INCERTORVM POETARVM FABVLAE
|
|
LAOMEDON
|
|
Sch. Veron. Verg. A. 2.81
|
|
Memória uoluenda átque fama
|
IncPoet.1a
|
NELEI CARMEN
|
|
Festus 170M
|
|
. númquam numero mátri faciemús uolup
|
1
|
Foedé stupreque cástigor cotídie.
|
|
Toppér fortunae cómmutantur hóminibus.
|
|
<strigo>nes exerciti
|
|
†saucia puer filia sumam
|
5
|
PENTHESILEA
|
|
Festus 189M
|
|
Fórmidabant óbiurare
|
|
EQVVS TROIANVS
|
|
Festus 343M
|
|
sero sapiunt Phryges.
|
|
Sí sciens fallo
|
|
CHORVS PROSERPINAE
|
|
Var. L. 6.94
|
|
inlicis
|
|
EX INCERTIS INCERTORVM FABVLIS
|
|
Var. L. 6.60
|
|
Aenéa!—Quis enim est, quí meum nomen núncupat?
|
IncTrag.1
|
mani omu * * *
|
|
. . atque ego rep<úlso ratibus meís mare>.
|
|
Sed iám pro<scindunt rátibus sulcan>tés salum.
|
|
. máter grauida párere <ex> se ardentém facem
|
5
|
Visa ést in somnis Hécuba: quo fató pater
|
|
Rex ípse Priamus sómnio, mentís metu
|
|
Percúlsus, curis súmptus suspirántibus,
|
|
Ecsácrificabat hóstiis balántibus.
|
|
Tum cóniecturam póstulat pacém petens,
|
10
|
Vt se édoceret óbsecrans Apóllonem,
|
|
Quo sése uertant tántae sortes sómnium.
|
|
Ibi éx oraclo uóce diuina édidit
|
|
Apóllo, puerum, prímus Priamo quí foret
|
|
Postílla natus, témperaret tóllere:
|
15
|
Eum ésse exitium Tróiae, pestem Pérgamo.
|
|
Omnís aequalis uíncebat quinquértio.
|
|
O sáncte Apollo, qui úmbilicum cértum terrarum óptines,
|
|
Únde superstitiósa primum saéua euasit uóx foras!
|
|
Quint. Inst. 9.3.77
|
|
Hécuba, hoc dolet pudét piget.
|
21
|
. . heu heu pater, heú Hector!
|
|
Póstquam abs te, Ágamemno, út uenirem tétigit aures núntius,
|
|
Éxtemplo
|
|
cóncitum tetulí gradum.
|
25
|
Iam dómum itionem réges Atridaé parant.
|
|
Dómum itionis cúpidi imperium régis paene inmínuimus.
|
|
Quod nísi quieris, Ménelae, hac dextra óccides.
|
|
Proin démet abs te régimen Argos, dum ést potestas cónsili.
|
|
Nám sapiens uirtúti honorem praémium, haud praedám petit.
|
30
|
Sét quid uideo? férro saeptus póssidet sedís sacras
|
|
Omnés Danai atque Mycénenses,
|
|
Attíca pubes
|
|
Itís, paratis árma quam primúm, uiri?
|
|
Dánai qui parént Atridis, quám primum arma súmite!
|
35
|
críspisulcans ígneum
|
|
Fúlmen
|
|
[Martém fatigat pródigus uitaé furor.]
|
|
Supréme belli . . . . . potens!
|
|
inplorát fidem
|
40
|
Iouis hóspitalis, Gráios omnis cónuocat.
|
|
[Haec, béllicosus cuí pater, matér cluet Minérua.]
|
|
Vbi ínitiantur géntes orarum últimae
|
|
<Ops ílle> concidít, ego egens exórtus sum.
|
|
Phoenix . . . . . . . non múlta peccas, séd <tamen
|
45
|
Sí> peccas, te régere possum.
|
|
Aiax Videó te, uideo: uíue, Vlixes, dúm licet:
|
|
Oculís postremum lúmen radiatúm rape!
|
|
Aiax Apérte fatur díctio, si intéllegas:
|
|
Talí dari arma, quális qui gessít fuit,
|
50
|
Iubét, potiri sí studeamus Pérgamum.
|
|
Quem ego mé profiteor ésse, mest aecúm frui
|
|
Fratérnis armis míhique adiudicárier,
|
|
Vel quód propinquus uél quod uirtute aémulus.
|
|
Aiax Cuius ípse princeps iúris iurandí fuit,
|
55
|
Quod ómnes scitis, sólus neglexít fidem:
|
|
Furere ádsimulare, né coiret, ínstitit.
|
|
Quod ní Palamedi pérspicax prudéntia
|
|
Istíus percepset málitiosam audáciam,
|
|
Fidé sacratae iús perpetuo fálleret.
|
60
|
Vidí te, Vlixes, sáxo sternentem Héctora,
|
|
Vidí tegentem clípeo classem Dóricam:
|
|
Ego túnc pudendam trépidus hortabár fugam.
|
|
. fácinus fecit máximum, cum Dánais inclinántibus
|
|
Summám perfecit rém, manu suá restituit proélium
|
65
|
Insániens.
|
|
uictor ínsolens
|
|
Ígnominiae sé dolore uíctum non potuít pati.
|
|
Ferrón an fato moérus Argiuom óccidit?
|
|
Tetulít senilis Poéas ad caelúm manus.
|
70
|
Noctúrno aditu occultá coluntur
|
|
Siluéstribus saepibus dénsa.
|
|
Ádsum atque aduenio Ácherunte uíx uia alta atque árdua,
|
|
Pér speluncas sáxis structas ásperis pendéntibus
|
|
Máxumis, ubi rígida constat crássa caligo ínferum.
|
75
|
Únde animae excitántur obscura úmbra opertae ex óstio
|
|
Áltae Acheruntis sálso sanguine . . . . . . .
|
|
Úsque quaque sápere oportet: íd erit telum acérrimum.
|
|
mané mane, porro ut aúdias!
|
|
Quá tempestate Hélenam Paris innúptis iunxit núptiis,
|
80
|
Égo tum grauida explétis iam fere ád pariendum ménsibus,
|
|
Pér idem tempus Pólydorum Hecuba pártu postremó parit.
|
|
Et ego íbo ut latebras rúspans rimer máritimas.
|
|
Naufrágia, labes géneris ignorás, senex?
|
|
Telamo Égo cum genui, túm morituros scíui et huic rei sústuli.
|
85
|
Praéterea ad Troiám cum misi ob défendendam Graéciam,
|
|
Scíbam me in mortíferum bellum, nón in epulas míttere.
|
|
. inter se strépere aperteque ártem obterere extíspicum:
|
|
Sóluere imperát secundo rúmore aduersáque aui.
|
|
Nisi sí qua Vlixes líntre euasit Lártius
|
90
|
[Ó parens antíqua nostrae géntis, Argiuúm decus!]
|
|
Tevcer pátria est, ubicumque ést bene.
|
|
Hícine est ille Télamo, modo quem glória ad caelum éxtulit,
|
|
Quem áspectabant, cuíus ob os Grai óra obuertebánt sua?
|
|
*
|
94a
|
simul ánimus cum re cóncidit.
|
95
|
Quae tám terribilis túa pectora turbát, terrifico sónitu inpulit—?
|
|
Quís meum nóminans nómen <aede> éxciet?
|
|
Quís tumultu ínuocans íncolarúm fidem—?
|
|
Quí repens sémi<somnum> ónere pulsáns graui
|
|
<Hás> fores, crépitu terrét?
|
100
|
Ioue pátre prognatus ést, ut perhibent, Tántalus,
|
|
Ex Tántalo ortus Pélops, ex Pelope autém satus
|
|
Atreús, qui nostrum pórro propagát genus.
|
|
En ímpero Argis, scéptra mihi liquít Pelops,
|
|
Qua pónto ab Helles átque ab Ionió mari
|
105
|
Vrgétur Isthmus.
|
|
Quasi Hélles pontum et claústra . . . . .
|
|
Tántalo prognátus, Pelope nátus, qui quondam á socro
|
|
Oénomao rege Híppodameam ráptis nanctust núptiis.
|
|
Ób scelera animique ínpotentiam ét superbiloquéntiam
|
110
|
Mentó summam amnem attíngens, enectús siti
|
|
Atrevs Proinde íta parent se in uíta, ut uinci nésciant.
|
|
Quándo quidem is se círcumuestit díctis, saepit sédulo.
|
|
Non nóuisse huius me uérsutiloquas málitias?
|
|
Nóstra miseriá tu es magnus . . . . . . .
|
115
|
*
|
115a
|
Eándem uirtutem ístam ueniet témpus cum grauitér gemes.
|
116
|
*
|
116a
|
Si néque leges neque móres cogunt . . . . . . .
|
117
|
Cic. Fam. 7.30.1
|
|
. . ubi nec Pélopidarum fácta neque famam aúdiam.
|
119
|
Thespróte, si quis sánguine exortám tuo
|
120
|
Prolem ínter aras s<ácrificas> sacram ímmolet,
|
|
Quid méritus hic sit, dúbium<ne> an cuiquám fuat?
|
|
rite Thesprotúm pudet
|
|
Atreí, quod ipse a Tántalo ducát genus.
|
|
Érras erras: nam éxultantem te ét praefidentém tibi
|
125
|
Répriment ualidae légum habenae atque ímperi insistént iugo.
|
|
. . . . . . . . . . . quae múlier una
|
|
Úsurpat dupléx cubile
|
|
huíus, Phere,
|
|
Híc cubile iníre est ausus.
|
130
|
Vírginem me quóndam inuitam pér uim uiolat Iúppiter.
|
|
Érebo <pro>creáta fuscis crínibus Nox, te ínuoco.
|
|
Caelúm nitescere, árbores frondéscere,
|
|
Vités laetificae pámpinis pubéscere,
|
|
Ramí bacarum ubértate incuruéscere,
|
135
|
Segetés largiri frúges, florere ómnia,
|
|
Fontés scatere, herbis práta conuestírier.
|
|
Téla, famuli, téla propere <férte>! sequitur mé Toas.
|
|
néque me patiar
|
|
Íterum ad unum scópulum ut olim clássem Achiuom offéndere.
|
140
|
. . saxea ést uerruca in súmmo montis uértice.
|
|
Hábeo istanc ego pérterricrepam . . . . . . .
|
|
. . . . . génus auarumst múlierum.
|
|
*
|
143a
|
auro uéndidit uitám uiri.
|
144
|
prudens ét sciens
|
145
|
Ad péstem ante oculos pósitam . . . . .
|
|
Quint. Inst. 8.6.35
|
|
Aegialeón parit
|
146a
|
Aeéta pater
|
|
Cic. Fin. 2.71
|
|
Némo pius est, quí pietatem . . . . . . .
|
147
|
Réligentem esse <téd> oportet, réligiosus né fuas.
|
|
. . . . uís, quae summas frángit infirmátque opes.
|
|
Si quís me uideat, dícat 'ni mirum hícin illest,
|
150
|
Ille tális, <ille> uir tántis opibus praépotens?
|
|
Vbi núnc secundis rébus adiutríx . . ?'
|
|
Lítus atque áër, et sólitudó mera
|
|
. férrum aes argentum aúrum penitus ábditum
|
|
Prius úndis flamma
|
155
|
Cic. Rab. Post. 29
|
|
Ánimum aduorte ac dícto pare!
|
156-157
|
*
|
157a
|
Praetér rogitatum si hísces
|
158
|
Pereánt amici, dum ínimici una intércidant!
|
|
Quám magis aerumna úrget, tam magis ád male faciendúm uiget.
|
160
|
Qui ésse uolt quod uólt, ei ita dat sé res, ut operám dabit.
|
|
Míseri sunt qui uxóres ducunt.—Át tu duxisti álteram.
|
|
Qua póntus Helles, súpera Tmolum ad Taúricos
|
|
Finís frugifera et écferta arua Asiaé tenet.
|
|
posquám pater
|
165
|
Ádpropinquat iámque paene ut cómprehendatúr parat,
|
|
Púerum interea optrúncat membraque árticulatim díuidit,
|
|
Pérque agros passím dispergit córpus: id ea grátia,
|
|
Út, dum nati díssupatos ártus captarét parens,
|
|
Ípsa interea effúgeret, illum ut maéror tardarét sequi,
|
170
|
Síbi salutem ut fámiliari páreret parricídio.
|
|
Nón commemoro quód draconis saéui sopiui ímpetum,
|
|
Nón quod domui uím taurorum et ségetis armataé manus.
|
|
Medea cóniugem
|
|
Íllum, Amor quem déderat, qui plus póllet potiorque ést patre.
|
175
|
Rhet. Her. 2.42
|
|
Qua caúsa accusem hunc? * * *
|
177
|
Nam sí ueretur, quíd eum accuses, qui ést probus?
|
|
Sin ínuerecundum ánimi ingenium póssidet,
|
|
Quid aútem eum accuses qui íd parui auditum aéstimet?
|
180
|
Nunc égo te ab summo iám detexam exórdio.
|
|
Axéna Ponti per fréta Colchos deníque delatus adhaési.
|
|
Oré beato lumíne uolitans, qui pér caelum candídus equitas!
|
|
. . . o domus ántiqua, heu quam díspari
|
|
Domináre domino!
|
185
|
Cum te éxpetebant ómnes florentíssimo
|
|
Regnó, reliqui: núnc desertum ab ómnibus
|
|
Summó periclo sóla ut restituám paro.
|
|
Refúgere oculi; córpus macie extábuit;
|
|
Lacrimaé peredere úmore exanguís genas;
|
190
|
Situm ínter oris bárba pedore hórrida atque
|
|
Intónsa infuscat péctus inluuié scabrum.
|
|
Meminístin te spondére mihi gnatám tuam?
|
|
Quam cára sint quae póst carendo intéllegunt,
|
|
Quamque áttinendi mágni dominatús sient.
|
195
|
Rapiúnt per undas cúrrus suspensós equi
|
|
Siue ísta uirtus seú latrociniúm <fuit>,
|
|
Horrénda miseranda ísta siue est cálamitas,
|
|
Quod éxpulisti saúcios patrió lare
|
|
Eám, quam nihil accúsas, damnas: béne quam meritam esse aútumas,
|
200
|
Mále merere. id quód scis prodest níhil, id quod nescís obest?
|
|
Quint. Inst. 8.5.6
|
|
Mors mísera non est, áditus ad mortem ést miser.
|
203
|
Hoc métuere, alterum ín metu non pónere?
|
|
. . . umbris ócculuntur párietum.
|
205
|
*
|
205a
|
Nihil hórum similest ápud Lacaenas uírgines,
|
206
|
Quibus mágis palaestra Euróta sol puluís labor
|
|
Milítia studio est quám fertilitas bárbara.
|
|
Vt múltus e uiscéribus sanguis éxeat.
|
|
Vós enim iuuenes ánimum geritis múliebrem, illa uirgó uiri.
|
210
|
. . tantum gaúdium oboriri éx tumultu máximo!
|
|
Cúr fugit fratrém? scit ipse
|
|
Cic. Orat. 153
|
|
uas' argénteis
|
213a
|
*
|
|
palmi' crínibus
|
|
*
|
|
Técti' fractis
|
|
Char. GL 1.281K
|
|
Páter inquam, hospités, <pater> me lúmine orbauít, pater.
|
214
|
Sed iám se caelo cédens Aurora óbstinet
|
215
|
Suúm patrem.
|
|
Libér, qui augusta haec lóca Cithaeronís colis
|
|
Rápite agité ruite céleripedes!
|
|
Iouís sacratum iús iurandum ságmine
|
|
infulatas hóstias
|
220
|
Non lána, sed uelátas frondentí coma
|
|
<Atós> in cornuátam taurum umbrám iacit.
|
|
Diem húnc decorare féstum festiuíssime
|
|
. férme aderant aequóre in alto
|
|
Ratibús repentibus . .
|
225
|
. . prolubium est pétere amicitiam ét fidem.
|
|
Aetérna templa caéli
|
|
Ómnes homines ád suum quaestum cállent nec fastídiunt.
|
|
gradus elíminat.
|
|
Pro Iuppiter!
|
230
|
mehe
|
|
age própera, macte, nítier!
|
|
Fremor óritur.
|
|
. . . . nil me íncrepitando cómmoues.
|
|
[Ínque manum surémit hastam.]
|
235
|
<Puerúm> surempsit.
|
|
Agilís sonipes rapitúr celeri sonitú trepidans.
|
|
Amícos ad hánc rem, ut solés, aduocáto.
|
|
Hórridi tránseunt ád pedes éx equis.
|
|
Struúnt sorores Átticae dirúm nefas.
|
240
|
Diuí potentes, férte lassatís opem!
|
|
Micánt nitore técta sublimi aúrea.
|
|
Deós penates, quí parentes Thestii
|
|
Dum taéniam, qui uólnus uincirét, petit
|
|
nílne te
|
245
|
Horúm fortunae, níl commiserescít meae?
|
|
Finge áduenam esse: níl fraterni nóminis
|
|
Sollémne auxilium et númen Pietatís mouet?
|
|
. . quaenam te adigúnt, hospes,
|
|
Stagná capacis uisére Auerni?
|
250
|
Agite ó pelagi cursóres,
|
|
Cupidam ín patriam portáte!
|
|
Sch. Bern. Verg. G. 2.194
|
|
cum uota béne tibi respónderint,
|
255
|
Tunc fúnde libans
|
|
. si forte . . . . quíspiam princéps senex,
|
|
Récipiebat sórtisque atque auspícium repetebát domo.
|
|
In árce Athenis státio mea nunc <míhi> placet.
|
|
Vt ín secundis flúxae, ut in aduersís bonae
|
260
|
pepulistí fores
|
|
Mars Adésse ultorem náti me credás mei:
|
|
<Morí>tor. Hercvles uirtus núsquam terrerí potest.
|
|
eheu. papae. babae.
|
|
plaudite!
|
265
|