| XIV | |
| Mollis inertia cur tantam diffuderit imis | 14.1 |
| oblivionem sensibus, | |
| pocula Lethaeos ut si ducentia somnos | |
| arente fauce traxerim, | |
| candide Maecenas, occidis saepe rogando: | 5 |
| deus, deus nam me vetat | |
| inceptos olim, promissum carmen, iambos | |
| ad umbilicum adducere. | |
| non aliter Samio dicunt arsisse Bathyllo | |
| Anacreonta Teium, | 10 |
| qui persaepe cava testudine flevit amorem | |
| non elaboratum ad pedem. | |
| ureris ipse miser. quodsi non pulcrior ignis | |
| accendit obsessam Ilion, | |
| gaude sorte tua: me libertina nec uno | 15 |
| contenta Phryne macerat. |