VII
|
|
Quid fles, Asterie, quem tibi candidi
|
3.7.1
|
primo restituent vere Favonii
|
|
Thyna merce beatum,
|
|
constantis iuvenem fide
|
|
Gygen? ille Notis actus ad Oricum
|
5
|
post insana Caprae sidera frigidas
|
|
noctis non sine multis
|
|
insomnis lacrimis agit.
|
|
atqui sollicitae nuntius hospitae,
|
|
suspirare Chloen et miseram tuis
|
10
|
dicens ignibus uri,
|
|
temptat mille vafer modis.
|
|
ut Proetum mulier perfida credulum
|
|
falsis inpulerit criminibus nimis
|
|
casto Bellerophontae
|
15
|
maturare necem refert,
|
|
narrat paene datum Pelea Tartaro,
|
|
Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens,
|
|
et peccare docentis
|
|
fallax historias movet,
|
20
|
frustra: nam scopulis surdior Icari
|
|
voces audit adhuc integer. at tibi
|
|
ne vicinus Enipeus
|
|
plus iusto placeat cave,
|
|
quamvis non alius flectere equum sciens
|
25
|
aeque conspicitur gramine Martio
|
|
nec quisquam citus aeque
|
|
Tusco denatat alveo.
|
|
prima nocte domum claude neque in vias
|
|
sub cantu querulae despice tibiae
|
30
|
et te saepe vocanti
|
|
duram difficilis mane.
|
|