XVI
Altera iam teritur bellis civilibus aetas, 16.1
  suis et ipsa Roma viribus ruit.
quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi
  minacis aut Etrusca Porsenae manus
aemula nec virtus Capuae nec Spartacus acer 5
  novisque rebus infidelis Allobrox,
nec fera caerulea domuit Germania pube
  parentibusque abominatus Hannibal:
inpia perdemus devoti sanguinis aetas
  ferisque rursus occupabitur solum; 10
barbarus heu cineres insistet victor et urbem
  eques sonante verberabit ungula;
quaeque carent ventis et solibus ossa Quirini,
  —nefas videre—dissipabit insolens.
forte quid expediat communiter aut melior pars, 15
  malis carere quaeritis laboribus.
nulla sit hac potior sententia: Phocaeorum
  velut profugit exsecrata civitas
agros atque lares patrios, habitandaque fana
  apris reliquit et rapacibus lupis, 20
ire, pedes quocumque ferent, quocumque per undas
  Notus vocabit aut protervos Africus.
sic placet? an melius quis habet suadere? secunda
  ratem occupare quid moramur alite?
sed iuremus in haec: simul imis saxa renarint 25
  vadis levata, ne redire sit nefas;
neu conversa domum pigeat dare lintea, quando
  Padus Matina laverit cacumina,
im mare seu celsus procurrerit Appenninus
  novaque monstra iunxerit libidine 30
mirus amor, iuvet ut tigris subsidere cervis,
  adulteretur et columba miluo,
credula nec ravos timeant armenta leones
  ametque salsa levis hircus aequora.
haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis 35
  eamus omnis exsecrata civitas,
aut pars indocili melior grege; mollis et exspes
  inominata perpremat cubilia.
vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum,
  Etrusca praeter et volate litora. 40
nos manet Oceanus circumvagus: arva beata
  petamus, arva divites et insulas,
reddit ubi cererem tellus inarata quotannis
  et inputata floret usque vinea,
germinat et numquam fallentis termes olivae 45
  suamque pulla ficus ornat arborem,
mella cava manant ex ilice, montibus altis
  levis crepante lympha desilit pede.
illic iniussae veniunt ad mulctra capellae
  refertque tenta grex amicus ubera, 50
nec vespertinus circumgemit ursus ovile
  nec intumescit alta viperis humus;
nulla nocent pecori contagia, nullius astri 61
  gregem aestuosa torret inpotentia.
pluraque felices mirabimur, ut neque largis 53
  aquosus Eurus arva radat imbribus,
pinguia nec siccis urantur semina glaebis, 55
  utrumque rege temperante caelitum.
non huc Argoo contendit remige pinus
  neque inpudica Colchis intulit pedem;
non huc Sidonii torserunt cornua nautae,
  laboriosa nec cohors Ulixei. 60
Iuppiter illa piae secrevit litora genti, 63
  ut inquinavit aere tempus aureum,
aere, dehinc ferro duravit saecula, quorum 65
  piis secunda vate me datur fuga.