
|
post hos infestos Chromiumque et Echemmona telo
|
|
proturbat celeri pariterque ad Tartara mittit.
|
|
tu quoque Tydidae prostratus, Pandare, dextra
|
|
occidis, infelix, accepto vulnere tristi,
|
450
|
dextera qua naris fronti coniungitur imae;
|
|
dissipat et cerebrum galeae cum parte revulsum
|
|
ossaque confossa spargit Tydeius ensis.
|
|
iamque manum Aeneas simul et Calydonius heros
|
|
contulerant: iactis inter se comminus hastis
|
455
|
undique rimabant inimico corpora ferro
|
|
et modo cedebant retro, modo deinde coibant.
|
|
postquam utrique diu steterant nec vulnera magnus
|
|
qua daret infesto Tydides ense videbat,
|
|
saxum ingens, medio quod forte iacebat in agro,
|
460
|
bis seni quod vix iuvenes tellure moverent,
|
|
sustulit et magno conamine misit in hostem.
|
|
ille ruit prostratus humi cum fortibus armis;
|
|
quem Venus aethereas genetrix delapsa per auras
|
|
accipit et nigra corpus caligine condit.
|
465
|
non tulit Oenides animis nebulasque per ipsas
|
|
fertur et in Venerem flagrantibus irruit armis
|
|
et neque quem demens ferro petat inspicit.....
|
|
caelestemque manum mortali vulnerat hasta.
|
|
icta petit caelum terris Cytherea relictis
|
470
|
atque ibi sidereae queritur sua vulnera matri.
|
|
Dardanium Aenean servat Troianus Apollo
|
|
accenditque animos iterumque ad bella reducit.
|
|
undique consurgunt acies et pulvere caelum
|
|
conditur horrendisque sonat clamoribus aether.
|
475
|
hic alius rapido deiectus in aequora curru
|
|
proteritur pedibusque simul calcatur equorum
|
|
atque alius volucri traiectus tempora telo
|
|
cornipedis tergo pronus ruit; illius ense
|
|
deiectum longe caput a cervice cucurrit;
|
480
|
hic iacet exanimis fuso super arma cerebro:
|
|
sanguine manat humus, campi sudore madescunt.
|
|
emicat interea Veneris pulcherrima proles
|
|
densaque Graiorum premit agmina nudaque late
|
|
terga metit gladio funestaque proelia miscet.
|
485
|
nec cessat spes una Phrygum fortissimus Hector
|
|
sternere caede viros atque agmina vertere Graium.
|
|
ut lupus in campis pecudes cum vidit apertis
|
|
(non actor gregis ipse, comes non horrida terret
|
|
turba canum), fremit esuriens et neglegit omnes
|
490
|
in mediosque greges avidus ruit: haut secus Hector
|
|
invadit Danaos et territat ense cruento.
|
|
deficiunt Graiorum acies, Phryges acrius instant
|
|
attolluntque animos: geminat victoria vires.
|
|
ut vidit socios infesto cedere marte
|
495
|
rex Danaum, sublimis equo volat agmina circum
|
|
hortaturque duces animosque in proelia firmat.
|
|
mox ipse in medios audax se proripit hostes
|
|
oppositasque acies stricto diverberat ense.
|
|
ut Libycus cum forte leo procul agmina vidit
|
500
|
laeta boum passim virides errare per herbas,
|
|
attollit cervice iubas sitiensque cruoris
|
|
in mediam erecto contendit pectore turbam:
|
|
sic ferus Atrides adversos fertur in hostes
|
|
infestaque Phrygum proturbat cuspide turmas.
|
505
|
virtus clara ducis vires accendit Achivum
|
|
et spes exacuit languentia militis arma:
|
|
funduntur Teucri, Danai laetantur ovantes.
|
|
tandem hic Aenean immisso tendere curru
|
|
conspicit Atrides: stricto concurrere ferro
|
510
|
comparat et iaculum, quantas furor ipse movebat,
|
|
viribus intorquet, quod detulit error ab illo
|
|
pectus in aurigae stomachoque infigitur alto:
|
|
ille ruens ictu media inter lora rotasque
|
|
voluitur et vitam calido cum sanguine fundit.
|
515
|
ingemit Aeneas curruque animosus ab alto
|
|
desilit et valido Crethona<que> comminus ictu
|
|
Orsilochumque ferit, quorum post funera victor
|
|
* * *
|
518a
|
Paphlagonum ductor Menelai concidit armis,
|
519
|
Antilochique Mydon; post hos Iovis inclita proles
|
520
|
Sarpedon bellum funestaque proelia miscet.
|
|
quem contra infelix non aequis dimicat armis
|
|
Tlepolomus magno satus Hercule, sed neque vires
|
|
hunc servare patris nec tot potuere labores,
|
|
quin caderet tenuemque daret de corpore vitam.
|
525
|
saucius egreditur medio certamine belli
|
|
Sarpedon, fraudisque subit commentor Vlixes
|
|
et septem iuvenum pulcherrima corpora fundit.
|
|
hinc pugnat patriae columen Mavortius Hector,
|
|
illinc Tydides: sternuntur utrimque virorum
|
530
|
corpora per campos et sanguine prata rigantur;
|
|
pugnat bellipotens casta cum Pallade Mavors
|
|
ingentemque movet clipeum; quem sancta virago
|
|
egit et extrema percussum cuspide caedit
|
|
attonitumque simul caelum petere ipsa coegit;
|
535
|
hic ille aethereo queritur sua vulnera regi
|
|
saucius et magni genitoris iurgia suffert.
|
|
interea magnis Acamantem viribus Aiax
|
|
interimit, vastumque capit Menelaus Adrastum
|
|
et rapit ad classes manibus post terga revinctis,
|
540
|
ut vivo ducat laetos ex hoste triumphos.
|
|
incumbunt Danai, cedit Troiana iuventus
|
|
tergaque nuda tegit; sensit Mavortius Hector
|
|
pro Danais pugnare deos validasque suorum
|
|
virginis armigerae subduci numine vires,
|
545
|
continuoque petit muros Hecabenque vocari
|
|
imperat et divae placari numina suadet.
|
|
protinus †armatas innuptae Pallados arces
|
|
Iliades subeunt: festis altaria sertis
|
|
exornant caeduntque sacras ex more bidentes.
|
550
|
dumque preces Hecabe supplex ad templa Minervae
|
|
pro caris genetrix natis et coniuge fundit,
|
|
interea Glaucus stricto decernere ferro
|
|
cum Diomede parat nomenque genusque roganti
|
|
qui sit et unde ferat, magnis cum viribus hastam
|
555
|
mittere temptabat; temptanti Aetolius heros
|
|
'quo ruis?' exclamat 'quae te, scelerate, furentem
|
|
mens agit inparibus mecum concurrere telis?
|
|
hospitis arma vides, Veneris qui vulnere dextram
|
|
perculit et summo pupugit certamine Martem.
|
560
|
pone truces animos infestaque tela coerce'.
|
|
post haec inter se posito certamine pugnae
|
|
commutant clipeos inimicaque proelia linquunt.
|
|
colloquium petit interea fidissima coniunx
|
|
Hectoris Andromache parvumque a pectore natum
|
565
|
Astyanacta tenet; cuius dum maximus heros
|
|
oscula parva petit, subito perterritus infans
|
|
convertit timidos materna ad pectora vultus
|
|
terribilemque fugit galeam cristamque comantem.
|
|
utque caput iuvenis posito detexerat aere,
|
570
|
protinus infantem geminis amplectitur ulnis
|
|
attollensque manus 'precor, o pater optime' dixit,
|
|
'ut meus hic, pro quo tua numina, natus, adoro,
|
|
virtutes patrias primis imitetur ab annis'.
|
|
haec ait et portis acies petit acer apertis;
|
575
|
una deinde Paris. postquam in certamina ventum est,
|
|
protinus in medium procedit maximus Hector
|
|
Graiorumque duces invictis provocat armis.
|
|
nec mora: continuo fraudis commentor Vlixes
|
|
et ferus Idomeneus et iunctus gente paterna
|
580
|
Meriones Graiumque simul dux acer Atrides
|
|
Aiacesque duo <et> claris speciosus in armis
|
|
Eurypylus magnoque Thoas Andraemone natus
|
|
quique manum Veneris violavit vulnere tristi
|
|
procedunt; aberat nam Troum terror Achilles
|
585
|
et cithara dulci †divum lenibat amores.
|
|
ergo ubi deiectis auratam regis Atridae
|
|
sortibus in galeam magnus processerat Aiax,
|
|
principio iactis committunt proelia telis:
|
|
mox rigidos stringunt enses et fortibus armis
|
590
|
decernunt partesque oculis rimantur apertas
|
|
et modo terga petunt, duros modo fortibus ictus
|
|
depellunt clipeis; ingens ad sidera clamor
|
|
tollitur et vastis impletur vocibus aer.
|
|
non sic saetigeri exacuunt fervoribus iras
|
595
|
pectoribusque petunt vastis, modo dentibus uncis
|
|
fortia terga premunt spumantque per ora vicissim
|
598
|
fumiferae nubes concretaque fulgura et ignes
|
|
iactantur magnoque implentur murmure silvae:
|
600
|
tales Priamides ardorque Aiacis in armis
|
|
alterni librant gladios et vulnera miscent.
|
597
|
tandem animis teloque furens Telamonius Aiax
|
602
|
insignem bello petit Hectora, quaque patebat
|
|
nuda viri cervix, fulgentem derigit ensem:
|
|
ille ictum celeri praevidit callidus astu
|
605
|
tergaque summisit ferrumque umbone repellit.
|
|
sed levis extremas clipei perlabitur oras
|
|
ensis et exiguo cervicem vulnere libat.
|
|
acrius impugnans rursus consurgit in hostem
|
|
Priamides nec iam ferro Telamone creatum,
|
610
|
sed magno saxi iactu petit; at ferus Aiax
|
|
ingentem clipeo septemplice reppulit ictum
|
|
et iuvenem saxo percussum sternit eodem.
|
|
quem levat exceptum Grais inimicus Apollo
|
|
integratque animum; iam rursus ad arma coibant.
|
615
|
stringebant iterum gladios, cum fessus in undas
|
|
coeperat igniferos Titan immergere currus
|
|
noxque subire polum: iuxta mittuntur, utrosque
|
|
qui dirimant a caede viros; nec segnius illi
|
|
deponunt animos. tum bello maximus Hector
|
620
|
'quae te terra virum, qui te genuere parentes?
|
|
viribus es proles generosa atque inclita' dixit.
|
|
at contra se ferre parat Telamonius Aiax:
|
|
'Hesiona de matre vides Telamone creatum,
|
|
nobilis est domus et fama generosa propago'.
|
625
|
Hector, ut Hesionae nomen casusque recordans,
|
|
'absistamus' ait, 'sanguis communis utrique est'
|
|
et prior Aeaciden aurato munerat ense
|
|
inque vicem, quo se bellator cinxerat Aiax,
|
|
accipit insignem vario caelamine balteum.
|
630
|
post haec extemplo Troum Danaumque catervae
|
|
discedunt caelumque tegit nox atra tenebris.
|
|
implentur dapibus largis Bacchique liquore
|
|
atque avidi placido tradunt sua corpora somno.
|
|
postera cum primum stellas Aurora fugarat,
|
635
|
in coetum venere Phryges; tunc maximus Hector
|
|
cum sociis memorans hesternae funera caedis
|
|
suadet ut invictis Helene reddatur Achivis
|
|
praedaque quae duros Menelai mulceat ignes
|
|
idque placet cunctis. tum saevo missus Atridae
|
640
|
pertulit Idaeus Troum mandata; neque ille
|
|
aut animum praedae aut dictis accommodat aures,
|
|
ultro etiam castris Idaeum excedere iussit.
|
|
paruit is monitis iterumque ad castra reversus
|
|
Troiae contemptum duro se reddit ab hoste.
|
645
|
interea Danai confusi caede suorum
|
|
ingentes struxere pyras collectaque passim
|
|
fortia tradiderunt sociorum corpora flammis;
|
|
tum renovant vires et vallum robore cingunt.
|
|
ut nitidum Titan radiis patefecerat orbem,
|
650
|
convocat in coetum superos Iovis et monet, armis
|
|
ne contra sua dicta velint contendere divi.
|
|
ipse per aethereas caeli delabitur auras
|
|
umbrosisque simul consedit montibus Idae:
|
|
inde acies videt Iliacas dextraque potenti
|
655
|
sustinet auratas aequato pondere lances
|
|
fataque dura Phrygum casusque expendit Achivum
|
|
et Graium clades gravibus praeponderat armis.
|
|
interea Danaos ingenti concitus ira
|
|
Priamides agit et totis gravis imminet armis,
|
660
|
unum quippe decus Phrygiae; turbantur Achivi
|
|
Doricaque ingenti complentur castra tumultu.
|
|
hortatur socios murisque inclusus Atrides
|
|
languentes animos iuvenum in certamina firmat.
|
|
princeps Tydides ardentibus emicat armis
|
665
|
per medios<que> hostes immani turbine fertur.
|
|
hic illi occurrit fatis Agelaus iniquis,
|
|
telum immane manu quatiens, quem maximus heros
|
|
occupat et duro medium transverberat ense.
|
|
hinc Phrygas Aiacis vastis protectus in armis
|
670
|
Teucer agit spargitque leves in terga sagittas.
|
|
Gorgythiona ferum letali vulnere fundit,
|
|
mox alias acies petit aurigamque superbi
|
|
Hectoris obtruncat. quem saxo Troius heros
|
|
occupat excussoque incautum proterit arcu:
|
675
|
ast illum fidi rapiunt de caede sodales
|
|
prostratumque levant. ruit undique turbidus Hector
|
|
adversasque acies infesta cuspide terret.
|
|
se rursus Danai turbati caede suorum
|
|
convertunt, iterumque leves in castra catervae
|
680
|
confugiunt portasque obiecto robore firmant.
|
|
at Phryges obsidunt inclusos aggere Graios
|
|
excubituque premunt muros flammisque coronant.
|
|
cetera per campos sternunt sua corpora pubes
|
|
indulgentque mero curas<que> animosque resolvunt.
|
685
|
attoniti Danaum proceres discrimine tanto
|
|
nec dapibus relevant animos nec corpora curant,
|
|
sed miseri sua fata gemunt. mox †hoste repulso
|
|
legatos mittunt dextramque hortantur Achillis,
|
|
ut ferat auxilium miseris. Thetideius heros
|
690
|
nec Danaum capit aure preces nec munera regis
|
|
ulla referre cupit; non illum redditus ignis
|
|
aut intacta suo Briseis corpore movit:
|
|
irrita legati referunt responsa Pelasgis
|
|
et dapibus curant animos lenique sopore.
|
695
|
alterius tenebrae tarde labentibus astris
|
|
* * *
|
696a
|
restabatque super tacitae pars tertia noctis,
|
697
|
cum Danaum iussu castris Aetolius heros
|
|
egreditur sociumque sibi delegit Vlixem,
|
|
qui secum tacitae sublustri noctis in umbra
|
700
|
scrutetur studio, quae sit fiducia Troum
|
|
quidve agitent quantasve parent in proelia vires.
|
|
dumque iter horrendum loca pernoctata paventes
|
|
carpebant, venit ecce Dolon, quem Troia pubes
|
|
miserat, ut Danaum sollerti pectore vires
|
705
|
perspiceret sensusque ducum plebisque referret.
|
|
quem procul ut vidit socius Diomedis Vlixes,
|
|
abdiderant occultantes sua corpora furtim
|
|
post densos frutices, dum spe percussus inani
|
|
Tros Eumediades cursu praecederet illos,
|
710
|
ne facile oppressus gressum in sua castra referret.
|
|
post ubi transierat fidens animoque manuque,
|
|
prosiluere viri iuvenemque evadere cursu
|
|
conantem capiunt ferroque manuque minantur.
|
|
ille timore pavens 'vitam concedite' dixit,
|
715
|
'hoc unum satis est; quod si perstatis in ira,
|
|
quanta ex morte mea capietis praemia laudis?
|
|
at si cur veniam tacitis exquiritis umbris:
|
|
maxima Troia mihi currum promisit Achillis,
|
|
si vestras cepisset opes. haec dona secutus
|
720
|
in dubios casus, coram quod cernitis ipsi,
|
|
infelix cecidi. nunc vos per numina divum,
|
|
per mare, per Ditis fluctus obtestor opaci,
|
|
ne rapere hanc animam crudeli caede velitis.
|
|
haec pro concessa referetis dona salute:
|
725
|
consilium Priami regis remque ordine gentis
|
|
expediam Phrygiae'. postquam quid Troia pararet
|
|
cognovere viri, fauces mucrone recluso
|
|
†detrudunt iuvenis: post haec tentoria Rhesi
|
|
intrant atque ipsum somno vinoque sepultum
|
730
|
obtruncant spoliantque virum fusosque per herbam
|
|
exanimant socios; tum tristi caede peracta
|
|
praeda umeros onerant, multo et candore nitentes
|
|
Thraecis equos rapiunt, quos nec praecederet Eurus
|
|
nec posset volucri cursu superare sagitta.
|
735
|
inde iterum Argolicas primae sub tempore lucis
|
|
ad classes redeunt; quos Nestoris accipit aetas
|
|
ac recipit portis. postquam sua castra tenebant,
|
|
facta duci referunt: laudat Pelopeius heros,
|
|
fessaque iucundae tradunt sua membra quieti.
|
740
|
lux exorta viros in pristina bella remisit,
|
|
instaurantque animos recreato milite pugnae
|
|
Dardanidum Danaumque duces: volat undique nubes
|
|
telorum et ferro ferrum sonat, undique mixtis
|
|
inter se strident mucronibus: instat utrimque
|
745
|
densa acies mixtusque fluit cum sanguine sudor.
|
|
tandem ferventi Danaum rex concitus ira
|
|
Antiphon ingenti prostratum vulnere fudit
|
|
Pisandrumque simul fratremque ad bella ruentem
|
|
Hippolochum; post hos gladio petit Iphidamanta.
|
750
|
hic frater dextram iaculo ferit; ille dolore
|
|
acrior accepto fugientem Antenore natum
|
|
persequitur traxitque ferox cum vulnere poenas.
|
|
Hector tum pugnae subit acri concitus ira
|
|
Priamides et percussos agit undique Graios;
|
755
|
nec Paris hostiles cessat prosternere turmas
|
|
Eurypylique femur contento vulnerat arcu.
|
|
incumbunt Troes, fugiunt in castra Pelasgi
|
|
viribus exhaustis et vastis undique firmant
|
|
obicibus muros; tum saxo Martius Hector
|
760
|
perfringit portas ferrataque robora laxat.
|
|
inrumpunt aditus Phryges atque in limine primo
|
|
restantes sternunt Graios valloque catervas
|
|
deturbant, alii scalas in moenia poscunt
|
|
et iaciunt ignes: auget victoria vires.
|
765
|
de muris pugnant Danai †puppesque per altas:
|
|
saxa volant, subeunt acta testudine Troes
|
|
ascenduntque aditus et postes viribus intrant.
|
|
turbati fugiunt omnes †in castra Pelasgi
|
|
et scandunt puppes; instat Troiana iuventus
|
770
|
telaque crebra iacit: resonat clamoribus aether.
|
|
Neptunus vires Danais animumque ministrat:
|
|
pugna ingens oritur, furit istinc hostis et illinc.
|
|
Idomenei dextra cadit Asius; Hector atrocem
|
|
Amphimachum obtruncat nec non occumbit in armis
|
775
|
Anchisae gener Alcathous, quem fuderat ense
|
|
magnanimus ductor Rhytieus; tum fervidus hasta
|
|
Deiphobus ferit Ascalaphum mergitque sub umbras.
|
|
Hector ubique ferox violento pectore saevit,
|
|
quem saxo ingenti percussum maximus Aiax
|
780
|
depulit et toto prostratum corpore fudit.
|
|
concurrit Troiana manus iuvenemque vomentem
|
|
sanguineos fluctus Xanthi lavere fluentis.
|
|
inde iterum ad pugnam redeunt, fit maxima caedes
|
|
amborum et manat tellus infecta cruore.
|
785
|
Polydamas valido Prothoënora percutit ictu,
|
|
Archelochumque Antenoriden Telamonius Aiax,
|
|
Boeotumque Acamas Promachum, quem sternitatrocis
|
|
Penelei dextra; inde cadit Priameia pubes
|
|
pulsa metu vallumque et muros aggere saeptos
|
792
|
transiliunt, alii fossas volvuntur in ipsas.
|
|
advolat interea Danaum metus impiger Hector:
|
|
acrius insurgunt Troes ad Achaica bella,
|
790
|
confugiunt iterum ad classes Agamemnonis alae
|
795
|
atque inde adversis propellunt viribus hostem.
|
|
fit pugna ante rates; saevit Mavortius Hector
|
|
et poscit flammas totamque incendere classem
|
|
apparat; huic validis obsistit viribus Aiax,
|
|
stans prima in puppi, clipeoque incendia saeva
|
800
|
sustinet et solus defendit mille carinas.
|
|
hinc iaciunt Danai robustae cuspidis hastas,
|
|
illinc ardentes taedas Phryges undique iactant:
|
|
per vastos sudor pugnantum defluit artus.
|
|
non valet ulterius cladem spectare suorum
|
805
|
Patroclus subitoque armis munitus Achillis
|
|
provolat et falsa conterret imagine Troas.
|
|
qui modo turbabant Danaos animoque fremebant,
|
|
nunc trepidi fugiunt: fugientibus imminet ille
|
|
perturbatque ferox acies vastumque per agmen
|
810
|
sternit et ingenti Sarpedona vulnere fundit
|
|
et nunc hos cursu nunc illos praeterit ardens
|
|
proeliaque horrendi sub imagine versat Achillis.
|
|
quem postquam socias miscentem caede catervas
|
|
turbantemque acies respexit fervidus Hector,
|
815
|
tollit atrox animos vastisque inmanis in armis
|
|
occurrit contra magnoque hunc increpat ore:
|
|
'huc age nunc converte gradum, fortissime Achilles:
|
|
iam nosces, ultrix quid Troica dextera possit
|
|
et quantum bello valeat fortissimus Hector.
|
820
|
nam licet ipse suis Mavors te protegat armis,
|
|
invito tamen haec perimet te dextera Marte'.
|
|
ille silet spernitque minas animosaque dicta,
|
|
ut quem mentitur verus credatur Achilles.
|
|
tunc prior intorquet collectis viribus hastam
|
825
|
Dardanides, quam prolapsam celeri excipit ictu
|
|
Patroclus redditque vices et mutua dona
|
|
* * *
|
827a
|
quod clipeo excussum viridi tellure resedit.
|
828
|
tunc rigidos stringunt enses et comminus armis
|
|
inter se miscent, donec Troianus Apollo
|
830
|
mentitos vultus simulati pandit Achillis
|
|
denudatque virum; quem bello maximus Hector
|
|
pugnantem falsis postquam deprendit in armis,
|
|
irruit et iuvenem nudato pectore ferro
|
|
traicit et victor Vulcania detrahit arma.
|
835
|
vindicat extincti corpus Telamonius Aiax
|
|
oppositoque tegit clipeo. Priameia pubes
|
|
laetitia exultat, Danai sua funera maerent.
|
|
interea iuvenis tristi cum pube suorum
|
|
Nestorides in castra ferunt miserabile corpus.
|
840
|
tunc† ut Pelidis aures diverberat horror;
|
|
palluit infelix iuvenis, calor ossa reliquit,
|
|
membra simul lacrimans materno †nectit amictu,
|
|
[deflens Aeacides tristi de caede sodalis]
|
|
unguibus ora secat comptosque in pulvere crines
|
845
|
deformat: scindit †firmas de pectore vestes
|
|
et super extincti prostratus membra sodalis
|
|
crudeles fundit questus atque oscula figit.
|
|
mox ubi depositi gemitus lacrimaeque quierunt,
|
|
'non impune mei laetabere caede sodalis,
|
850
|
Hector' ait, 'magnoque meo, violente, dolori
|
|
persolves poenas atque istis, victor, in armis,
|
|
in quibus exultas, fuso moriere cruore.'
|
|
post haec accensus furiis decurrit ad aequor
|
|
fortiaque arma Thetin supplex rogat: illa relictis
|
855
|
fluctibus auxilium Vulcani protinus orat.
|
|
excitat Aetnaeos calidis fornacibus ignes
|
|
Mulciber et validis fulvum domat ictibus aurum.
|
|
mox effecta refert divinis artibus arma,
|
|
evolat et Thetis * * *
|
860
|
* * * quae postquam magnus Achilles
|
860a
|
induit, in clipeum vultus convertit atroces.
|
861
|
illic Ignipotens mundi caelaverat arcem
|
|
sideraque et liquidis redimitas undique nymphas
|
|
[fecerat et mire liquidas Nereidos arces]
|
874
|
* * *
|
863a
|
Oceanum terris et cinctum Nerea circum
|
864
|
annorumque vices dimensaque tempora noctis,
|
865
|
quattuor et mundi partes, quantum Arctos ab Austro
|
|
et quantum occasus roseo distaret ab ortu,
|
|
Lucifer unde suis, unde Hesperus unus uterque
|
|
exoreretur equis, et quantus in orbe mearet
|
|
* * *
|
869a
|
Luna cava et nitida lustraret lampade caelum;
|
870
|
addideratque fretis sua numina: Nerea magnum
|
|
Oceanumque senem nec eundem Protea semper,
|
|
Tritonasque feros et amantem Dorida fluctus;
|
|
fecerat et liquidas mira Nereidas arte.
|
|
terra gerit silvas horrendaque monstra ferarum
|
875
|
fluminaque et montes cumque altis oppida muris,
|
|
in quibus exercent leges annosaque iura
|
|
certantes populi; sedet illic aequus utrisque
|
|
iudex et litem discernit fronte severa.
|
|
parte alia castae resonant Paeana puellae
|
880
|
dantque choros molles et tympana dextera pulsat;
|
|
ille lyrae graciles extenso pollice chordas
|
|
percurrit septemque modos modulatur avenis:
|
|
carmina componunt mundi resonantia motum.
|
|
rura colunt alii, sulcant gravia arva iuvenci
|
885
|
maturasque metit robustus messor aristas
|
|
et gaudet pressis immundus vinitor uvis;
|
|
tondent prata greges, pendent in rupe capellae.
|
|
haec inter mediis stabat Mars aureus armis,
|
|
quem diva †poesis †reliquae circaque sedebant
|
890
|
anguineis maestae Clotho Lachesisque capillis.
|
|
talibus ornatus donis Thetideius heros
|
|
in medias acies immani turbine fertur,
|
|
cui vires praebet casta cum Pallade Iuno
|
|
dantque animos iuveni: vidit Cythereius heros
|
895
|
occurritque viro, sed non cum viribus aequis
|
|
Aeacidae nec †corpus erat, tamen ira coegit
|
|
conferre invictis iuvenem cum viribus arma.
|
|
quem nisi servasset magnarum rector aquarum,
|
|
ut profugus Latiis Troiam repararet in arvis
|
900
|
Augustumque genus claris submitteret astris,
|
|
non clarae gentis nobis mansisset origo.
|
|
inde agit Aeacides infesta cuspide Teucros
|
|
ingentemque modum prosternit caede virorum,
|
|
sanguinis Hectorei sitiens; at Dardana pubes
|
905
|
confugit ad Xanthi rapidos perterrita fluctus
|
|
auxiliumque petit divini fluminis; ille
|
|
instat et in mediis bellatur gurgitis undis.
|
|
ira dabat vires; stringuntur sanguine ripae
|
|
sparsaque per totos volvuntur corpora fluctus.
|
910
|
at Venus et Phrygiae gentis tutator Apollo
|
|
cogunt in Danaos Xanthi consurgere fluctus,
|
|
ut fera terribili miscentem proelia dextra
|
|
obruat Aeaciden: qui protinus undique totis
|
|
expatiatur aquis et vasto gurgite praeceps
|
915
|
volvitur atque virum torrentibus inpedit undis
|
|
praetardatque gradus; ille omni corpore saevas
|
|
contra pugnat aquas adversaque flumina rumpit
|
|
et modo disiectos umeris modo pectore vasto
|
|
propellit fluctus. quem longe provida Iuno
|
920
|
asseruit, rapidae quia cederet, ignibus, undae,
|
|
sanctaque pugnarunt inter se numina divum.
|
|
rursus agit Phrygias ingenti caede catervas
|
|
horridus Aeacides bellique ardore resumpto
|
|
funereas acies horrendaque proelia miscet,
|
925
|
non illum vis ulla movet, non saeva fatigant
|
|
pectora bellando; vires successus adauget.
|
|
percussi dubitant trepida formidine Troes
|
|
atque intra muros exhausta paene salute
|
|
confugiunt portasque obiecto robore firmant.
|
930
|
unus tota salus in quo Troiana manebat
|
|
Hector adest, quem non durae timor undique mortis,
|
|
non patriae tenuere preces, quin obvius iret
|
|
et contra magnum contendere vellet Achillem.
|
|
quem procul ut vidit tectum caelestibus armis,
|
935
|
[ante oculos subito visa est Tritonia Pallas]
|
|
pertimuit clausisque fugit sua moenia circum
|
|
infelix portis; sequitur Nereius heros.
|
|
in somnis veluti, cum pectora terruit ira,
|
|
hic cursu super insequitur, fugere ille videtur,
|
940
|
festinantque ambo, gressum labor ipse moratur:
|
|
* * *
|
941a
|
alternis poterant insistere coepta periclis,
|
942
|
nec requies aderat: timor †undique concitat iras.
|
|
spectant de muris miseri sua fata parentes
|
|
pallentemque vident supremo tempore natum
|
945
|
[quem iam summa dies suprema luce premebat].
|
|
huic subito ante oculos similis Tritonia fratri
|
|
occurrens iuvenem simulato decipit ore,
|
|
nam cum Deiphobi tutum se credidit armis,
|
|
transtulit ad Danaos iterum sua numina Pallas.
|
950
|
concurrunt iactis inter se comminus hastis
|
|
invicti iuvenes: hic vastis intonat armis,
|
|
ille hostem validum nequiquam umbone repellit
|
|
alternisque ferox mutat congressibus ictus.
|
|
sudor agit rivos, ensem terit horridus ensis,
|
955
|
collatusque haeret pede pes et dextera dextrae.
|
|
hastam iam manibus saevus librabat Achilles
|
958
|
inque virum magnis emissam viribus egit;
|
957
|
quam praeterlapsam vitavit callidus Hector.
|
959
|
exclamant Danai. contra Priameius heros
|
960
|
vibratum iaculum Vulcania torquet in arma.
|
|
nec successus adest, nam duro inflectitur auro
|
|
dissiluit<que> mucro: gemuerunt agmina Troum.
|
|
concurrunt iterum collatis fortiter armis
|
|
inque vicem duros evitant comminus enses.
|
965
|
nec sufferre valet ultra iam sorte suprema
|
|
instantem Aeaciden defectis viribus Hector;
|
|
dumque retro cedit fraternaque rebus in artis
|
|
respicit auxilia et nullam videt esse salutem,
|
|
sensit adesse dolos: quid agat? quae numina supplex
|
970
|
invocet? et toto languescunt corpore vires
|
|
auxiliumque negant; retinet vix dextera ferrum,
|
|
nox oculos inimica tegit nec subvenit ullum
|
|
defesso auxilium; pugnat moriturus et alto
|
|
corde premit gemitus. instat Nereius heros
|
975
|
turbatumque premit procul undique, tunc iacit hastam
|
|
et medias rigida transfixit cuspide fauces.
|
|
exultant Danai, Troes sua vulnera deflent.
|
|
tunc sic amissis infelix viribus Hector
|
|
'en concede meos miseris genitoribus artus,
|
980
|
quos pater infelix multo mercabitur auro:
|
|
dona feres victor. Priami nunc filius orat
|
|
te primum, dux ille ducum, quem Graecia solum
|
|
pertimuit: si, nec precibus nec munere victus,
|
|
nec lacrimis miseri nec clara gente moveris,
|
985
|
afflicti miserere patris: moveat tua Peleus
|
|
pectora pro Priamo, pro nostro pignore Pyrrhus.'
|
|
talia Priamides; quem contra durus Achilles
|
|
'quid mea supplicibus temptas inflectere dictis
|
|
pectora, quem possem direptum more ferarum,
|
990
|
si sineret natura, meis absumere malis?
|
|
te vero tristesque ferae cunctaeque volucres
|
|
diripient, avidique canes tua viscera pascent.
|
|
haec ex te capient Patrocli gaudia manes,
|
|
si capiunt umbrae.' dum talia magnus Achilles
|
995
|
ore truci iactat, vitam miserabilis Hector
|
|
reddidit. hunc animi nondum satiatus Achilles
|
|
deligat ad currum pedibusque exsanguia membra
|
|
ter circum muros victor trahit: altius ipsos
|
|
fert domini successus equos. tum maximus heros
|
1000
|
detulit ad Danaos foedatum pulvere corpus.
|
|
laetantur Danai, plangunt sua funera Troes
|
|
et pariter captos deflent cum funere muros.
|
|
interea victor defleti corpus amici
|
|
funerat Aeacides pompasque ad funera ducit.
|
1005
|
ter circa tumulum miseros rapit Hectoris artus
|
|
et vapido cineri ludorum indicit honores.
|
|
Tydides †tyrsin cursu pedibusque ferocem
|
|
* * *
|
1008a
|
Merionem superat; luctando vincitur Aiax,
|
1009
|
cuius decepit vires Laertius astus;
|
1010
|
caestibus adversos cunctos superavit Epeos
|
|
et disco forti Polypoetes depulit omnes
|
|
Merionesque arcu; tandem certamine misso
|
|
in sua castra redit turbis comitatus Achilles.
|
|
flent miseri amissum Phryges Hectora, totaque maesto
|
1015
|
Troia sonat planctu; fundit miseranda querellas
|
|
infelix Hecabe saevisque arat unguibus ora
|
|
Andromacheque suas scindit de pectore vestes,
|
|
heu tanto spoliata viro. ruit omnis in uno
|
|
Hectore causa Phrygum, ruit hoc defensa senectus
|
1020
|
afflicti miseranda patris. quem nec sua coniunx
|
|
turbaque natorum nec magni gloria regni
|
|
oblitum tenuit uitae, quin iret inermis
|
|
et solum invicti castris se redderet hostis.
|
|
mirantur Danaum proceres, miratur et ipse
|
1025
|
Aeacides animum miseri senis; ille trementes
|
|
affusus genibus tendens ad sidera palmas
|
|
haec ait 'o Graiae gentis fortissime Achilles,
|
|
o regnis inimice meis, te Dardana solum
|
|
victa tremit pubes, te sensit nostra senectus
|
1030
|
crudelem nimium: nunc sis mitissimus, oro,
|
|
et patris afflicti genibus miserere precantis
|
|
donaque quae porto miseri pro corpore nati
|
|
accipias; si nec precibus nec flecteris auro,
|
|
in senis extremis tua dextera saeviat annis:
|
1035
|
saltem saeva pater comitabor funera nati.
|
|
nec vitam mihi nec magnos concedere honores
|
|
* * *
|
1037a
|
sed funus crudele meum: miserere parentis
|
1038
|
et pater esse meo mitis de corpore disce.
|
|
Hectoris interitu vicisti Dardana regna,
|
1040
|
vicisti Priamum: sortis reminiscere victor
|
|
humanae variosque ducum tu respice casus'.
|
|
his tandem precibus grandaevum motus Achilles
|
|
allevat a terra corpusque exsangue parenti
|
|
reddidit Hectoreum. post haec sua dona reportat
|
1045
|
in patriam Priamus tristesque ex more suorum
|
|
apparat exequias supremaque funera ducit.
|
|
tum pyra construitur, qua bis sex corpora Graium
|
|
quadrupedesque adduntur equi currusque tubaeque
|
|
cumque cavis galeis clipeique Argivaque tela.
|
1050
|
haec super ingenti gemitu componitur Hector:
|
|
stant circum Iliades matres manibusque decoros
|
|
abrumpunt crines laniataque pectora plangunt:
|
|
illo namque rogo natorum funera cernunt.
|
|
tollitur et iuvenum magno cum murmure clamor
|
1055
|
flebilis: ardebat flamma namque Ilion illa.
|
|
inter quos gemitus laniato pectore coniunx
|
|
provolat Andromache mediosque inmittere in ignes
|
|
se cupit Astyanacta tenens, quam iussa suorum
|
|
turba rapit; contra tamen omnibus usque resistit,
|
1060
|
donec conlapsae ceciderunt robora flammae
|
|
inque leves abiit tantus dux ille favillas.
|
|
Sed iam siste gradum finemque inpone labori,
|
|
Calliope, vatisque tui moderare carinam,
|
|
Remis quem cernis stringentem litora paucis.
|
1065
|
Iamque tenet portum metamque potentis Homeri:
|
|
Pieridum comitata cohors, summitte rudentes
|
|
Sanctaque virgineos lauro redimita capillos
|
|
Ipsa tuas depone lyras. ades, inclita Pallas,
|
|
Tuque fave cursu vatis iam, Phoebe, peracto.
|
1070
|