| Ranunculum vocamus quam Graeci batrachion. | 25.172.1 |
| genera eius IIII: unum pinguioribus quam coriandri foliis | |
| et ad latitudinem malvae accedentibus, colore livido, caule | |
| al<t>o, gracili et radice alba. nascitur in limitibus umidis | |
| et opacis. alterum foliosius, pluribus foliorum incisuris, | 5 |
| altius caulibus. tertium minimum est, gravi odore, flore | |
| aureo. quartum simile huic, flore l<ac>teo. omnibus vis | 173.1 |
| caustica, si cruda folia inponantur, pusulasque ut ignis | |
| faciunt. ideo ad lepras et psoras <i>is utuntur et ad tol- | |
| lenda stigmata, causticisque omnibus miscent. alopeciis | |
| inponunt celeriter removentes. radix in dolore comman- | 5 |
| ducata diutius rumpit dentes; eadem sicca concisa sternu- | |
| mentum est. nostri herbarii strumum eam vocant, quo- | 174.1 |
| niam medetur strumis et panis parte in fumo suspensa, | |
| creduntque ea rursus sata rebellare quae curaverint vitia, | |
| <in> quo scelere et plantagine utuntur. oris ulcera intus | |
| sucus plantaginis emendat et folia radicesque comman- | 5 |
| ducatae, vel si rheumatismo laboret os, ulcera faetoremque | |
| quinquefolium, ulcera psyllium. |