XX
|
|
Vortumnum Ianumque, liber, spectare videris,
|
1.20.1
|
scilicet ut prostes Sosiorum pumice mundus;
|
|
odisti clavis et grata sigilla pudico,
|
|
paucis ostendi gemis et communia laudas,
|
|
non ita nutritus: fuge quo descendere gestis.
|
5
|
non erit emisso reditus tibi. 'quid miser egi?
|
|
quid volui?' dices, ubi quid te laeserit; et scis
|
|
in breve te cogi, cum plenus languet amator.
|
|
quodsi non odio peccantis desipit augur,
|
|
carus eris Romae, donec te deserat aetas:
|
10
|
contrectatus ubi manibus sordescere volgi
|
|
coeperis, aut tineas pasces taciturnus inertis
|
|
aut fugies Uticam aut vinctus mitteris Ilerdam.
|
|
ridebit monitor non exauditus, ut ille
|
|
qui male parentem in rupis protrusit asellum
|
15
|
iratus; quis enim invitum servare laboret?
|
|
hoc quoque te manet, ut pueros elementa docentem
|
|
occupet extremis in vicis balba senectus.
|
|
cum tibi sol tepidus pluris admoverit auris,
|
|
me libertino natum patre et in tenui re
|
20
|
maiores pinnas nido extendisse loqueris,
|
|
ut, quantum generi demas, virtutibus addas;
|
|
me primis urbis belli placuisse domique,
|
|
corporis exigui, praecanum, solibus aptum,
|
|
irasci celerem, tamen ut placabilis essem.
|
25
|
forte meum siquis te percontabitur aevum,
|
|
me quater undenos sciat inplevisse Decembris,
|
|
conlegam Lepidum quo duxit Lollius anno.
|
|