Anemonas coronarias tantum diximus, nunc
|
21.164.1
|
reddemus et medicas. sunt qui <ph>re<n>ion vocent. duo
|
|
eius genera: prima silvestris, altera cultis nascens, utra-
|
|
que sabulosis. huius plures species: aut enim phoenicium
|
|
florem habet, quae et copiosissima est, aut purpureum
|
5
|
aut lacteum. harum trium folia apio similia sunt nec te-
|
|
mere semipedem altitudine excedunt, cacumine asparagi.
|
|
flos numquam se aperit nisi vento spirante, unde et no-
|
165.1
|
men accepere. silvestri amplitudo maior, latioribus <durio>-
|
|
<ribus>que foliis, flore phoenicio. hanc errore ducti arge-
|
|
monen putant multi, alii rursus papaver, quod rh<oe>an
|
|
vocavimus. sed distinctio magna, quod utraque haec postea
|
5
|
florent, nec aut sucum illarum anemonae reddunt aut
|
|
calyces habent nec nisi asparagi cacumen. prosunt anemo-
|
|
nae capitis doloribus et inflammationibus, vulvis mulierum.
|
|
lact<e> quoque et menstrua cient cum tisana sumptae aut
|
|
vellere adpositae. radix commanducata pituitam trahit,
|
166.1
|
dentes sanat, decocta oculorum epiphoras et cicatrices.
|
|
Magi <occ>ultum quiddam iis tribuere, qua<e> primum aspi-
|
|
ciatur eo anno tolli iubentes dicique colligi eam tertianis
|
|
et quartanis remedio, postea adligari florem panno russeo
|
5
|
et in umbra adservari, ita, cum opus sit, adalligari. quae
|
|
ex his phoenicium florem habet, radice contrita cuicum-
|
|
que animalium inposita ulcus facit styptica vi; et ideo
|
|
expurgandis ulceribus adhibetur.
|
|