CARMINVM
LIBER ALTER
I
Motum ex Metello consule civicum 2.1.1
bellique causas et vitia et modos
  ludumque Fortunae gravisque
    principum amicitias et arma
nondum expiatis uncta cruoribus, 5
periculosae plenum opus aleae,
  tractas et incedis per ignis
    suppositos cineri doloso.
paulum severae musa tragoediae
desit theatris: mox ubi publicas 10
  res ordinaris, grande munus
    Cecropio repetes coturno,
insigne maestis praesidium reis
et consulenti, Pollio, curiae,
  cui laurus aeternos honores 15
    Delmatico peperit triumpho.
iam nunc minaci murmure cornuum
perstringis auris, iam litui strepunt,
  iam fulgor armorum fugacis
    terret equos equitumque voltus. 20
audire magnos iam videor duces
non indecoro pulvere sordidos
  et cuncta terrarum subacta
    praeter atrocem animum Catonis.
Iuno et deorum quisquis amicior 25
Afris inulta cesserat inpotens
  tellure, victorum nepotes
    rettulit inferias Iugurthae.
quis non Latino sanguine pinguior
campus sepulcris inpia proelia 30
  testatur auditumque Medis
    Hesperiae sonitum ruinae?
qui gurges aut quae flumina lugubris
ignara belli? quod mare Dauniae
  non decoloravere caedes? 35
    quae caret ora cruore nostro?
sed ne relictis, Musa, procax iocis
Ceae retractes munera neniae;
  mecum Dionaeo sub antro
    quaere modos leviore plectro. 40