| Chorvs O magna parens, Natura, deum | 959 |
| tuque igniferi rector Olympi, | 960 |
| qui sparsa cito sidera mundo | |
| cursusque uagos rapis astrorum | |
| celerique polos cardine uersas, | |
| cur tanta tibi cura perennes | |
| agitare uices aetheris alti, | 965 |
| ut nunc canae frigora brumae | |
| nudent siluas, | |
| nunc arbustis redeant umbrae, | |
| nunc aestiui colla leonis | |
| Cererem magno feruore coquant | 970 |
| uiresque suas temperet annus? | |
| sed cur idem qui tanta regis, | |
| sub quo uasti pondera mundi | |
| librata suos ducunt orbes, | |
| hominum nimium securus abes, | 975 |
| non sollicitus prodesse bonis, | |
| nocuisse malis? | |
| Res humanas ordine nullo | |
| Fortuna regit sparsitque manu | |
| munera caeca peiora fouens: | 980 |
| uincit sanctos dira libido, | |
| fraus sublimi regnat in aula; | |
| tradere turpi fasces populus | |
| gaudet, eosdem colit atque odit. | |
| tristis uirtus peruersa tulit | 985 |
| praemia recti: | |
| castos sequitur mala paupertas | |
| uitioque potens regnat adulter— | |
| o uane pudor falsumque decus! |