| XVI | |
| O matre pulcra filia pulcrior, | 1.16.1 |
| quem criminosis cumque voles modum | |
| pones iambis, sive flamma | |
| sive mari libet Hadriano. | |
| non Dindymene, non adytis quatit | 5 |
| mentem sacerdotum incola Pythius, | |
| non Liber aeque, non acuta | |
| sic geminant Corybantes aera, | |
| tristes ut irae, quas neque Noricus | |
| deterret ensis nec mare naufragum | 10 |
| nec saevos ignis nec tremendo | |
| Iuppiter ipse ruens tumultu. | |
| fertur Prometheus addere principi | |
| limo coactus particulam undique | |
| desectam et insani leonis | 15 |
| vim stomacho adposuisse nostro. | |
| irae Thyesten exitio gravi | |
| stravere et altis urbibus ultimae | |
| stetere causae, cur perirent | |
| funditus inprimeretque muris | 20 |
| hostile aratrum exercitus insolens. | |
| conpesce mentem: me quoque pectoris | |
| temptavit in dulci iuventa | |
| fervor et in celeres iambos | |
| misit furentem: nunc ego mitibus | 25 |
| mutare quaero tristia, dum mihi | |
| fias recantatis amica | |
| opprobriis animumque reddas. |