|
VITA IVVENALIS
|
|
|
D. Iunius Iuuenalis, libertini locupletis incertum est filius
|
1
|
|
an alumnus, ad mediam fere aetatem declamauit animi
|
|
|
magis causa quam quod se scholae aut foro praepararet.
|
|
|
deinde paucorum uersuum satura non absurde composita in
|
|
|
Paridem pantomimum poetamque eius semenstribus militio-
|
5
|
|
lis tumentem genus scripturae industriose excoluit; et tamen
|
|
|
diu ne modico quidem auditorio quicquam committere ausus
|
|
|
est. mox magna frequentia tantoque successu bis ac ter
|
|
|
auditus est, ut ea quoque quae prima fecerat inferciret nouis
|
|
|
scriptis:
|
10
|
|
quod non dant proceres, dabit histrio. tu Camerinos
|
|
|
et Bareas, tu nobilium magna atria curas?
|
|
|
praefectos Pelopea facit, Philomela tribunos.
|
|
|
erat tum in deliciis aulae histrio multique fautorum eius
|
|
|
cottidie prouehebantur. uenit ergo Iuuenalis in suspicionem,
|
15
|
|
quasi tempora figurate notasset, ac statim per honorem
|
|
|
militiae quamquam octogenarius urbe summotus est missus-
|
|
|
que ad praefecturam cohortis in extremam partem Aegypti
|
|
|
tendentis. id supplicii genus placuit, ut leui atque ioculari
|
|
|
delicto par esset. uerum intra breuissimum tempus angore et
|
20
|
|
taedio periit.
|
|
