neque fax ulla in praesidio erat, quae iter aperiret
|
79.1.1
|
errantibus, nec silentium noctis iam mediae promitte-
|
|
bat occurrentium lumen. accedebat huc ebrietas et
|
2.1
|
imprudentia locorum etiam interdiu obfutura. itaque
|
3.1
|
cum hora paene tota per omnes scrupos gastrarumque
|
|
eminentium fragmenta traxissemus cruentos pedes,
|
|
tandem expliciti acumine Gitonis sumus. prudens
|
4.1
|
enim puer, cum luce etiam clara timeret errorem,
|
|
omnes pilas columnasque notaverat creta, quae linea-
|
|
menta evicerunt spississimam noctem et notabili can-
|
|
dore ostenderunt errantibus viam. quamvis non minus
|
5.1
|
sudoris habuimus etiam postquam ad stabulum perve-
|
|
nimus. anus enim ipsa inter deversitores diutius ingur-
|
6.1
|
gitata ne ignem quidem admotum sensisset. et forsitan
|
|
pernoctassemus in limine, ni tabellarius Trimalchionis
|
|
intervenisset * †vehiculis dives†. non diu ergo tumul-
|
7.1
|
tuatus stabuli ianuam effregit et nos †per eandem . . .
|
|
terram† admisit *
|
|
qualis nox fuit illa, di deaeque,
|
8.1
|
quam mollis torus. haesimus calentes
|
|
et transfudimus hinc et hinc labellis
|
|
errantes animas. valete, curae
|
|
mortales. ego sic perire coepi.
|
5
|
sine causa gratulor mihi. nam cum solutus mero remi-
|
9.1
|
sissem ebrias manus, Ascyltos, omnis iniuriae inven-
|
|
tor, subduxit mihi nocte puerum et in lectum transtu-
|
|
lit suum, volutatusque liberius cum fratre non suo,
|
|
sive non sentiente iniuriam sive dissimulante, indor-
|
5
|
mivit alienis amplexibus oblitus iuris humani. itaque
|
10.1
|
ego ut experrectus pertrectavi gaudio despoliatum to-
|
|
rum . . .
|
|
si qua est amantibus fides, ego dubitavi an utrumque
|
|
traicerem gladio somnumque morti iungerem. tutius
|
11.1
|
dein secutus consilium Gitona quidem verberibus ex-
|
|
citavi, Ascylton autem truci intuens vultu 'quoniam'
|
|
inquam 'fidem scelere violasti et communem amici-
|
|
tiam, res tuas ocius tolle et alium locum quem polluas
|
5
|
quaere.'
|
|