plebe dimissa senatus uocatur et consules referunt de 25.4.1.1
concilio plebis turbato ui atque audacia publicanorum: M. 2.1
Furium Camillum, cuius exsilium ruina urbis secutura fuerit,
damnari se ab iratis ciuibus passum esse; decemuiros ante 3.1
eum, quorum legibus ad eam diem uiuerent, multos postea
principes ciuitatis iudicium de se populi passos; Postumium 4.1
Pyrgensem suffragium populo Romano extorsisse, concilium
plebis sustulisse, tribunos in ordinem coegisse, contra popu-
lum Romanum aciem instruxisse, locum occupasse ut
tribunos a plebe intercluderet, tribus in suffragium uocari 5
prohiberet. nihil aliud a caede ac dimicatione continuisse 5.1
homines nisi patientiam magistratuum, quod cesserint in
praesentia furori atque audaciae paucorum uincique se ac
populum Romanum passi sint et comitia, quae reus ui atque 6.1
armis prohibiturus erat, ne causa quaerentibus dimicationem
daretur, uoluntate ipsi sua sustulerint. haec cum ab 7.1
optimo quoque pro atrocitate rei accepta essent uimque eam
contra rem publicam et pernicioso exemplo factam senatus
decresset, confestim Caruilii tribuni plebis omissa multae 8.1
certatione rei capitalis diem Postumio dixerunt ac ni uades
daret prendi a uiatore atque in carcerem duci iusserunt.
Postumius uadibus datis non adfuit. tribuni plebem roga- 9.1
uerunt plebesque ita sciuit, si M. Postumius ante kalendas
Maias non prodisset citatusque eo die non respondisset neque
excusatus esset, uideri eum in exsilio esse bonaque eius ue-
nire, ipsi aqua et igni placere interdici. singulis deinde eorum 10.1
qui turbae ac tumultus concitatores fuerant, rei capitalis diem
dicere ac uades poscere coeperunt. primo non dantes, 11.1
deinde etiam eos qui dare possent in carcerem coniciebant;
cuius rei periculum uitantes plerique in exsilium abierunt.