II
|
|
Iam satis terris nivis atque dirae
|
1.2.1
|
grandinis misit pater et rubente
|
|
dextera sacras iaculatus arcis
|
|
terruit urbem,
|
|
terruit gentis, grave ne rediret
|
5
|
saeculum Pyrrhae nova monstra questae,
|
|
omne cum Proteus pecus egit altos
|
|
visere montis
|
|
piscium et summa genus haesit ulmo,
|
|
nota quae sedes fuerat columbis,
|
10
|
et superiecto pavidae natarunt
|
|
aequore dammae.
|
|
vidimus flavom Tiberim retortis
|
|
litore Etrusco violenter undis
|
|
ire deiectum monumenta regis
|
15
|
templaque Vestae,
|
|
Iliae dum se nimium querenti
|
|
iactat ultorem, vagus et sinistra
|
|
labitur ripa Iove non probante u-
|
|
xorius amnis.
|
20
|
audiet civis acuisse ferrum,
|
|
quo graves Persae melius perirent,
|
|
audiet pugnas vitio parentum
|
|
rara iuventus.
|
|
quem vocet divum populus ruentis
|
25
|
imperi rebus? prece qua fatigent
|
|
virgines sanctae minus audientem
|
|
carmina Vestam?
|
|
cui dabit partis scelus expiandi
|
|
Iuppiter? tandem venias precamur
|
30
|
nube candentis umeros amictus
|
|
augur Apollo;
|
|
sive tu mavis, Erycina ridens,
|
|
quam Iocus circum volat et Cupido;
|
|
sive neglectum genus et nepotes
|
35
|
respicis auctor,
|
|
heu nimis longo satiate ludo,
|
|
quem iuvat clamor galeaeque leves
|
|
acer et Marsi peditis cruentum
|
|
voltus in hostem;
|
40
|
sive mutata iuvenem figura
|
|
ales in terris imitaris almae
|
|
filius Maiae patiens vocari
|
|
Caesaris ultor,
|
|
serus in caelum redeas diuque
|
45
|
laetus intersis populo Quirini,
|
|
neve te nostris vitiis iniquum
|
|
ocior aura
|
|
tollat: hic magnos potius triumphos,
|
|
hic ames dici pater atque princeps,
|
50
|
neu sinas Medos equitare inultos
|
|
te duce, Caesar.
|
|